Przeprowadzane przez dziennikarzy sondy uliczne bardzo często mają na celu ośmieszenie społeczeństwa i wykazanie, że większość ludzi nie ma najmniejszego pojęcia o ważnych sprawach, chętnie popisuje się natomiast swoją ignorancją.
Widziałem już efekty takich działań, z których wynikało, że ogromna liczba Polaków miałaby kłopoty z zaliczeniem testu dla gimnazjalistów, nie mówiąc o maturze. No ale skoro niektórzy politycy nie wiedzą, kiedy wybuchło Powstanie Warszawskie, w którym roku wprowadzono stan wojenny, a wiedzę o zbrodni katyńskiej czerpią z przedwojennych książek, to czego można oczekiwać od przeciętnego rodaka?
Mimo tych zastrzeżeń, wstrząsnęła mną jednak ankieta przeprowadzona przez dziennikarza jednej ze stacji telewizyjnych, który zapytał kilkunastu przechodniów, czy przyjęliby pod swój dach kogoś, kto deklaruje się jako homo sapiens.
Niemal wszyscy ankietowani zareagowali solidarnym oburzeniem, że sugeruje im się zamieszkanie ze zboczeńcem. Jedni powoływali się na swój katolicyzm, drudzy wyrażali obawę przed złapaniem jakiejś przykrej choroby, jeszcze inni dumnie podkreślali swoją heteroseksualność. Tylko jeden młody człowiek z rozbawieniem przyznał, że od pewnego czasu mieszka z jedną z przedstawicielek tego gatunku i sam już „ledwie sapie”.
Można oczywiście sparafrazować cytat z filmu pt. „Rejs” i stwierdzić, że „pytanie jest tendencyjne”, ale nie zmieni to dosyć ponurego stanu w zakresie podstawowej edukacji Polaków. Większość z nich słysząc słowo „homo” ma całkiem jednoznaczne skojarzenia i nie zastanawia się ani przez moment nad kontekstem znaczeniowym jego użycia, wystawiając sobie i całemu społeczeństwu marne świadectwo.
Dziękuję Julce Palmer za inspirację do napisania powyższej notki.
Komentarze