Nic się nie dzieje.
Zima idzie, Rosja na nikogo nie napadła, nie kupiliśmy karakanów, a poza tym wszystko jakoś się kręci. Władza sobie radzi póki co całkiem sprawnie, opozycja co prawda wrzeszczy, ale też jakoś z coraz mniejszym zapałem. Jednym słowem można by i o poezji i o filozofii i jeszcze o różnych takich innych, ale nikt już za bardzo nie potrafi. Biedny lud (nie tylko internetowy) po latach nawalanki obrzuca się czym może przy byle okazji, straszy też czym może, ale tak naprawdę jest całkiem normalnie, czyli trochę dobrze, a trochę nie bardzo, ale ogólnie da się wytrzymać.
Oczywiście przed nami miliony strasznych zagrożeń, tyle, że to norma w prawdziwym życiu, o czym współczesne pokolenia zapomnieli poinformować wychowawcy i katecheci.To ja wam powiem, kochani PT Czytelnicy > życie jest ogólnie dość trudne i rzadko kiedy wszystko układa się szczęśliwie, fortuna kołem się toczy, a na świecie zawsze gdzieś jest wojna, głód czy inne nieszczęście. Człowiek winien być dzielny i odpowiedzialny i nie rozczulać się za bardzo nad sobą, natomiast bardziej dbać o bliźnich. Wyrzućcie do kosza asertywność, nauczcie się empatii czyli mówiąc po ludzku współczucia. Nie porównujcie się z tymi, którym jest lepiej, tylko z tymi, którym jest gorzej – od razu zobaczycie, jakie macie szczęście, a może nawet poczujecie potrzebę wsparcia, nie dla jakiejś wyimaginowanej idei szczęśliwości, tylko dla konkretnego człowieka, może nawet sąsiada....
A teraz będzie ładny obrazek do pooglądania :)
Leon Wyczółkowski. Mnich nad Morskim Okiem. 1904.
Pastel na kartonie. 95,5 x 69 cm. Muzeum Narodowe, Kraków.
