Przez ostatnie niemal 250 lat Polska znajdowała się pod zaborami, w związku z czym nie ukształtowały się na większą skalę narracje pokojowe, rozwojowe, stabilizacyjne typu American Dream czy American Way of Life. Polska przestrzeń narracji kulturowych była zdominowana przez narracje narodowo-wyzwoleńcze typu Za Wolność Waszą i Naszą i narracje martyrologiczne, bo takie były wymogi sytuacji. To był okres około 10 pokoleń, które nie uczestniczyły w tworzeniu i utrwalaniu wpólnotowych narracji wyznaczających cele wspólnoty, wzmacniających jedność państwa i narodu.
Wspominałem już kiedyś, że od daty chrztu dzieli nas tylko 20 życiorysów czy 40 pokoleń i nie dla wszystkich linii pokoleniowych, okres ten, okrojony dodatkowo przez czas zaborów, był okresem wystarczającym dla zakorzenienia się w kulturze narodowej. Proszę sobie porównać ten okres choćby z okresem rozwoju kultury judaistycznej.
Warto uwzględnić jeszcze jeden niezwykle ważny czynnik, który przypomniał prof. Zybertowicz. Otóż ewakuujący się z Polski po okresie stalinizmu personel sowiecki, nie tylko pozostawił po sobie siły wojskowe skoncentrowane w wielkich bazach, ale także pozostawił kilkaset rodzin sowieckich funkcjonariuszy w roli zwykłych obywateli polskich. Pozostawił w jakim celu ? Przecież nikt nie uwierzy, że sowieckie czynniki polityczne uczyniły tak dając im wielkodusznie wolny wybór miejsca zamieszkania. Do takich fanaberii w Sowietach nie mogło dochodzić. Czy przypadek Tomasza Lisa, szeroko omawiany w internecie, to nie przypadek takiego własnie postsowieckiego kreta ? Słusznie też prof. Zybertowicz postawił pytanie, dlaczego tego aspektu nasze służby nie zbadały.
Jeżeli poukładamy wszystkie wyżej wymienione czynniki razem nie powinny nas dziwić takie ruchy na scenie politycznej jakie prezentuje np. wykorzenione środowisko KOD.
