To co się dzieje teraz przed dworcem Keleti w Budapeszcie, gdzie tłum skanduje "Germany, Germany!" napierając na kordony, to majstersztyk niemieckiej dyplomacji.
Ktokolwiek to wymyślił, powinien otrzymać najwyższe niemieckie odznaczenia państwowe, wysoką dożywotnią rentę, oraz poważanie swoich rodaków normalnie zarezerwowane dla pamięci kanclerza Bismarcka.
Niemcy luzują reguły azylowe, zgłaszają gotowość przyjęcia do końca roku 800 tysięcy imigrantów, w przeważającej mierze wyznawców islamu. Węgrzy zmuszeni odganiać pałami napierający tłum, Słowacy gotowi przyjmować wyłącznie chrześcijan, i Polacy którzy muzułmanów nie chcą na poziomie instynktu, tak, jak Wanda nie chciała Niemca, wychodzą na ciemnogród Europy, z którym można rozmawiać tylko batem.
Kto się teraz odważy twierdzić, że naziści to Niemcy? Przecież wszyscy widzą, że wyszło szydło z worka – naziści to są i zawsze byli Węgrzy, Słowacy i Polacy. Przecież tylko naziści mogą się przyglądać obojętnie cierpieniu dzieci.
Kto się teraz odważy wypomnieć Niemcom, strażnikom sumienia Europy, wywołanie dwóch wojen światowych?
Kto się teraz odważy przypomnieć Holocaust? Przecież wszyscy widzą na wlasne oczy, że Niemcy to bez wyjątku humanitaryści i filantropi.
Ten policjant bawiący się z syryjskim dzieckiem, to jest Neues Deutschland.
A wszystko co na wschód od tej wzruszającej sceny w Monachium (nomen omen) to tylko czerń, dziki wschodnioeuropejski motłoch, przed którym dobrzy Niemcy własną piersią osłaniają starą Europę. We właściwym czasie trzeba będzie porozmawiać o ukaraniu tej tłuszczy.
A koszty i tak solidarnie pokryje Unia. Ze składek członkowskich tej wschodnioeuropejskiej czerni, ma się rozumieć. Niemcy i Francja dość już wycierpiały.
