"Antypolskie sprzysiężenia"

Z pamiętnika generała Zygmunta Berlinga, dowódcy 1 Armii WP / 1943 r.

"Za plecami Armii walczącej krwawo o wolność i szczęście Ojczyzny, wrogie ręce, w naszym domu wychowane, usiłowały je zakuć w nowe kajdany ... Wróciło wspomnienie sprzed lat. 17 września 1939 roku na ulicy Niemieckiej w Wilnie, zamieszkałej prawie wyłącznie przez burżuazję żydowską, spotkałem o godzinie szóstej rano dwa czołgi radzieckie oblężone przez tłum wiwatujących. Sami Żydzi. Starzy i młodzi, kobiety i dzieci śpiewali i obrzucali czołgi kwiatami - widocznie już wcześniej przygotowanymi na tę okazję. A że to te czołgi, zdławiły ostatni dech wolności na tej ziemi? Niech płacą goje! ...

- Nu coo? - Wasze przeszło! Teraz my

- powiedział do mnie stary znajomy Żyd. Dziś zrozumiałem, że to był zwiastun. ..

Stworzono parawan, za którym wybranego narodu elita, w osobach Bermana, Zambrowskiego i (innych) ... ujmowała w swe ręce ster rządów w Państwie. Oni wiedzieli od dawna, jak przystąpić do dzieła. Nie zapomnieli dewizy, że masa to bydło, które musi być jednak prowadzone na dobrym łańcuchu. Pod pokrywą szczerych intencji zwiedli naszą czujność, wykuli ten łańcuch w postaci służby bezpieczeństwa, oraz spreparowanej prokuratury i sądów zdegradowanych do roli narzędzi władzy. Wszystko w imię potrzeb walki z kontrrewolucją. ..

Kto chce niech wierzy, że taki był cel żydowskich machinacji. Fakty mówiły, że dla mafii rządzącej, nie ma w Polsce Polaków - są tylko Żydzi i goje! "

Powyższe cytaty zaczerpnięto z książki Zdzisława Ciesiołkiewicza "Inwazja Upiorów 1944 - 1970".

Zdzisław Ciesiołkiewicz był dziennikarzem wydawnictw wojskowych i bliskim współpracownikiem gen. Berlinga. 24 listopada 1956 r. , w warszawskiej sali PKPG "Pod Kopułą" podczas zgromadzenia warszawskiego Oddziału Związku Dziennikarzy Polskich, upublicznił treść listu gen.Berlinga, w którym gen.Berling wyjawił wydarzenia związane z początkami tworzenia się Armii Polskiej w ZSRR.

W liście tym, gen.Berling przedstawia historię opowiadającą o spotkaniu w mieszkaniu Wandy Wasilewskiej w 1943, w Moskwie, gdzie padają takie słowa:

"Zaległa cisza. Mówi Wasilewska:

- Towarzysze! Na terytorium Związku radzieckiego będzie tworzone narodowe polskie wojsko. Szczegóły poznamy później. Pułkownik Berling będzie w tej sprawie rozmawiał z towarzyszem Stalinem - kończąc zaakcentowała gospodyni spotkania.

Lampe poruszył się w krześle, w pierwszym momencie wydawać się mogło, że z niego spadł, poprawił okulary i brutalnie, z wściekłością wtrąca:

- Wanda! Na h..a nam polskie wojsko, mamy przecież Armię Czerwoną.

Wasilewska zdenerwowała się. Zaciska wargi, uderzając pięścią w stół, ostro zwróciła sie do Lampego:

- Alfred!.. zamilcz! To jest rozkaz towarzysza Stalina - rozumiesz!"

Zgodnie z relacją gen.Berlinga, spisaną przez Zdzisława Ciesiołkiewicza, "towarzysze żydowscy" mieli być przeciwni utworzeniu Polskiego Wojska w ZSRR - miała im wystarczyć Armia Czerwona.

Najbliższym opisem klimatu tamtego czasu są dalsze słowa autora:

"Rok 1946 przypadł na okres wielkich batalii politycznych - Referendum Ludowego i kampanii przedwyborczej do Sejmu Ustawodawczego nowej Polski. .. A czym zajmowali się wtedy tagosyjoniści? W kwietniu 1946 r. do Wałbrzycha zjechał na swoje posiedzenie Centralny Komitet Żydów Polskich, o którego działalności społeczeństwo polskie niewiele wie, prawie nic."

<<>>

W dalszej części swojej ksiażki Zdzsław Ciesiołkiewicz przytacza stenogram "Tajnego referatu Jakuba Bermana" wygłoszonego w Wałbrzychu w kwietniu 1946 r. - Można go przeczytać go wchodząc na stronę <> www.Salon24.pl <> W prawym górnym rogu należy odblokować filtr, aby przejść do notki:

Andrzej Leszek Szcześniak w swojej książce "JUDEOPOLONIA II" na stronie 121 pisze: Tajny ośrodek władzy / W tworzeniu mafijnego systemu władzyprowadzącej do zniewolenia Polski prawdziwym przełomem było jednak powołanie do życia Komitetu Organizacyjnego Żydów w Polsce. Był to pomysł Jakuba Bermana, który po śmierci Alfreda Lampe stał się przywódzcą lobby żydowskiego w ZSRR. Berman, działacz Kominternu i płk.NKWD, uznał, iż istniejące w Sowietach instytucje, organizacje i wojskowe jednostki polskie powinny być poddane kontroli niejawnego i nieformalnego ośrodka dyspozycyjnego, który stałby na straży interesów środowiska żydowskiego. /.../

Jakub Berman swój plan przedstawił 2 stycznia 1944 r. wicepremierowi i zarazem ministrowi spraw wewnętrznych ZSRR Ławrentijowi Berii, który sam, będąc z pochodzenia Żydem, zatwierdził ten plan, jako korzystny dla środowiska żydowskiego i imperialnej polityki sowieckiej. Tak doszło do utworzenia przy Związku Patriotów Polskich Komitetu Organizacyjnego Żydów w Polsce. Jego kierownictwo tworzyli: J.Berman, E. Szyr i h. Minc. / członkami zostali: I i W. Groszowie, L.Bristigerowa, J.Borejsza, R.Zambrowski, E.Ochab, S. Wierbłowski, A.Alster , W.Billing, J.Burgin, A Bromberg, Anatol Fejgin, Anna Fejgin, ... Ozjasz Szechter (ojciec Adama Michnika)... , Rubinsztajn, Kubarowie i inni.

O istnieniu tego komitetu nie wiedziała nawet Wanda Wasilewska i niewtajemniczeni członkowie ZPP. Jego zebrania odbywały się w największej tajemnicy, a o podejmowanych decyzjach informowano tylko Berię i to zawsze tylko za pośrednictwem Jakuba Bermana. Po opanowaniu wszelkich ośrodków "polskich" w Sowietach, przyszła pora na spacyfikowanie polskiego ruchu komunistycznego w kraju. /.../

Na przełomie sierpnia i września 1944 r. ukonstytuował się w Lublinie Centralny Komitet Żydów (CKŻ) w Polsce, będący rozwinięciem komitetu powstałego siedem miesięcy wcześniej w Moskwie. Na czele CKŻ stanął dr. Emil Sommerstein; w skład kierownictwa weszli Adolf Berman (brat Jakuba).." ... i inni.

W późniejszym okresie Adolf Berman został "szefem" CKŻ, a po jego wyjeździe do Izraela, na tym stanowisku zastąpił go Hersz Smolar (warto zajrzeć do wikipedii) , ojciec Aleksandra Smolara i "sławnego" redaktora z Francji o tym samym nazwisku.Jak pamiętamy, komentatora politycznego Aleksandra Smolara, bardzo wstrząsnęła informacja o znalezieniu trotylu na tupolewie. Mówił o wpływie tej informacji daleko wybiegające poza granice Polski. - Czyli gdzi..?.., tego już nie dopowiedział. Można się aby tego domyślać.

Foto: tvn24 | Video: tvn24Gościem "Piaskiem po oczach" był Aleksander Smolar

Trotyl i wstrząśnięty Aleksander Smolar

Naczelny "uciekł"; Seremet "milczy". Tu jest wiele pytań

http://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/naczelny-uciekl-seremet-milczy-smolar-tu-jest-wiele-pytan,286454.html

- Tutaj mamy do czynienia z prowokacją, której skutkiem - świadomym lub nie - jest podkopywanie stabilności państwa w delikatnej sytuacji, gdy mamy do czynienia z kryzysem daleko wykraczającym poza Polskę - uważa publicysta.

Grzegorz Hersz Smolar ,ojciec Aleksandra Smolara, w Wikipedii

Młodość

Urodził się w Zambrowie w rodzinie żydowskiej jako Hersz Smolar, syn Dawida – producenta wody sodowej. Do 1917 ukończył cztery klasy szkoły podstawowej. W latach 1918–1919 organizował w miasteczku lewicującą grupę młodzieży syjonistycznej, którą nazwał Związkiem Młodzieży Socjalistycznej. W lipcu 1920, po wkroczeniu Armii Czerwonej, został z ramienia tej organizacji członkiem miejscowego Komitetu Rewolucyjnego. Z tego powodu, po wyparciu bolszewików poszukiwała go żandarmeria wojskowa.

Wyjechał do Warszawy, gdzie związał się z Komunistyczną Partią Polski. Ta przerzuciła go do Kijowa, gdzie został sekretarzem Wydziału Ekonomicznego Gubernialnego Komitetu Komunistycznego Związku Młodzieży, a także sekretarzem gazety Młodzież Robotnicza. Następnie podjął studia w sekcji żydowskiej Komunistycznego Uniwersytetu Mniejszości Narodowych Zachodu w Moskwie. Była to uczelnia partyjna, kształcąca działaczy komunistycznych głównie z krajów sąsiadujących ze Związkiem Radzieckim. Po śmierci Włodzimierza Lenina w 1924 został delegowany do Humańskiego Komitetu Okręgowego KZM. Organizował tam tzw. zaciąg leninowski do tej organizacji. W 1925 został przyjęty do Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego, a następnie przeniesiono go do Charkowa (gdzie pracował jako redaktor Młodej Gwardii) i Moskwy.

W 1926 został wybrany na członka Centralnego Żydowskiego Biura Komitetu Centralnego Komsomołu. Dwa lata później sekcja polska Międzynarodówki Komunistycznej skierowała go do pracy partyjnej w kraju. Przeniósł się do Wilna, gdzie był sekretarzem komunistycznej młodzieżówki, a później Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi. Szybko jednak został aresztowany i przez trzy następne lata odbywał karę w wileńskich Łukiszkach. W 1932 wrócił do KPZB, tym razem jako sekretarz na Baranowicze i Słonim oraz Białystok.

Od 1934 był kierownikiem krajowej redakcji wydawnictw KC KPZB, a także publikował testy w języku jidysz. W 1936 ponownie został aresztowany i skazany na 6 lat więzienia, z którego uwolnił go wybuch II wojny światowej i wkroczenie Armii Czerwonej. Został wówczas redaktorem dziennika Białystokier Sztern - żydowskiego organu Komitetu Obwodowego KPZR. Gdy w czerwcu 1941 wojska III Rzeszy zaatakowały Związek Radziecki, przebywał w Mińsku, gdzie następnie trafił do miejscowego getta. Tworzył tam komunistyczną partyzantkę, a po opuszczeniu getta został komisarzem politycznym sowieckich oddziałów partyzanckich działających w tym rejonie.

Okres powojenny

W 1946 jako repatriant powrócił do Polski. Należał do Polskiej Partii Robotniczej, a następnie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Rozpoczął pracę w Centralnym Komitecie Żydów Polskich jako kierownik Wydziału Kultury i Propagandy oraz członek jego Prezydium. W latach 1949–1950 pełnił funkcję przewodniczącego CKŻP jako następca Adolfa Bermana, który wyjechał doIzraela. Następnie, aż do 1962 był przewodniczącym Zarządu Głównego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce. Do 1968 kierował "Fołks Sztyme" – organem prasowym PZPR w języku jidysz. Stanowisko to utracił w 1968 w wyniku antysemickiej nagonki, będącej następstwem wydarzeń marcowych. Wtedy też został usunięty z partii. W 1970 wyjechał przez Paryż doIzraela, gdzie pracował w Bibliotece Narodowej w Jerozolimie oraz na Uniwersytecie Tel Awiwu.

Fołks Sztyme (jidysz: פֿאָלקס שטימע, Głos Ludu) – pismo żydowskie (dziennik, od 1968 roku tygodnik), założone w Łodzi w 1946 roku, przeniesione po kilku latach do Warszawy.

Początkowo organ KC PPR i PZPR, następnie po 1956 Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce. Przez wiele lat jedyne pismo w jidysz wydawane w PRL. (Poza naukowym Bleter far Geszichte). Ze względu na zmniejszającą się liczbę Żydów w Polsce i ich asymilację liczba jego czytelników stale malała. Redaktorem naczelnym w latach 1950 – 1968 był Hersz (Grzegorz) Smolar, a po 1968 byli nimi kolejno Samuel Tenenblatt iAdam Kwaterko.

Od 1991 roku w miejsce Fołks Sztyme wydawany jest dwutygodnik Słowo Żydowskie – Dos Jidisze Wort. Dziennik o tym samym tytule ukazywał się w Łodzi w 1939 roku.

Słowo Żydowskie/דאָס ייִדישע וואָרט (Dos Jidisze Wort) – dwujęzyczny miesięcznik Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce wydawany w Warszawie od 1992. Stanowi kontynuację wydawanego do 1991 Fołks Sztyme. Część artykułów drukowana jest w języku polskim, część w jidysz. Pierwotnie ukazywał się jako dwutygodnik. Od 2002 pismo stało się faktycznie miesięcznikiem, choć nadal utrzymywało numerację podwójną. Od stycznia 2009 przeszło na numerację miesięczną.

Pierwszym redaktorem naczelnym pisma był Adam Rok. Od stycznia 2004 do października 2007 redaktorem naczelnym był Zbigniew Safjan, następnie Michał Sobelman i przez krótki okres Jacob Weitzner, obecnie jest nim Artur Hofman.

Artur Hofman jest członkiem-założycielem B'nai B'rith Polska,reaktywowanego w 2007.

B’nai B’rith otwiera nową lożę w Warszawie

9 września 2007

Ambasador Victor Ashe z działaczami B’nai B’rith – prezesem Moishem Smithem i wiceprezesem Danem Mariaschinem.

09.09.2007 r. przy okazji otwarcia nowej loży B’nai B’rith w Warszawie ambasador Victor Ashe spotkał się z działaczami tej organizacji – prezesem Moishem Smithem i wiceprezesem Danem Mariaschinem.

Omówiono m.in. sprawę ustawodawstwa dotyczącego zwrotu mienia
oraz kwestie związane z Radiem Maryja i TelewizjąTrwam.

Otwarcie warszawskiej loży B’nai B’rith oznacza odrodzenie się tej organizacji żydowskiej w Polsce po niemal 70 latach nieobecności. / ŹRÓDŁO: Strona ambasady USA

Wydawnictwo Antyk opublikowało reprint jednej z najlepszych prac księdza Stanisława Trzeciaka „Mesjanizm a kwestia żydowska”. Jest to kolejne wydanie tej ciekawej i kontrowersyjnej pracy powstałej w 1933 roku, różniące się od poprzednich większym drukiem (książka ma 378 stron formatu B5). „Mesjanizm a kwestia żydowska” jest pozycją oparta na ogromnym zbiorze materiałów źródłowych, ze szczególnym uwzględnieniem tekstów żydowskich.

Ksiądz Stanisław Trzeciak jest autorem wielu prac naukowych poświęconych historii, religii, kulturze, pozycji i szkodliwości żydów. Ten znienawidzony przez przez żydów i filosemitów autor urodził się w Rudnie Wielkiej (niedaleko Rzeszowa), w 1873 roku, w rodzinie chłopskiej. Był absolwentem gimnazjum w Rzeszowie. Księdzem został w 1989, po studiach w seminarium duchowne w Przemyślu. Studiował teologie: w szwajcarskim Fryburgu, w Wiedniu, Rzymie, Krakowie (gdzie obronił doktorat) i w Jerozolimie. Od 1903 do 1905 roku w Egipcie i Palestynie prowadził badania naukowe nad przyrodą Palestyny i śródziemnomorskimi chorobami zakaźnymi. Od 1906 do 1907 roku był sekretarzem konsystorza biskupiego w Przemyślu. Od 1907 do 1918 roku był profesorem, wykładowcą Starego Testamentu, w petersburskiej Akademii Duchownej. W czasie I wojny światowej był jednym z założycieli Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny (towarzystwo to niosło pomoc Polakom wywiezionym przez władze carskie w głąb Rosji podczas I wojny światowej). W 1918 roku walczył przeciw Ukraińcom i żydom o przyłączenie do Polski Lwowa. W czasie wojny Polsko-bolszewickiej 1920 roku był kapelanem Małopolskiej Armii Ochotniczej. W 1921 roku rozpoczął pomoc polskim dzieciom powracającym z sowieckiej Rosji. Od 1923 do 1928 roku był proboszczem w Dębowcu. W 1928 roku został rektorem kościoła świętego Jacka w Warszawie. W 1938 roku został proboszczem parafii świętego Antoniego. Był jednym z założycieli Instytutu Wschodniego w Warszawie, i wykładowcą w Instytucie Szkoły Wschodoznawczej. W II RP był publicystą: „Małego Dziennika”, „Przeglądu katolickiego”, „Pro Christo”, „Prosto z Mostu”, „Gazety Warszawskiej” i „Myśli Narodowej”. Współpracował z Towarzystwem Rozwoju Życia Narodowego w Polsce „Rozwój”. W 1937 roku doprowadził do ustawowego zakazu uboju rytualnego. Podczas II wojny światowej niósł pomoc ludności żydowskiej. Był współorganizatorem akcji ukrywania dzieci żydowskich w klasztorach katolickich. Wspierał konspiracje. Za pomoc powstańcom warszawskim został zamordowany przez Niemców 8 sierpnia 1944 roku na progu kościoła przy ulicy Senatorskiej.

Ksiądz Trzeciak swoją książkę rozpoczął rozważaniami teologicznymi na temat żydów. Żydzi odrzucili Jezusa wbrew naukom proroków którzy jednoznacznie zapowiadali Jezusa jako mesjasza. „Biblia przedstawiała Mesjasza jako wyzwalającego swych wiernych z jarzma grzechu (…) przynoszącego wieczne zbawienie”. Żydzi uznali jednak że mesjasz ma przynieść wszechświatową dominacje żydów i wymordować wszystkich nie żydów. Taką też widzieli rolę Boga. Nawet w swoich modlitwach żydzi żądali od Boga by ten zniszczył nie żydów. Bóg wybrał żydów by przygotowali ludzi na przyjście Jezusa. Żydzi odrzucali jednak swoje wybraństwo zabijając Jezusa. Odrzucając Jezusa żydzi ściągnęli na siebie przekleństwo. To odrzucenie Jezusa stało się fundamentem tożsamości żydowskiej. Judaizm (religia odrzucenia Jezusa) stała się podstawą żydowskości. Jezus nie pasował do rządnych krwi żydowskich wyobrażeń o mesjaszu. Nauki Jezusa były odmienne od krwiożerczych nauk żydów. Odmienność przekonań religijnych żydów od chrześcijaństwa polegała też na tym że przekonania religijne żydów wykluczały ze zbawienia wszystkich prócz żydów, chrześcijaństwo oferowało możliwość zbawienia wszystkim.

Zdaniem księdza Trzeciaka swoje mesjanistyczne mrzonki żydzi realizują poprzez wszczynanie rewolucji na całym świecie i doprowadzanie do wewnętrznego rozkładu w państwach. Jedną z pierwszych rewolucji był protestantyzm. Luter szybko jednak odwrócił się od swoich protektorów i zaczął szerzyć antysemityzm. Luter nawoływał do: palenia żydowskich świątyń i szkół, odebrania żydom własności i możliwości zarobku. Marcin Luter uważał żydów za pasożyty.

By zyskać wpływy i niszczyć chrześcijaństwo, zdaniem księdza Trzeciaka, żydzi od wieków inspirowali rewolucje. Sfinansowali rewolucje w Ameryce. Dzięki rewolucji francuskiej zyskali prawa polityczne. Inspirowali w 1825 w Rosji dekabrystów. Wiosnę ludów wykorzystali do zrobienia w Austrii karier politycznych.

Główne założenie współczesnego żydowskiego mesjanizmu polega na tym że nowym mesjaszem jest naród żydowski czy idea supremacji żydów. W rojeniach mesjanistów żydowskich rządy żydowskie miały przynieść powszechne szczęście. Ksiądz Trzeciak w swej książce stwierdził że celem socjalizmu, marksizmu i komunizmu jest dominacja żydowska. Rewolucja komunistyczna była kolejną rewolucją po protestantyzmie i rewolucji francuskiej mającą na celu oddanie żydom władzy nad światem. Komunistyczna negacja prywatnej własności wywodziła się z żydowskiego przeświadczenia że wszelka własność należy do Boga czyli do Izraela. Wyrazem żydowskiego negowania prywatnej własności była swoista rewolucja komunistyczna która miała miejsce w społeczności żydowskiej w roku jubileuszowym, kiedy to raz na siedem lat zacierano prawo własności [żydzi by zachować własność stosowali sprzeczne przesłaniem roku jubileuszowego różne typowe dla Talmudu wykręty]. Taki żydowski stosunek do własności był sprzeczny z zachodnim pojmowaniem własności. Na zachodzie prawo własności gwarantowało prawo rzymskie. Brak państwowych gwarancji nienaruszalności własności był więc przejawem zażydzenia państwa. Poparcie żydów dla komunizmu wynikało tez z tego że komunizm negował wyrosłe z chrześcijaństwa instytucje takie jak wolność gospodarcza i prawo własności. Idee lewicowe były płodem ducha żydowskiego, kwintesencją żydowskiej tożsamości. Walka z tożsamością żydowską była walka o zachowanie cywilizacji łacińskiej. W swoich modlitwach żydzi prosili Boga by oddał im w niewolę gojów. Ten religijny cel żydów realizuje komunizm.

Nie może więc dziwić, zdaniem księdza Trzeciaka, że rewolucje bolszewicką przeprowadzili i sfinansowali żydzi. Żydami byli tacy przywódcy komunistyczni jak Karol Marks, Róża Luksemburg, Lenin, Lew Trocki, Bela Kohn (który przeprowadził rewolucje komunistyczną na Węgrzech), Zinowiew i Kamieniew. Rewolucja nie mogła jednak zagrozić interesom żydowskim. „Na pięć miesięcy przed wybuchem rewolucji w Rosji w 1917, wywiad polityczny tzw Ochrana złożył w Departamencie Policji w Petersburgu raport o masowych likwidacjach finansowych i gospodarczych wśród żydostwa” i masowej emigracji majętnych żydów z Rosji. Sam przebieg rewolucji miał też korzystny dla żydów przebieg. Zrewoltowany proletariat atakował tylko majętnych gojów, a nie żydów. By zrewoltować proletariat rosyjski żydzi nie dopuścili do Petersburga pociągów z żywnością. Głodnych proletariuszy do rewolucji podburzali żydowscy prowokatorzy. Żołnierzy do rewolucji podubożały żydówki prostytutki. Rewolucję bolszewicką sfinansowali żydowscy bankierzy z zachodu (zapewne traktowali to też jako dobrą inwestycje – żydzi z zachodu zarabiali krocie na handlu z komunistyczną Moskwą). Po rewolucji żydzi przejmowali ziemię Rosjan wymordowanych przez bolszewików. Żydowskie wsparcie dla sowietów wiązało się też z tym że sowieci obiecywali stworzenie państwa żydowskiego (pierwszą przymiarką okazało się być stworzenie autonomicznego obszaru żydowskiego przy granicy z Mongolią).

W ZSRR judaizmu nie dotknęły takie prześladowania jak chrześcijan. Judaizm nie przeszkadzał w pełnieniu czołowych ról w ZSRR. Anty religijnymi agitatorami w sowietach byli głównie żydzi. Wykreowana sakralność komunizmu miała Rosjanom zastąpić wiarę. Bolszewicy profanowali świątynie. Niszczyli krzyże. Stawiali pomniki Judaszowi. Mienie kościele zostało całkowicie zrabowane przez komunistów. Zakazano katechizacji dzieci. Władze cenzurowały homilie.

Komunistyczna dyktatura zaowocowała milionami ofiar. Bolszewicy systematycznie eksterminowali chrześcijan. Torturowali i mordowali. Duchownych i świeckich. Bestialstwo komunistów przejawiało się między innymi w ugotowaniu żywcem biskupa i zmuszeniu księży do zjedzenia wywaru z jego zwłok. Odzieraniu żywcem ze skory. Komunistyczne rządy zaowocowały głodem prowadzącym do ludożerstwa, powszechną nędza, dobrobytem dla komunistycznych działaczy.

Komuniści wraz z niszczeniem własności i religii, rozpoczęli systematyczne niszczenie rodziny. Bolszewicy zrównali małżeństwa z przygodnymi związkami. Umożliwili swobodne rozwody, odrębność majątkową małżonków, Znieśli prawo dziedziczenia. Instrumentem komunistycznej propagandy stała się szkoła. Zdemoralizowani rewolucjoniści stali się nowymi wzorami osobowymi dla uczniów. Sowieci wyuczali dzieci i młodzież do nienawiści do Boga i rodziny. Wykorzeniali z uczniów miłość bliźniego i miłość do rodziców.

Udział żydów wśród ludności ZSRR wynosił 3%. W 1922 komisariat (sowieckie ministerstwo) spraw zagranicznych składał się w 77,3% z żydów, finansów w 77,7%, sprawiedliwości w 80%, edukacji w 95,2%, opieki społecznej w 79,2%, pracy w 100%, prasy 87%. Lokalne władze sowieckie składały się z 91% z żydów.

Eksportem rewolucji też zajmowali się żydzi. W 1919 roku na Węgrzech żydzi przeprowadzili rewolucję i narzucili komunistyczną tyranie (95% stanowisk w komunistycznych władzach było w rękach żydów). Owocem żydowskiego terroru była masowa eksterminacja i głód. Komuniści zdominowali każdą dziedzinę życia. Szerzyli rewolucje seksualną i antyklerykalizm.

W wydanym w 1933 roku „Mesjanizmie a kwestii żydowskiej” ksiądz Trzeciak głosił że odpowiedzią na żydowskie dążenia do rewolucji komunistycznej w Niemczech było pojawienie się narodowego socjalizmu. Nazizm stal się samoobroną narodu niemieckiego przed zażydzeniem aryjskiej tożsamości, przed ukrytym wrogiem wewnętrznym. Naziści nie dopuścili podporządkowania Niemiec bolszewikom i zapewnili Niemcom życie w wolności od nędzy. W ramach represji antyżydowskich odebrali prawa obywatelskie żydom. Niemcy usuwali żydów z zawodów zaufania publicznego które żydzi w Niemczech zmonopolizowali (w Berlinie 90% lekarzy było żydami, 74% adwokatów). Konflikt żydowsko-niemiecki doprowadzić miał albo do zniszczenia żydów albo do zniszczenia Niemiec.

Zdaniem księdza Trzeciaka hitleryzm był plagiatem Talmudu. W Talmudzie rasą panów byli żydzi. W Nazizmie Niemcy. Talmud i nazizm odbierał niższym rasom prawo własności, zakazywał kontaktów między rasowych (towarzyskich, intymnych). Odbierały prawo osobom niższym rasowo do pracy. Karał za intymne kontakty z przedstawicielem niższej rasy. Ustawy Norymberskie były kopią prawa rabinicznego. Naziści i talmudyści zakazywali ufać prozelitom, nakazywali dbać o czystość rasową. Rasizm Talmudu i nazizmu jest sprzeczny z chrześcijaństwem.

Według księdza Trzeciaka żydzi potępiający politykę nazistowską w Niemczech, w Palestynie sami wcielali ją w życie. Palestynę zalewali żydowscy imigranci. Żydzi w Palestynie byli instalowani pod ochroną bagnetów brytyjskich. W 1931 roku Palestynę zamieszkiwało 750.000 muzułmanów, 176.000 żydów i 91.000 chrześcijan. Ziemię w Palestynie wykupywała diaspora żydowska. Żydzi nie przyjmowali do pracy arabskich tubylców by skłonić ich do emigracji zarobkowej. Żydzi solidarnie kupowali tylko u żydów i zatrudniali tylko żydów (w Polsce żydzi krytykowali postulaty by Polacy byli solidarni wobec siebie – był to przejaw żydowskiej mentalności Kalego). „Zamierzają żydzi wyniszczyć zupełnie ludność arabską i zająć jej ziemie”.

Żydzi, według księdza Trzeciaka, odpowiadali też za terror w innych częściach świata. Dążyli do światowej żydokomunistycznej rewolucji. W Meksyku i Hiszpanii wraz z masonami eksterminowali katolików. We Francji doprowadzili do odebrania katolikom praw politycznych. W Wielkiej Brytanii zdominowali politykę, a w 1927 policja brytyjska uniemożliwiła im przeprowadzenie komunistycznej rewolucji.

W Hiszpanii „dyktatorskie rządy Primo de Rivery w siągu sześciu lat tak wzmocniły masonerie, że ta łącznie z Moskwą przyczyniła się do wybuchy rewolucji”. Niestety zachowanie niektórych hiszpańskich biskupów wzmocniła komunistów (było to wynikiem istnienia maranów którzy przez wieki udawali katolików i wysyłali swoje dzieci do seminariów). W 1931 po abdykacji króla rozpoczęły się prześladowania chrześcijan i niszczenie kościołów. Hiszpańskich komunistów wsparli komunistyczni żydowscy doradcy. Międzynarodowe żydostwo z radością przyjęło rewolucje komunistyczną i prześladowania katolików. Katolicy musieli zorganizować samoobronę.

W swej książce ksiądz Trzeciak stwierdził że żydzi mieli specyficzną psychikę. Równocześnie głosili sprzeczne ze sobą poglądy by zmaksymalizować odnoszone korzyści. Dodatkowo żydzi żyli w talmudycznej etyce, osobnej dla swoich, i osobnej dla obcych. Żydzi zachwalali swoją tożsamość i niszczyli cudzą. Byli żydowskimi nacjonalistami, i odmawiali gojom prawa do nacjonalizmu. Dziełem żydów były światopoglądy materialistyczne zwalczające ideały duchowe i religijne (dla tego też żydowska finansjera sfinansowała rewolucje komunistyczną). Pozorna asymilacja żydów w społeczeństwie ma na celu infiltracje gojów i zniszczenie ich wspólnot (w tym i kościoła katolickiego). Podstawą żydowskiej tożsamości była nienawiść do nie żydów, negowanie człowieczeństwa gojów.

Czytelnicy „Mesjanizmu a kwestii żydowskiej” z pracy księdza Trzeciaka dowiedzą się o wielowiekowej szkodliwości żydów w dziejach Polski. Zdaniem żydów Polska była dla nich ziemią obiecaną. Celem żydów było przejecie dominacji nad Polską. Osiągnięcie tego celu ułatwiało im to że Polacy to ludzie dobrzy i naiwni którzy doskonale dają się wykorzystywać.

W latach dwudziestych XX wieku, zdaniem księdza Trzeciaka żydzi kontynuowali swoją szkodliwa działalność. Żydzi chcieli na polskich Kresach stworzyć swoje państwo Judeopolonie. Cel ten zamierzali osiągnąć deportując Ukraińców i Białorusinów w okolice północnej Tajgi, i mordując polską i rosyjską inteligencje. II RP zalewała imigracja żydowska z ZSRR. Do początków lat trzydziestych z ZSRR do II RP przybyło 600.000 żydów (więcej żydów emigrowało do Polski niż do Izraela). Żydzi wykorzystywali głupotę i dobrotliwość Polaków.

W II RP żydzi krok po kroku przejmowali polską własność. W dziele monopolizacji własności i wypierania Polaków z runku w II RP żydzi wykorzystywali system bezprocentowych kas pożyczkowych tylko dla żydów, wzajemne wsparcie i solidarność gospodarczą. Żydowscy pracodawcy zwalniali polskich pracowników i ich etaty przekazywali żydom. Na Kresach żydzi całkowicie zmonopolizowali wytwórczość. Winę za żydowski monopol ponosili tylko sami Polacy którzy nie chcieli się organizować i byli niesolidarni względem siebie.

Według księdza Trzeciaka prócz życia gospodarczego destruktywna działalność żydów w II RP przejawiała się w niszczeniu przez żydów tożsamości Polaków. Żydzi wnikali jako sabotażyści w wspólnotę katolicką przyjmując chrzty bez nawrócenia. Swoim zachowaniem szydzili i drwili ze wszystkiego co polskie. Zdeprawowani i zdemoralizowani odrzucali zachodni system aksjologiczny. By zdławić opór Polaków wobec żydowskiej destrukcji używano argumentu tolerancji i wielowiekowej polskiej tradycji tolerancji. Piewcy owej tolerancji w rzeczywistości nie tolerowali innych i dążyli do dominacji. Sama zaś tolerancja stała się fundamentem żydowskiej dominacji.

Zdaniem księdza Trzeciaka żydzi w II RP odbierali Polakom miejsca na studiach i dostęp do dobrze płatnych prestiżowych zawodów (w Krakowie żydzi w populacji stanowili 12% a wśród adwokatów 80%). Edukacja i lepsza praca były dobrami niedostępnymi dla większości Polaków. W II RP realnie panował system apartheidu, w którym większość mieszkańców, tubylcy, byli dyskryminowani. W II RP Polaków system skazał na dziedziczenie ubóstwa. Faktu nieprzyzwoitej nadreprezentacji żydów w dostępie do zasobów nie krył w swoich wypowie przywódca żydowskich narodowych radykałów Źabotyński.

Zdaniem księdza Trzeciaka niebezpieczeństwo żydowskie przejawiało się też w aspekcie siłowym. W 1933 roku żydowskie pismo „Moment” informowało że tylko jedna z wielu paramilitarnych organizacji żydów, wojskowa organizacja syjonistów rewizjonistów „ Brith Trumpeldor” – Betarma w 26 krajach 1100 oddziałów liczących w sumie 65.000 (w Polsce 657 oddziałów liczących 40.000 bojowników). Dodatkowo sanacyjne władze szkoliły terrorystów żydowskich, między innymi w Zielonce pod Warszawą.

Ksiądz Trzeciak postulował w ramach niedopuszczenia do dominacji żydowskiej i likwidacji dyskryminacji Polaków by Polacy przyjęli nową filozofie przedsiębiorczości. Byli oszczędni, pracowici, uprzejmi. Kooperowali, inwestowali w Polsce, byli aktywni w dziedzinach przynoszących nawet mały zysk.

Kolejnym polem konfliktu polsko-żydowskiego zdaniem księdza Trzeciaka były konflikty o tożsamość. Żydzi chcieli by judaizm był nadrzędny wobec prawa. Żydzi chcieli przywilejów dla siebie i ograniczania praw katolików. Równocześnie z domaganiem się tolerancji, żydzi profanowali wszelkie przejawy katoilicyzmu. By zniszczyć tożsamość zachodnią Polaków żydzi chcieli wprowadzenia publicznej edukacji finansowanej z podatków. Perfidia żydowska polegała na tym że żydzi wynaradawiając gojów sami zachowywali swoją żydowską tożsamość. Świadomie zmieniali swoją kulturę by być bardziej żydowskimi. Przejawem takich działań była rezygnacja z jidysz na rzecz hebrajskiego. W kwestiach etnicznych żydzi zabraniali gojom mono etnicznego i monokulturowego społeczeństwa, by równocześnie samemu zachowując zamknięty ekskluzywizm etniczny i kulturowy. W ramach niszczenia katolickiej tożsamości Polaków żydzi zwalczali niedzielę jako dzień wolny od pracy. Żydzi w II RP propagowali antyklerykalizm, demoralizacje, laicyzacje i filosemityzm. Wykorzystywali przy tym zażydzenie polskiej inteligencji.

Zdaniem księdza Trzeciaka w II RP awangardą i siłą propagandy komunizmu byli żydzi. W latach trzydziestych żydzi uprawiali kampanie oszczerstw wobec Polski (rozpoczęli ja już w czasie I wojny światowej). Światowe media żydowskie oskarżały Polaków o eksterminacje żydów. Nienawiść żydów do Polaków była tak wielka że jej owocem były mordy z pobudek etnicznych dokonywane przez żydów na Polakach. Żydzi kontynuowali w II RP tradycyjny antypolonizm (który w czasie zaborów objawiał się kolaboracją z zaborcami, a w 1920 żydowskim wsparciem dla sowieckiej agresji).

Żydowskie partie w II RP dążyły do komunistycznej rewolucji. Bund kolaborował z sowietami w 1920 roku, był partią komunistyczną, dążącą do rewolucji na drodze krwawego przewrotu. Kombund czyli Żydowski Związek Robotniczy w Polsce był częścią Kominternu podporządkowanego Moskwie. Farajnigte czyli Żydowska Socjalistyczna Partia Robotnicza w Polsce była partią antypolską i dążąca do żydowskiej autonomii terytorialnej w ramach ZSRR. W 1919 nawoływała do popierania agresji bolszewickiej. Niezależni Socjaliści byli żydowskimi rozłamowcami z PPS (powodem frondy było poparcie PPS dla obrony Polski przed sowiecką agresją). W 1926 żydzi poparli przewrót Piłsudskiego.

Księdzu Trzeciakowi rasizm był obcy. Przyczynę szkodliwości żydów widział w ich rasistowskiej tożsamości. Głosił że żydzi jeżeli wyzwolą się ze swojej rasistowskiej tożsamości wyrosłej z judaizmu będą pożyteczną częścią ludzkości.

Jan Bodakowski

KSIĄŻKI, KTÓRE POWINIENEŚ PRZECZYTAĆ

W. Uszkujnik "Paradoksy Historii" PDF

http://netload.in/dateiCqDzlSovTZ.htm

Andrzej Leszek Szcześniak “JUDEOPOLONIA” PDF

"Żydowskie państwo w państwie polskim 1918 - 1944"

http://netload.in/datei471QbNGPbG.htm

INSTRUKCJA ŚCIĄGNIĘCIA KSIĄŻEK

Po otwarciu strony do PDF kliknij na "DOWNLOAD FREE".

Odczekaj 30 sek. aż "zegar czasu" odliczy do zera.

Następnie przepisz cztery cyfry do okienka i kliknij "NEXT".

Odczekaj kolejne 20 sek.

Po załadowaniu kliknij na “Or klick here”. Ściągnij PDF.

ZAGLĄDAJ TU / TA STRONA BĘDZIE UZUPEŁNIANA

Książka "Paradoksy Historii" przedstawia historię Żydów w Rosji i Stananach Zjednoczonych. Co ciekawe, pośrednio, książka tłumaczy zachowanie i relacje polsko-żydowskie przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości w 1918 r., oraz relacje po 1944 roku. Jest jest ona ważna, bo Żydzi z Rosji byli jedną z głównych sił napędowych i ideowo-kadrowych wprowadzania komunizmu w Polsce, po II Wojnie Światowej.

To w ZSRR, powstał Centralny Komitet Żydów (CKŻ), którego przedstawiciele w służbie komunistycznej bezpieki, wprowadzali w Polsce komunistyczne rządy Stalina i Berii.

Niektórzy twierdzą nawet, jak np. sam dowódzca utworzonej w Związku Radzieckim 1 Armi Wojska Polskiego, gen. Zygmunt Berling w swoich pamiętnikach, że w wyniku zakulisowych działań i współpracy z Berią i Mołotowem, "za plecami Polaków", "towarzysze żydowscy" przejęli w i po 1943 roku faktyczną władzę w partii komunistycznej, w Polsce i nad Polakami, odsuwając od wpływu na rozwój wypadków rdzennych Polaków, komunistów polskich. Że doszło do przejęcia władzy nad Państwem Polskim, przez syjonistów żydowskich, uniemożliwiając właściwy, pro-narodowy rozwój Polski po II Wojnie Światowej.

Opisuje to Zdzisław Ciesiołkiewicz w swojej książce pod tytułem "Inwazja Upiorów 1944 - 1970", oskarżając "towarzyszy żydowskich" o sprawowanie bezwzględnej i totalitarnej kontroli nad Polską i Polakami, począwszy od 1943 r. do dnia dzisiejszego. Książki z całą pewnością uzupełnią "lukę edukacyjną" czytelnika o relacjach między Polakami i Żydami przed i po odzyskania przez Polskę niepodległości w 1818 r. i po roku 1943.

Jest to o tyle ważne, że Żydzi w Polsce przedwojennej stanowili największą mniejszość etniczną i .... poza wiedzą o Holokauście, niewiele o tych relacjach wiemy. Potrzeba posiadania tej wiedzy, jest tym bardziej ważna, ponieważ jak się okazuje, Żydzi i propagowane przez nich w okresie przedwojennym doktryny polityczne, nie zniknęły. Są wśród nas i oddziaływują, w dużej mierze przez interesy potomków polskich Żydów z Izraela i USA, na życie Polaków w Polsce, polskie prawodawstwo i ... "polski rząd".

Jednym z najważniejszych przejawów tego wpływu jest uchwalona w 2009 roku i wprowadzona w życie "Ustawa o obywatelstwie Polskim". W praktyce, ustawa ta nadała polskie obywatelstwo polskie setkom tysięcy obywateli państw obcych, bez właściwego, wcześniejszego poinformowania o skutkach jej wprowadzenia Polaków w Polsce. Obecny "polski rząd" pracuje też nad ustawą reprywatyzacyjną, która obciążyć może Państwi Polskie setkami miliardów zł. (około 200 mld.) na rzecz, w większości, potomków Żydów polskich.

Wiąże się to bezpośrednio z uchwaloną, przez rząd Platformy Obywatelskiej, "Ustawą o obywatelstwie polskim". Bez niej, nie mieli by m.in. Żydzi, podstaw do ubiegania się o zadośćuczynienie za straty majątków podczas II Wojny Światowej. Sprawy majątkowe obywateli państw obcych regulowały powojenne traktaty pokojowe. Sprawy obywateli polskich, nigdy nie zostały uregulowane. Dzięki zmianie "Ustawuy o obywatelstwie polskim", Polsce "przybyło" potencjalnych beneficjentów, mającej wejść w życie / prace trwają /, ustawy reprywatyzacyjnej.

Można by nawet podejrzewać, że uchwalenie zmian do "Ustawy o obywatelstwie" miało związek z ustawą reprywatyzacyjną.Wygląda też na to, że mamy silne lobby, które mogło działać w kierunku zapewniającym poprawienie statusu beneficjentów przyszłej ustawy reprywatyzacyjnej, "nowych polskich obywateli".

Sprawa jest poważna. Mieszkańcy Warszawy zamieszkujący kamienice komunalne, będą musieli liczyć się z możliwością podwyższenia czynszów spowodowaną zmianą właściciela kamienicy, w której mieszkają, lub nawet potrzebą opuszczenia zajmowanych mieszkań. W ich interesie jest, aby interesowali się sprawą.

POWYŻEJ: Urzędujący obecnie, urodzony w Polsce, prezydent Izraela Szymon Peres, sugeruje profesorom na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, aby "obciąć naukę historii w polskich szkołach. / Sugestia "została wykonana". Koalicja PO-PSL "obcięła ilość lekcji historii. Jak widać poniżej, na tym si nie skończyło. Trwa atak na polskie szkolnictwo, polską kulturę i tożsamość narodową. Sprzeciwiaj się temu. Nie pozwól, aby mniejszość narzucała swą wolę większości. / Potrafimy się sami rządzić, do tego, Żydzi nie są nam potrzebni!

TAJNY REFERAT TOW. JAKUBA BERMANA WYGŁOSZONY NA POSIEDZENIU EGZEKUTYWY KOMITETU ŻYDOWSKIEGO

„Żydzi mają okazję do ujęcia w swoje ręce całości życia państwowego w Polsce i rozszerzenia nad nim swojej kontroli. Nie pchać się na stanowiska reprezentacyjne. W ministerstwach i urzędach tworzyć tzw. drugi garnitur. Przyjmować polskie nazwiska. Zatajać swoje żydowskie pochodzenie.

Wytwarzać i szerzyć wśród społeczeństwa opinie i utwierdzić go w przekonaniu, że rządzą wysunięci na czoło Polacy, a Żydzi nie odgrywają w państwie żadnej roli.

Celem urabiania opinii i światopoglądu narodu polskiego w pożądanym dla nas kierunku, w rękach naszych musi się znaleźć w pierwszym rzędzie propaganda z jej najważniejszymi działami - prasą, filmem, radiem.

W wojsku obsadzać stanowiska polityczne, społeczne, gospodarcze, wywiad. Mocno utwierdzać się w gospodarce narodowej.

W ministerstwach na plan pierwszy przy obsadzaniu Żydami wysuwać należy: Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Skarbu, Przemysłu, Handlu Zagranicznego, Sprawiedliwości. Z instytucji centralnych - centrale handlowe, spółdzielczość.

W ramach inicjatywy prywatnej, utrzymać w okresie przejściowym silną pozycję w dziedzinie handlu. W partii zastosować podobną metodę - siedzieć za plecami Polaków, lecz wszystkim kierować.

Osiedlanie się Żydów powinno być przeprowadzone z pewnym planem i korzyścią dla społeczeństwa żydowskiego. Moim zdaniem, należy osiadać w większych skupiskach, jak: Warszawa, Kraków; w centrum życia gospodarczego i handlowego: Katowice, Wrocław, Szczecin, Gdańsk, Gdynia, Łódź, Bielsko.

Należy również tworzyć typowe ośrodki przemysłowe i rolnicze, głównie na ziemiach odzyskanych, nie poprzestając na Wałbrzychu i Rychbachu – (obecnie Dzierżoniów). W tych ośrodkach możemy przystosować przyszłe kadry nasze w tych zawodach, z którymi bylibyśmy słabo obeznani.

Uznać antysemityzm za zdradę główna i tępić go na każdym kroku.

Jeżeli stwierdza się, ze jakiś Polak jest antysemitą, natychmiast go zlikwidować przy pomocy władz bezpieczeństwa lub bojówek PPR jako faszystę, nie wyjaśniając organom wykonawczym sedna sprawy.

Żydzi muszą pracować dla swego zwycięstwa, pracując jednocześnie nad zwycięstwem i gruntowaniem komunizmu w świecie, bo tylko wtedy i przy takim ustroju naród żydowski osiągnie najwyższą pomyślność i zabezpieczy sobie najsilniejszą pozycję.
Są niewielkie widoki na to, by doszło do wojny. Jeśli Ameryka zacznie się szybko socjalizować, to tą drogą, mniejszych lub większych wstrząsów wewnętrznych i tam musi zapanować komunizm.

Wtedy reakcja żydowska, która dziś trzyma z reakcją międzynarodową zdradzi ją i uzna, że rację mieli Żydzi stojący po drugiej stronie barykady.

Podobny przypadek współdziałania Żydów całego świata, wyznających dwie rożne koncepcje ustrojowe - komunizm i kapitalizm - zaistniał w ostatniej wojnie. Dwa największe mocarstwa światowe, całkowicie kontrolowane przez Żydów i będące pod ich wielkim wpływem, podały sobie ręce.

Trud Żydów pracujących wokół Roosevelta doprowadził do tego, że USA wspólnie z ZSRR wystąpiły zbrojnie do walki przeciwko Europie środkowej, gdzie była kolebka nowej idei, opartej na nienawiści do Żydów.

Zrobili to Żydzi, gdyż wiedzieli, że w przypadku zwycięstwa Osi, a głównie hitlerowskich Niemiec, które doskonale przejrzały plany polityki żydowskiej, niebezpieczeństwo rasizmu stanie się w USA faktem dokonanym i Żydzi znikną z powierzchni świata.

Dlatego też Żydzi sowieccy poświęcili dla tego celu krew narodu rosyjskiego, a Żydzi amerykańscy zaangażowali swoje kapitały. Należy się liczyć z dalszym napływem Żydów do Polski, ponieważ na terenie Rosji jest jeszcze dużo Żydów.

Przed wkroczeniem Niemców, w poszczególnych miastach ZSRR było kilka skupisk Żydów polskich: Charków - 36.200, Kijów - 17.800, Moskwa - 53.000, Leningrad - 61.000, w zachodnich republikach 184.730.

Żydzi skupieni w tych ośrodkach to przeważnie inteligencja żydowska, dawne kupiectwo żydowskie. Element ten jest obecnie szkolony w ZSRR. Są to kadry budowniczych Polski - tzn. zgodnie z projektem Politbiura - fachowcy ci obsadzać będą najważniejsze dziedziny życia w Polsce, a ogół Żydów będzie rozlokowany głownie w centrach kraju.

Stara polityka żydowska zawiodła. Obecnie przyjęliśmy nową, zespalającą cele narodu żydowskiego z polityką ZSRR. Podstawową zasadą tej polityki jest stworzenie aparatu rządzącego, złożonego z przedstawicieli ludności żydowskiej w Polsce.

Każdy Żyd musi mieć świadomość, że ZSRR jest wielkim przyjacielem i protektorem narodu żydowskiego, że jakkolwiek liczba Żydów w stosunku do stanu przedwojennego uległa olbrzymiemu spadkowi, to jednak dzisiejsi Żydzi wykazują większą solidarność. Każdy Żyd musi mieć wpojone to przekonanie, ze obok niego działają wszyscy inni, owiani tym samym duchem prowadzącym do wspólnego celu.

Kwestia żydowska jeszcze jakiś czas będzie zajmowała umysły Polaków, lecz ulegnie to zmianie na naszą korzyść, gdy zdołamy wychować choć dwa pokolenia polskie.
Według danych wojewódzkiego Komitetu Żydowskiego na terenie Śląska Górnego i Dolnego jest obecnie ponad 40.000 Żydów. Około 15.000 Żydów ma być zatrudnionych w osadnictwie. Powiat Rychbach (Dzierżoniów) i Nysa są przewidziane do tych celów. Akcja osadnicza jest finansowana z żydowskich funduszy zagranicznych i państwowych.

Żydzi celowo tworzą nową, choć chwilowo nieznaczną koncentrację elementu żydowskiego, kładąc podwalinę pod zawód rolnika i robotników przemysłowych.
Jest to budowanie podłoża szerszych celów politycznych.”

Polak, który wykradł i opublikował stenogram referatu Bermana, został skazany na karę śmierci, zmienioną w drodze łaski na karę dożywotniego więzienia.

Tekst TAJNEGO REFERATU TOW. JAKUBA BERMANA jest przedrukiem z książki „O Narodowych Siłach Zbrojnych " płk. dypl. Stanisława Żochowskiego, byłego Szefa Sztabu Dowództwa Sił Zbrojnych.Wyd. Retro, Lublin, 1994.

Berman nie pchał się na czołowe stanowisko w Polsce.

Jak później wyznał w rozmowie z Teresą Torańską (por. jej książkę „Oni”)

„Zdawałem sobie jednak sprawę, że najwyższych stanowisk jako Żyd, objąć, albo nie powinienem, albo nie mógłbym (…). Faktyczne posiadanie władzy nie musi wcale iść z eksponowaniem własnej osoby. Zależało mi, żeby wnieść swój wkład, wycisnąć piętno na tym skomplikowanym tworze władzy, jaki się kształtował, ale bez eksponowania się. Wymagało to naturalnie pewnej zręczności”.

Wycisnął rzeczywiście straszne piętno na wszystkim, czym kierował, będąc głównym dysponentem krwawych bezpieczniackich rozpraw z narodem polskim.

Dysponując potężnymi dźwigniami władzy był od początku bezwzględnym rzecznikiem stosowania polityki „twardej ręki”. Już jesienią 1945 roku mówił:

„Należy utrzymać silną rękę nie tylko na zewnątrz, ale i wewnątrz w stosunku do administracji, członków partii itp. Twarda ręka w bezpieczeństwie może wiele pomóc(…)”. Inspirował maksymalne stosowanie przemocy wobec PSL-owskiej opozycji, bez przebierania w środkach.

W wystąpieniu na posiedzeniu Biura Politycznego KC PPR bezpośrednio po skrajnym zafałszowaniu przez komunistów wyborów ze stycznia 1947 roku mówił: "Zmobilizowałem wszystkie siły nacisku moralnego i fizycznego . Gdyby świat dowiedział się o prawdziwych wynikach wyborów na całym obszarze Polski, przypuszczono by na nas atak”.

Berman ponosi zdecydowanie największą odpowiedzialność za krwawy terror doby stalinizmu w Polsce, który nadzorował przez „swoich” ludzi, w bezpieczniackim syndykacie zbrodni, stalinowskich zbrodniarzy. Należał do głównych rzeczników rozprawy z gomułkowszczyzną, atakując ją jako niebezpieczne „odchylenie prawicowo-nacjonalistyczne”.

Po sfabrykowanym procesie byłego komunistycznego ministra spraw wewnętrznych Laszló Rajka i straceniu go jako rzekomego „agenta Tito”, wystąpił na naradzie w KC PZPR solidaryzując się z katami Rajka i zapowiadając szukanie „polskich Rajków”.

Prowadził konsekwentną politykę sowietyzacji i rusyfikacji polskiej kultury, dążąc do wytrzebienia polskiego narodowo-katolickiego sposobu myślenia. Ze względu na równoczesne łączenie przez Bermana nadzoru nad bezpieczeństwem i kulturą popularne stało się cyniczne powiedzenie, że odtąd w malarstwie dopuszczone będą wyłącznie trzy kierunki: „fornalizm, ubizm i represjonizm”.

Realizując za parawanem systemu komunistycznego skrajnie szowinistyczną politykę żydowską i tępiąc najlepszych polskich patriotów, nie zważał na konkretne zasługi represjonowanych w akcji ratowania Żydów. Bardzo wymowny pod tym względem był taki oto dialog Teresy Torańskiej z Jakubem Bermanem:

Torańska: – A zamykanie? Na przełomie 1948/1949 aresztowaliście członków AK-owskiej Rady Pomocy Żydom „Żegota”.

Berman: - No tak, objęło się szeroką gamą wszystkie organizacje związane z AK.

Torańska: – Proszę pana! UB, w którym wszyscy, lub prawie wszyscy dyrektorzy byli Żydami, aresztuje Polaków za to, że w czasie okupacji ratowali Żydów, a pan twierdzi, że Polacy są antysemitami, nieładnie.

Berman: - Źle się stało. Na pewno źle się stało (T. Torańska „Oni”, wyd. podziemne „Przedświt”, Warszawa 1985, s. 237).

Usunięty w maju 1956 r. z kierownictwa partii i rządu, ostatecznie uniknął jakiejkolwiek kary (poza usunięciem go w maju 1957 r. ze składu KC i partii). Przez wiele lat spokojnie pracował jako recenzent-konsultant w redakcji historycznej partyjnego wydawnictwa “Książka i Wiedza”.

Co więcej, ten największy zbrodniarz PRL-owski za rządów gen. Jaruzelskiego w grudniu 1983 roku został odznaczony w Sejmie Medalem Krajowej Rady Narodowej.

Nawet po dziesięcioleciach, Berman, krwawy morderca zza biurka, nie odczuwał żadnych wyrzutów sumienia za zbrodnie popełnione na Polakach przez Żydów. Przeciwnie, dalej oskarżał Polaków o antysemityzm.

Według Lebiediewa: „Bierut był całkowicie izolowany przez Bermana, Minca i Zambrowskiego, którzy w rzeczywistości sprawowali władzę i podejmowali kluczowe decyzje”.

I ten fakt sowiecki ambasador uważał za wielce niepokojący, ponieważ „tacy kierowniczy działacze polscy jak Berman, Minc i Zambrowski nie uwolnili się od przesądów nacjonalistycznych”. Lecz w tym przypadku bynajmniej nie chodziło o nacjonalizm polski.

Ten cytat pochodzi z tajnego raportu ambasadora ZSRR w Polsce Wiktora Lebiediewa do Wiaczesława Mołotowa z 10 lipca 1949 roku. Literatura, źródła, cytaty: Bogdan Musiał, Moskwa wybiera Bermana, Rzeczpospolita, 18 kwietnia 2009

http://forum.dlapolski.pl/viewtopic.php?t=926

http://www.jerzyrobertnowak.com/

http://polonuska.wordpress.com/

http://pl.wikiquote.org/wiki/Jakub_Berman

ALEKSANDER SZUMAŃSKI / TEKST UKAZAŁ SIĘ W „WARSZAWSKIEJ GAZECIE” 22 MARCA 2003 R.

Pan Tadeusz protestuje na Krakowskim Rynku

"Orle Gniazdo do Warszawskich Orlątek"

PROTESTUJ TU

Niech "wygrają" w Warszawie, jak tak bardzo chcą! - Ale niech przegrają "PR-owo" w "reszcie Polski"!
Działaj! SMS-em strzelajmy w Polskę >>> "To warszawski Powstaniec SMS-em strzela ! Po Polsce goń Polszewika! Goń, goń! >> Podajemy dalej! <> www.kacpro.blogspot.com <> SMS-ów musi być sześć!

Jeżeli każdy wyśle sześć SMS-ów, będą nas tysiące w całej Polsce! Walczcie!

ŻEBY WYGRAĆ, TRZEBA GRAĆ - ZAGRAJ i WYGRAJ! - ALBO SŁUCHAJ TUSKA

Wyślij znajomym SMS / Darmowa bramka >>> http://www1.plus.pl/bsm/

Szef Mossadu został polskim obywatelem

Honorowe obywatelstwo Polski otrzymał w tajemnicy były szef izraelskiej centrali wywiadowczej - Mossad, Meir Dagan.

Informację o tym podał izraelski portal "Walla" w komentarzu na temat niedawnej wizyty szefa MON Tomasza Siemoniaka w Izraelu. Publikacja zwraca uwagę, że rząd w Warszawie zainteresowany jest zakupem izraelskiego sprzętu wojskowego m.in. w związku z poczuciem zagrożenia ze strony Rosji.

Portal "Walla" podkreśla, że nie wiadomo właściwie, za jakie zasługi Meir Dagan otrzymał honorowe obywatelstwo Polski. Dagan był szefem Mossadu do końca 2009 roku. Dotychczas uważano, że zajmował się głównie działaniami mającymi na celu opóźnienie realizacji programu atomowego w Iranie. Wiadomo też, że jest zwolennikiem tzw. wojny cybernetycznej i innego rodzaju tajnych operacji, natomiast sprzeciwia się energicznie akcji zbrojnej przeciw Irańczykom.

Wejście w życie Ustawy reprywatyzacyjnej zależało od Lecha

Kaczyńskiego, czyli osoby, która zginęła w katastrofie Smoleńskiej.

Obywatelstwo polskie otrzymał były szef Izraelskiego

MOSSAD-u, którego “specjalizacją” było selektywne likwidowanie osób

zagrażających interesom Izraela.

“Ustawa o obywatelstwie polskim”, która weszła w życie po

śmierci Lecha Kaczyńskiego, który zaskarżył ją do Trybunału Konstytucyjnego.

Zmieniona "Ustawa o bywatelstwie polskim" weszła w życie po, niewyjaśnionej do

dzisiaj ,katastrofie w Smoleńsku. Dała ona obywatelstwo polskie, ogromnej rzeszy

potencjalnych beneficjentów “Ustawy reprywatyzacyjnej” ,w większośco, Żydom z

Izraela i USA.Podpisał ją prezydent Komorowski.

Prace nad ustawąreprywatyzacyjną trwają.

Czy to jest dziwny zbieg okoliczności, czy interesów?

Od 16 min 50 sek nagrania: Święte jest prawo własności i ja to prawo również szanuję. Natomiast ponad wszelką wątpliwość obowiązkiem władz Rzeczypospolitej Polskiej, w tym przede wszystkim rządu, w tym szefa tego rządu, prezesa Rady Ministrów Donalda Tuska jest ochrona interesów Skarbu Państwa. To nie jest mój wymysł, tylko to jest jeden z artykułów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. zatem, nie tych należy winić, którzy pokrzywdzeni chcą teraz odzyskać , część choćby tego, co im w przeszłości bezprawnie zarekwirowano, ale winić trzeba Donalda Tuska, winić trzeba Aleksanra Grada, winić trzeba zespół, który przygotowywał "Projekt ustawy reprywatyzacyjnej" , za ..?.., alko zupełną beztroskę i to jest pozytywne potraktowanie całej sprawy, albo za w pełni świadome działanie na rzecz szkody Skarbu Panstwa i , jeśli tak potraktować tą sprawę to rzeczywiścię powinny się tą sprawą zająć organy ścigania.

W jakim tempie Donald Tusk chciał wprowadzić ustawę reprywatyzacyjną według projektu z grudnia 2008 roku? - Ten wątek postanowiłem przedstawić dopiero teraz, a nie na początku mojej prezentacji, ponieważ jest jakby dokładnie w zgodzie, nawiązuje do tego, co dzieje się w tej chwili z ustawą emerytalną (materiał opublikowano w sierpniu 2012 r.). Bez przygotowania, według założeń na "chybił-trafił", we wręcz ekspresowym tempie.

Oto informacja podana przez Macieja Wewióra:

"Ustwa reprywatyzacyjna, dzięki której pokrzywdzeni odzyskają około 1/5 wartości tego co utracili (20%), jest już gotowa." ... i teraz proszę uważać ... "W styczniu (2009) trafi do sejmu. Rząd chce działać szybko. Już na początku stycznia projekt zostanie przyjęty przez całą radę ministrów i trafi do Sejmu. Ustawa powinna wejść w życie wczesną wiosną >>> o ile nie zawetuje jej Prezydent (Lech Kaczyński). - mówi "Dziennikowi" rzecznik Ministerstwa Skarbu Maciej Wiewiór.

Proszę Państwa, raz jeszcze ten sam wątek, który po raz pierwszy pojawił się podczas spotkania w Nowym Jorku. - Maciej Wiewiór, rzecznik Ministerstwa Skarbu Państwa już w grudniu 2008 roku wiedział, że losy "Ustawy reprywatyzacyjnej" spoczywają wyłącznie w rękach Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Lecha Kaczyńskiego.

Powiedział: "Już na początku stycznia projekt zostanie przyjęty przez całą Radę Ministrów i trafi do Sejmu. Ustawa powinna wejść w życie, o ile nie zawetuje jej prezydent." - Skąd wiedziąl Maciej Wiewiór w grudniu 2008 roku, że "Ustawa" zostanie przyjęta przez:

- Komitet Stały Rady Ministrów

- przez posłów, którzy w grudniu 2008 roku treści twj "Ustawy" jeszcze nie znali i przez 100 senatorów, którzy również treści tej ustawy jeszcze nie znali.

To nie koniec wątku dotyczącego wiedzy niektórych osób o tym, że "Ustawa" zostanie wprowadzona w życie.

Otóż w wydaniu z 23 grudnia 2008 r. "Dziennika Polska Europa Świat" ukazał się wywiad z prezesem Holocaust Restitute Jehudem Ewronem, który w taki oto sposób przedstawił jego wiedzę o procedowaniu z "Ustawą reprywatyzacyjną"

"Nie wszystko jest już przesądzone, "Ustawę" może zawetować prezydent. Słyszałem, że on ostatnio wetuje wiele kluczowych ustaw, dlatego rozważamy wysłanie do niego apelu w imieniu tych polskich Żydów, którzy uratowali się z Holocaustu"

Proszę Państwa, skąd wiedział żyd z Nowego Jorku Jehuda Evron w grudniu 2008 roku, że los ustawy reprywatyzacyjnej, której treści nie znał jeszcze:

- Komitet Stały Rady Ministrów

- nie znało 460 posłów na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej

- nie znało 100 senatorów Rzeczypospolitej Polskiej,

zależy tylko od decyzji Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. - Myślę, że to jest sprawa dla ABW, tą sprawę powinny wyjaśnić organy ścigania.

Na co należy z całą pewnością zwrócić uwagę, to na fakt, że jak wspomniałem, potencjalna liczba beneficjentów "Ustawy reprywatyzacyjnej", zamyka się 2-ma milionami.

Deklaracjami, jak Donalda Tuska z marca 2008 roku podczas spotkania z Żydami w Nowym Jorku, Macieja Wiewióra z deklaracją zamieszczoną w "Dzienniku Pilska Europa Świat", czy przede wszystkim Jehudy Evrona zamieszczoną również w "Dzienniku Polska Europa Świat" - oni uczynili wrogiem, dla tych 2-uch milionów osób, śp. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego.

Donald Tusk pokazał się przyszłym beneficjentom z jak najlepszej strony, powiedział: zobaczcie jaki ja jestem dobry, chcę wam zwrócić majątki, na kwoty ..?.., łączną może nawet biliona złotych. Wszystko zależy w tej chwili od tego niedobrego prezydenta Lecha Kaczyńskiego, który co warte podkreślenia, na co należy zwrócić uwagę, podobnie jak jego brat Jarosław Kaczyński, zdecydowanie żądali przeprowadzenia referendum w sprawie wprowadzenia "Ustawy reprywatyzacyjnej" .

Donald Tusk prezentował stanowisko tożsame z tym, jakie zaprezentował były ambasador Izraela w Polsce Szewach Weiss w programie radiowym emitowanym w Radio RMFM, gdy podczas wywiadu prowadzonego z nim przez Konrada Piaseckiego, zapytany przez Konrada Piaseckiego, czy powinno być przeprowadzone referendum w sprawie "Ustawy reprywatyzacyjnej", powiedział że nie, że od tego jest Sejm, by podejmować tego rodzaju decyzje.

Czy "Ustawa reprywatyzacyjna" zostałaby wprowadzona w życie, gdyby taka była wola Prezesa Rady Ministrów Donalda Tuska?

- Na pewno tak. Oto bowiem informacja na temat sposobu sprawowania władzy przedstawiła jedna z najbardziej bliskich Donaldowi Tuskowi postaci, zupełnie niedawno bardzo popularny, poseł Mirosław Sekuła, który powiedział"

"W pracach nad kolejnymi ustawami, parlamentarzyści PO dostają z Kancelarii Premiera gotowe projekty i harmonogram, kiedy mają je uchwalić. BEZ PRAWA ZMIAN. Mirosław Sekuła dowcipnie to określił, że posłowie są tylko interfejsem między ściągawką do głosowania a przyciskiem.

Myślę, że warte jest również zacytowania stanowisko w sprawie sprawowania władzy przez ekipę Donalda Tuska zaprezentowane przez senatora Zbigniewa Romaszewskiego. Otórz powiedział on, informacja zaczerpnięta przeze mnie z artykułu pod tytułem: "Państwo jest traktowane jak wróg" - wywiad z wice-marszałkiem Senatu Zbigniewem Romaszewskim "Rzeczpospolita" 7 maja 2009 r.:

"Prawo powstaje w grupach lobbystycznych, parlament tylko podnosi rękę."

Jeśli prawo powstaje w grupach lobbistycznych, to nie trudno się domyślić, jaka też grupa lobbystyczna stała za przygotowaniem "Ustawy reprywatyzacyjnej" według projektu z grudnia 2008 r.

By pozbawić Państwa, co do tego, jakichkolwiek wątpliwości, pozwolę sobie zacytować Szewacha Weisa, który, we wspomnianej przezemnie rozmowie z dziennikarze Radio RMFM Konradem Piaseckim, wyemitowanej w dniu 5 stycznia 2009 r. o godzinie 08:00 rano w Radio RMFM powiedział, że w pracach nad "Ustawą reprywatyzacyjną" uczestniczył ówczesny ambasador Izraela w Polsce Dawid Perry .

Proszę Państwa, przecież mamy do czynienia z oczywistym, nie mogącym budzić najmniejszej wątpliwości konfliktem interesów. - Osoba osobiście zaangażowana w to, by wprowadzono "Ustawę reprywatyzacyjną", aby była to ustawa jak najbardziej korzystna dla przyszłych jej beneficjentów, bezpośrednio uczestniczy w pracach nad tej ustawy przygotowaniem.

Myślę, że najlepszym podsumowaniem mojej prezentacji, wymiaru finansowego, tragedii finansowej do jakiej doprowadzić chciał Ojczyznę Donald Tusk, realizując jego obowiązki Prezesa Rady Ministrów, będzie zaprezentowanie liczby, myślę wcale nie ostatecznej, ale wielce prawdopodobnej, liczby wymiaru finansowego "Ustawy reprywatyzacyjnej" promowanej przez Donalda Tuska, jako ustawa sprawiedliwa i przyzwoita.

200.000.000.000,00 zł

DWIEŚCIE MILIARDÓW ZŁOTYCH

Donald Tusk ma jak wiadomo obiecane, tak przynajmniej podał zupełnie FAKT, przez kanclerza Niemiec Angelę Merkel i przez prezydenta francji Nikolasa Sarkozy, że w 2014 roku zostanie przewodniczącym Komisji Europejskiej. Jego zastępcy, musieliby zatem szukać kwoty 200 miliardów złotych, a być może nawet więcej niż 200-stu miliardów złotych.

- Co musieliby zrobić?

Donald Tusk to przewidywał. Musieliby zadłużyć państwo, podwyższyć podatki, a my musielibyśmy pracować nie do 67-miu lat, może do 69-ciu, może do 70-ciu. A może do 80-ciu, tylko przez to, że Donald Tusk postanowił, że ważniejsza od realizacji jego konstytucyjnego obowiązku ochrony Skarbu Państwa, jest jego osobista kariera polityczna. Że postawił na popularność, zamiast na skutrczność.

Autorem wypowiedzi i materiału nagrania "SPRAWA DLA ABW" jest dr. Zbigniew Kękuś, były dyrektor w INGBank.

Manifest Ruchu Odrodzenia Żydowskiego w Polsce

Godło Ruchu Odrodzenia Żydowskiego w Polsce

Chcemy wrócić!

Już nie Uganda, Argentyna, ani Madagaskar. Już nawet nie Palestyna. Tęsknimy za Polską, ziemią naszych ojców i dziadków. Na jawie i we śnie wciąż marzymy o Polsce.

Chcemy zobaczyć jak na skwerach w Warszawie, Łodzi czy Krakowie powstają nowe osiedla. Obok cmentarzy wybudujemy szkoły i szpitale. Będziemy sadzić drzewa, budować nowe drogi i mosty.

Chcemy uleczyć Wasze i nasze traumy. Już raz na zawsze. Wierzymy, że pisane nam jest mieszkać tutaj, zakładać rodziny, umierać, składać do ziemi prochy naszych bliskich.

Ekshumujemy syjonistyczną fantasmagorię. Sięgamy do przeszłości - świata migracji, polityczno-geograficznych przesunięć, rozpadu rzeczywistości jaką znamy - po to by zaprojektować nową przyszłość.

To nasza propozycja na czasy wyczerpania wiary, kryzysu, upadku starych utopii. Optymizm wygasa. Obiecane raje zostały sprywatyzowane. Jabłka i arbuzy z kibuców nie są już tak dorodne.

Pragniemy przywitać nowych osadników, których obecność jest ucieleśnieniem fantazji na temat historii równoległej. Mierzymy się z jedną z wielu potencjalnych przyszłości, jakich możemy doświadczyć porzucając swój bezpieczny, znajomy, jednowymiarowy świat.

Nasz apel nie jest skierowany tylko do Żydów. Przyjmiemy w nasze szeregi wszystkich, dla których zabrakło miejsca w ich ojczyznach - wypędzonych, prześladowanych. W naszym ruchu nie będzie dyskryminacji. Nie będziemy grzebać w Waszych życiorysach, sprawdzać kart pobytu, weryfikować statusu uchodźców. Będziemy silni naszą słabością.

Nasi polscy bracia i siostry! Nie planujemy inwazji. Będzie to raczej pochód duchów, powrót dawnych sąsiadów, nawiedzających Was w snach, których być może nigdy nie dane było Wam poznać. Będziemy głośno mówić o tych wszystkich złych rzeczach, które wydarzyły się między nami i Wami.

Będziemy wspólnie korygować karty historii, która nigdy nie toczyła się dokładnie tak, jak sobie tego życzyliśmy. Liczymy na to, że wspólnie będziemy zarządzać miastami, uprawiać ziemię, wychowywać dzieci w pokoju! Powitajcie nas z otwartymi rękoma, tak jak my witamy Was!

Z jedną religią, nie umiemy słuchać.
Z jednym kolorem, nie potrafimy widzieć.
Z jedną kulturą, nie potrafimy czuć.
Bez Was nie potrafimy nawet pamiętać.

Przyłączcie się do nas, i zadziwi się Europa!

Ruch Odrodzenia Żydowskiego w Polsce

(źródło: www.labiennale.art.pl)

Interia.pl / 23.02.2011r.: "Wszystkie odpowiedzialne strony powinny robić co tylko możliwe, by chronić ludzkie życie" - zaznaczył izraelski przywódca.

Odnosząc się do czwartkowych konsultacji międzyrządowych zaznaczył, że gabinety Polski i Izraela mają zaprojektować przyszłość stosunków między obu krajami. Netanjahu podkreślał, że Polaków i Żydów łączą wielowiekowe związki.

"Nasze historie narodowe na siebie wpływają. Mamy wiele wspólnego w przeszłości, wiele cierpieliśmy, Żydzi cierpieli też na polskiej ziemi, cierpieli strasznie, Polacy też cierpieli ogromnie w walce o wolność zarówno w XIX, jak i XX wieku. Cierpieliśmy w getcie warszawskim, wy cierpieliście w Warszawie, wiemy, że to cierpienie zakończyło się wielkim zwycięstwem. Mamy wolną Polskę oraz wolne państwo Izrael" - podkreślał.

"Spotkaliśmy się tu nie tylko po to, by rozmawiać o przeszłości" - dodał premier Izraela. "Razem z nami są ministrowie obu rządów i będziemy dziś i jutro pracowali, by zaprojektować wspólną przyszłość" - podsumował.

Izrael może liczyć na Polskę - mówił po spotkaniu z premierem tego kraju Benjaminem Netanjahu w środę w Jerozolimie premier Donald Tusk. Netanjahu, podkreślając, że sytuacja w regionie jest niestabilna, przyznawał, że jego kraj przygotowuje się na najgorsze.

Spotykamy się raz na pół roku, to jest tzw. dialog strategiczny, stały element gry między Polską a Izraelem. Rozmawiamy o sytuacji w regionie; w tej chwili ta rozmowa będzie wyjątkowo interesująca, ze względu na to, co się dzieje w państwach arabskich - mówił tuż przed wylotem Klich.