Rzadko się zdarza, niesłychanie rzadko, że dyskusja polityczna sięga istoty rzeczy. Zazwyczaj dotyczy wierzchołka góry lodowej, co jest skrzętnie wykorzystywane przez propagandę, gdyż umiejętnie sterowana odwraca uwagę od tego, co poniżej linii wody.
Tak więc można krytykować Platformę, w sposób bardzo umiarkowany wedle metody 'drzewa zasłaniają las', ale broń Boże by sięgano do siły kierowniczej wywierającej decydujący wpływ na posunięcia Platformy. Publiczności ma wystarczyć teatrzyk, wgląd za kulisy jest zakazany.
Do rzadkości należą stwierdzenia specjalistów takich jak socjolog prof.Piotr Gliński, który nie ma złudzeń, co do antydemokratycznej natury systemu panującego w Polsce. Gliński iroinizuje na temat dozorcy jordanowskiego ogródka, pod którego czujnym okiem bawią się w piaskownicy Tusk, Kopacz i Sikorski.
Ale, niestety, na tym, że tajemniczy dozorca istnieje, analiza się kończy. Co najwyżej niektórzy bąkają nieśmiało, że wszystkim kręcą służby, ale służby są za cienkie, by mogły wywierać realny wpływ w skali makro, mogą co najwyżej być pasem transmisyjnym. A nas powinno interesować, kto, i strukturalnie, i z nazwiska, jest tym dozorcą. Formułując to inaczej, powinniśmy się dowiedzieć, gdzie jest obecne Biuro Polityczne.
A wracając do wspomnianego teatrzku politycznego, czy zauważyli Państwo jak cyrk Palikota jest wykorzystywany w mediach do sprawiania wrażenia, że demokracja w Polsce działa wspaniale ? Raz grają rolę konstruktywnej opozycji wspierającej rządowe pomysły, drugim razem służy jako tajna broń do zwalczania PIS i IV RP, innym razem wcielają się w głos wołającego na puszczy wbrew całej zasiedziałej klasie politycznej. Opozycja jak marzenie.
