Po decyzji Sądu Najwyższego USA legalizującej małżeństwa homoseksualne trudno nie zastanowić się o co jeszcze może chodzić w całej tej rewolucji - oprócz tego co oficjalnie deklarują politycy.
/Prezydent Obama napisał, że decyzja ta jest "wielkim krokiem w naszym marszu ku równości".
Również ONZ oficjalnie uznało związki homoseksualne, a Ban Ki-Moon wezwał przy tej okazji do walki z dyskryminacją./
Ciekawe jest w tym wszystkim to, że jak podaje Instytut Gallupa, w Stanach tylko 3,8% obywateli określa się jako LGBT, podczas gdy przeciętnemu obywatelowi wydaje się, że jest ich aż 23%.
Swiadczy to z jednej strony o potężnych wpływach tego środowiska na opinię publiczną a także o potężnych pieniądzach jakie muszą być wydawane już od lat na propagowanie sprawy.
Z drugiej strony - i to jest może klucz - takie nowe światowe prawo otrzymuje charakter i ciężar młota wobec państw, którym trzeba będzie przytrzeć rogi. Przed laty w komunistycznej propagandzie funkcjonował ostro zarzut - a u was Murzynów biją! Teraz sytuacja się odwróciła i np. Rosji czy Chinom dość nagle zresztą wyznającym "konserwatywne wartości", nie będzie lekko. I one mieć będą swój pokrzywdzony, walczący proletariat, za którym trzeba będzie się ująć.
Tym bardziej, że w tych właśnie krajach zjawisko homoseksualizmu jest zdaje się o wiele szersze. W Chinach to już z natury rzeczy, że tak powiem.
