Od wczoraj siedzimy na Wrocławskich Promocjach Dobrych Książek, czyli na targach, i jest u nas bardzo wesoło, można powiedzieć, stanowimy ten najweselszy barak w całym obozie. Bożena (wykasowana z Salonu, ale duchem obecna), kolega Bożeny ze Stowarzyszenia Media i Kultura (które nas gości na swoim stoisku), Coryllus, Wolter i ja. Coryllus sprzedaje swoje książki kompletami, my z Łyżeczką - obecną duchem - też, a mamy książkę jedną.
Siedzimy oficjalnie pod numerem 21, na samym końcu korytarza, ale jesteśmy głośni i dobrze rozpoznawalni. Reklamujemy się, krzycząc: „Witamy, do Panstwa dyspozycji jest ¾ autorów książek. Zapraszamy!” (jak Coryllus wychodzi się poszwendać, to krzyczymy, że jest 1/2 autorów). Ludzie oniemieją i podchodzą do stolika, kupują, albo nie, ale się śmieją i oglądają książki (na stanie mamy też Toyaha i „Bestie” Płużańskiego i poezje Karmelity Bosego i inne). Niektórzy siadają w naszym Kąciku Anonimowego Czytelnika, czyli na specjalnym stołeczku, i gawędzą. Ostatnio przegadałyśmy pół godziny z panią, która była wspinaczką (??), a jej mąż himalaistą, i w domu mieli komplet powojennych książek górskich. Inny pan opowiadał ze wzruszeniem o linii kolejowej z MArciszowa do Bolkowa i Jeleniej, wymieniliśmy refleksje o stacji Trzcińsko, przemalowanej kiedyś przez wandali na San FranTrzcińsko. A Wolter ma zwyczaj zastawiania drogi krzesłem, by zmusić przechodnia do zostania u nas. Ostatnio chciał położyć się w poprzek drogi, bo gdzieś usłyszał, że jak autor umrze, to jego książka lepiej się sprzedaje. Coryllus nadaje jak radio Erewań i czaruje jak wróżka, więc można się popłakać ze śmiechu.
Zapraszamy. Dzisiaj częstowaliśmy gości czekoladkami, ukrytymi pod blatem (bo mało było). – Czekoladki? Nieee? – skrzywiła się jedna pani. – Ale to są czekoladki spod lady! – zachęciłam.–Aaa – oczy jej się zaświeciły – To co innego, wezmę!
Jutro spod lady ma być ponoć nalewka!
