To co dziś się wydarzyło w Pałacu Prezydenckim spowodowało u mnie klasyczny refluks z żołądka. O ile dość spontaniczny meldunek śp. Lecha Kaczyńskiego po wygranych z Donaldem Tuskiem wyborach na Prezydenta Polski można ówczesnemu Prezydentowi wybaczyć albo chociaż zrozumieć, o tyle dzisiejszy typowy dla pełnej TIRów ekspresówki patetyczny lodzik już niekoniecznie. Jest mi najnormalniej w świecie wstyd za Polskę, Polaków i ich demokratyczne wybory...
...tu już nie chodzi o głupie wpadki, które każdemu się mogą zdarzyć. Przyśnięcie pary prezydenckiej na uroczystości, reklamówka na schodach prezydenckiego samolotu, filipińska choroba na cmentarzu czy inne wpadki ludzi nieobytych, zwykłych, prostych, dzięki demokracji dostępujących zaszczytów i wyższych sfer. To ludzkie, czasem śmieszne, czasem żałosne ale niepowodujące moralnego pawia. Wiernopoddańczy gest obecnego Prezydenta wobec zwykłego prezesa zwycięskiej partii jest symbolem nowej, odmienionej Polski. Przekroczone zostały wszystkie granice dobrego smaku i zwykłej ludzkiej przyzwoitości. Czy to takiej zmiany oczekiwał Naród?
...nastały czasy kultu jednostki gdzie przywódca partii staje się obiektem westchnień, modlitw lub słodkich peanów w rytmie częstochowskiego rapu. Pochwalne pieśni, radosne i rumiane dzieci na kolorowych pochodach, święte obrazki przywódcy w każdym domu, wszechobecny kult jednostki. Niebezpiecznie na własne życzenie zbliżyliśmy się do czasów, które wydawało się mamy za sobą. Pozory mylą...
Lemingi zamieniły się w Minionki. Już nie wiem co gorsze.
