Dzisiaj 60. rocznica śmierci Józefa Stalina. Powróćmy z nostalgią do złotych lat polskiego stalinizmu i przyjrzyjmy się, z jak wielką rozpaczą polskie elity przyjęły wiadomość o wiecznym spoczynku Wodza Rewolucji. Zapraszam do bezkompromisowego kącika hańby. Wszystkie cytaty do 140 znaków, więc możecie spokojnie spamować Twitter. Od tego w końcu jesteśmy, żeby pamiętać, a od tego są intelektualiści, żeby brać odpowiedzialność za swoje słowa. Czas tej odpowiedzialności zmazać nie może.
J. Andrzejewski: "Budził myśl i sumienia. Ożywiał pragnienia i nadzieje. (...) Ileż może jeden człowiek! Był dumą ludzkości".
T. Konwicki: "Nasza miłość do Stalina nie jest abstrakcyjna. Bo każdy nasz poszczególny,osobisty los jest ściśle związany z Jego życiem".
W. Broniewski: "Stalin-słowo jak dzwon! Któż, jak On, przez dziesiątki lat na dziobie okrętu wytrwał? Szóstej części przyglądał się świata".
S. Żółkiewski: "Śmierć Stalina szczególnie ciężką żałobą okryła całą postępową naukę współczesną. Myśl stalinowska przywracała jej godność".
T. Marchlewski, rektor UJ: "Geniusz Stalina opromieniał naukę, uskrzydlił ją, wytyczył nowe szlaki rozwoju".
J. Stryjkowski: "Ci, co przyjdą po nas, zazdrościć nam będą, że żyliśmy i działaliśmy wtedy, kiedy żył i działał Wielki Stalin".
A. Ważyk: "Pamiętajmy, że Stalin jest z nami. Stalin jest przy nas".
W. Jakubowska: "W chwili, kiedy dowiedziałam się, że odszedł od nas Towarzysz Stalin, zrozumiałam, że pozostanie On z nami na zawsze".
K. Brandys: "Imię Jego, imię naszego czasu, imię naszych myśli i marzeń - nigdy nie opuści sztandaru, pod którym walczymy".
L. Kruczkowski: "Kochaliśmy Go. Jak Ojca i jak Przyjaciela. Jego czyny należą do historii, której maleńką cząstką jest i nasze życie".
H. Bobińska: "Jakże się to dzieje, że umarł jeden człowiek, a miliony ludzi, całe milionowe narody poczuły się sierotami?".
J. Miller: "Czyś mi ojcem był rodzonym/ Że stanąłem i stoję jak wryty/ W tym dniu zimnym i nagle zgaszonym/ Jak planeta strącona z orbity".
T. Breza: "Umarł Człowiek. Wszystko co w nas najlepsze, co silne, co waleczne jest z Niego".
J. Tuwim: "Tak. Ugodził nas cios, ale w imię miłości dla Stalina (...) my ten wielki cios przetworzymy w jeszcze większy bodziec do pracy".
W. Żurkowski: "Tak, przywykliśmy myśleć, że jest. Trwały, niezmienny. (...) Owiany niebieską mgiełką dymu fajkowego, z ojcowskim wąsem".
R. Bratny: "Nigdy śmierć nie była tak w obliczu ludzkiego dzieła bezsilna, jak gdy osierociła dwa miliardy ludzi".
K.I. Gałczyński: "Dzisiaj słońce jest żałobną chorągwią. Umarł Stalin. Płaczą ludzie na ulicach. Ciężko. Taki ciężar zwalił się na serce".
J. Sztaudynger: "Posłuchaj synu, umarł dziś Towarzysz Stalin. (...) to był ktoś jak dąb wyniosły, jak dąb wspaniały".
W. Szymborska: "Pod sztandarem rewolucji wzmocnić warty. Nic nie pójdzie z jego życia w zapomnienie".
