Jan Bodakowski
Czarny węgiel, kruchy lód – chiński realistyczny dramat kryminalny już na ekranach kin
Już na ekranach polskich kin zagościł realistyczny czarny chiński kryminał „Czarny węgiel, kruchy lód” w reżyserii i według scenariusza Yi'nan Diao, z świetnymi rolami Fan Liao, Lun Mei Gwei, Xuebing Wang, zdjęciami Dong Jinsong i muzyką Wen Zi.
„“Czarny węgiel, kruchy lód” to błyskotliwy, nastrojowy kryminał, nawiązujący do klasyków kina noir (reżyser wspomina o inspiracji „Sokołem maltańskim” i „Trzecim człowiekiem”) i przewrotnych gangsterskich filmów z Hong Kongu. W kilkunastu fabrykach, rozproszonych po całej prowincji, w transporcie węgla odnalezione zostają fragmenty ludzkiego ciała. Policja podejrzewa pracowników firmy przewozowej. Przy próbie aresztowania padają strzały – oprócz podejrzanych ginie dwójka policjantów. Prowadzący akcję Zhang Zili (nagrodzony aktorskim Niedźwiedziem Liao Fan) zostaje odsunięty od obowiązków. Pięć lat później, pogrążony w nałogu alkoholowym, trafia przypadkiem na dawnego współpracownika. Okazuje się, że w sprawie pojawiło się kilka nowych tropów, prowadzących do jednej kobiety – prześladowanej, a może chronionej przez tajemniczego mordercę”
“Czarny węgiel, kruchy lód” łamie oczekiwania widzów. Z jednej strony widz przeżywa szok kulturowy poznając realistycznie ukazane Chiny, zdecydowanie odmienne od tych znanych dotychczas z bajkowych spektakularnych superprodukcji. Z drugiej jednak strony rzeczywistość i dramaty chińczyków są szokująco prozaiczne i bliskie widzom w Polsce.
W kryminale “Czarny węgiel, kruchy lód” ciekawa jest nie tylko sama intryga kryminalna, ale realistyczny obraz Chin. Ciężkiej pracy, codziennych dramatów, smętnego życia, obdrapanych blokowisk, rozwalającej się zużytej infrastruktury, najtańszych jadłodajni, nieporadnej milicji, alkoholizmu, prymitywizmu głównego bohatera, przestępczości wynikającej z biedy, fabryk i drobnych zakładów usługowych, mroźnej zimy.
Jan Bodakowski
