Fortepian Szopena

Niegdyś w Polsce, która była pod obcymi zaborami, żyło dużo więcej owej Polski, niźli ma to miejsce dzisiaj.

Polski duch i polska tradycja były przypisane każdemu Polakowi, począwszy od chłopa, a skończywszy na przedstawicielu arystokracji.
Byli też i zaprzańcy o których także wspomina historia, ale nigdy, przenigdy nie było w naszych dziejach zaprzaństwa tyle, co dzisiaj.

19 września 1863 roku podczas gdy do Zamku Królewskiego ze służbowej inspekcji Warszawy powracał carski namiestnik Królestwa Polskiego hrabia, generał Fiodor Berg miało miejsce pewne zdarzenie.
Berg był człowiekiem, który swoim niezbyt długim pobytem w Warszawie zdążył wzbudzić wśród Polaków głęboką nienawiść, bowiem podczas trwającego powstania styczniowego, nie przebierał w metodach jego zwalczania.
Wsławił się tym, że przeprowadzał egzekucje bez sądów, powszechnie stosował odpowiedzialność zbiorową, a przesłuchania pojmanych Polaków były zawsze torturami naszych rodaków, często kończącymi się śmiercią.
Kiedy owego dnia Berg mijał swoim powozem Pałac Zamoyskich mieszczący się przy Nowym Świecie pod numerem 67/69, to z poddasza budynku w kierunku powozu eskortowanego przez kozaków, spadły bomby i butelki z łatwopalnym płynem.
Padły też strzały w kierunku Berga z garłacza.
Cała akcja zakończyła się niepowodzeniem.
Ranione zostały jedynie konie eskorty, a sam Fiodor Berg i jego adiutant, wyszli z opresji bez szwanku.

Z rozkazu Berga budynek należący wówczas do Andrzeja Artura Zamoyskiego otoczono, a wszystkich jego mieszkańców aresztowano.
Kozacy, których ogarnęła furia po zamachu na ich przełożonego, wtargnęli do Pałacu Zamoyskich i w orgii niszczenia zdemolowali cały budynek.
Niszczyli dosłownie wszystko.
Przez okna wyrzucano wszelkie sprzęty, które roztrzaskiwały się na bruku.
Banda ruskiej swołoczy niszczyła w amoku, co jej wpadło w ręce - książki, rękopisy, meble i obrazy.
Jednym z 660 lokatorów tej ogromnej posesji był sławny polski orientalista Józef Szczepan Kowalewski.
Swołocz zniszczyła całą bibliotekę tego naukowca i wszystkie jego prace.
Cenne rzeczy jak srebra i biżuterię po prostu skradziono, a resztę rzeczy typu meble, złożono w ogromny stos i demonstracyjnie spalono przy pomniku Mikołaja Kopernika.

Analogią do tego szaleńczego aktu swołoczy jest dzisiejsza "władza", która w swojej nienawiści do Polski i chciwości, splądrowała naszą cała ojczyznę, gdzie Kozacy Berga ograniczyli się jedynie do Pałacu Zamoyskich.
Stosem płonących sprzętów z Pałacu Zamoyskich, dzisiaj został Krzyż spod Pałacu Prezydenckiego na Krakowskim Przedmieściu, gdzie płonąca nadzieja Polaków, czego wyrazem były znicze zapalone ku pamięci tych, którzy zginęli w zamachu pod Smoleńskiem, została zgaszona przez szwadrony dzisiejszych "kozaków" pod  dowództwem pewnej żydówki.

Podczas plądrowania budynku i podczas wyrzucania z niego wszystkich sprzętów, na bruk spadł także należący niegdyś do Fryderyka Szopena fortepian, który znajdował się wówczas w mieszkaniu starszej siostry kompozytora-Ludwiki.

Fryderyk Szopen w owym czasie już nie żył, bowiem zmarł on w Paryżu w 1849 roku.
W tym samym roku tuż przed śmiercią kompozytora, odwiedził go nasz wielki poeta Cyprian Kamil Norwid.
Kiedy do Norwida dotarły wieści o zniszczeniu przez ruskich żołdaków fortepianu Szopena, obudziło się w poecie wspomnienie spotkania z Fryderykiem Szopenem.
Zniszczenie fortepianu i uprzednie spotkanie z Szopenem wywołały w Norwidzie refleksje, której owocem jest wiersz pt. "Fortepian Szopena".