źródło: https://www.atticus.pl/?pag=poz&id=86191
"[...] Tematem szczególnie polecanym prozaikom piszącym dla dzieci i młodzieży w okresie socrealizmu były życiorysy wielkich komunistów. Przyczyną takiego stanu rzeczy była oczywiście wiara w wychowawcze oddziaływanie ich wspaniałych charakterów, wyjątkowo bohaterskich czynów i wierności idei marksizmu-leninizmu. Ponadto tworzono w ten sposób swoistą „MITOGRAFIĘ” doktryny, nakreślano jej legendarne początki, które powinny były motywować kolejne pokolenia do dalszej walki. I tak o dzieciństwie i młodości Józefa Stalina snuła swoją „legendę” w publikacji Soso Helena Bobińska (por. Bobińska 1953), z kolei Lucyna Krzemieniecka zapoznawała dzieci z życiem Generalissimusa w wierszowanej opowieści O wielkim Stalinie (por. Krzemieniecka 1949).".
źródło: http://hej-kto-polak.pl/wp/?p=1983
Cały tekst tu http://littera.blog.pl/2013/02/14/o-socrealistycznej-%E2%80%9Ehagiografii%E2%80%9D-stalina/
źródło: https://www.atticus.pl/?pag=poz&id=22848
Pierwszą książkę O szczęśliwym chłopcu
Helena Bobińska napisała dla wydawnictwa
Jakuba Mirtkowicza...
"[...] W Dwudziestoleciu międzywojennym spółka zmieniła swój charakter, przekształcając się w formę SPÓŁKI RODZINNEJ. Wielu udziałowców odeszło, a ci, którzy pozostali byli w jakiś sposób spokrewnieni Lata kryzysu (1929-1933) przyniosły załamanie na rynku. Spółka Mortkowicza jako średnie przedsiębiorstwo prawie upadła. Duże zadłużenie zarówno u różnych osób oraz w instytucjach w kraju i za granicą przyczyniło się do załamania psychicznego właściciela. Popełnił samobójstwo 9 sierpnia 1931 r.
Jego żona Janina wraz z córką Hanną starały się nie dopuścić do upadku spółki.".
https://pl.wikipedia.org/wiki/Jakub_Mortkowicz
- Niesforne Dziecię Gutenberga.
P.S.
http://andrzej.budzyk.salon24.pl/708708,j-w-stalin-o-ostatnich-wydarzeniach-w-polsce