pwilkin pwilkin
2608
BLOG

Szlag mnie trafia

pwilkin pwilkin Polityka Obserwuj notkę 91

Nie mogę już patrzeć na to, co dzieje się w polskiej polityce. Dziś pan minister Rostowski radośnie oznajmił nam, że wprawdzie deficyt budżetowy przekracza planowany o, bagatela, jakieś 20 do 40 miliardów, ale to w sumie nie takie groźne, trochę się wprowadzi "dyscypliny budżetowej" i będzie OK. Bo jego nie interesują "smutne reformy", takie jak na przykład zmiana wieku emerytalnego. Interesuje go za to polityczna kariera - a jak wiadomo, politycznej karierze bardzo szkodzi podejmowanie niepopularnych decyzji, więc lepiej udawać, że wszystko działa świetnie. Rozumiem, że jak uderzą w nas nieuchronne zjawiska demograficzne, to pan minister też będzie udawał, że wszystko jest OK? A może po prostu wtedy rozłoży ręce i powie "próbowaliśmy, ale poprzednicy popsuli"? 

A tymczasem opozycja... no właśnie, czym się zajmuje opozycja? To proste - użalaniem nad własnym losem i wyjaśnianiem katastrofy smoleńskiej. Pardon - nie żadnym wyjaśnianiem, tylko naciąganiem faktów tak, żeby można było za ich pomocą przywalić w Tuska. Co z tego, że jest to wyłącznie przekonywanie przekonanych - bo, żeby wierzyć w zamachowe teorie dot. Smoleńska bądź przynajmniej w "polityczno-moralną odpowiedzialność" rządu (taki ładny eufemizm dla tych, którzy nie chcą wprost powiedzieć, że uważają Tuska i jego rząd za morderców w białych rękawiczkach), trzeba być i tak z góry uprzedzonym do Tuska, uważać, że racja w konflikcie między śp. Prezydentem a premierem leżała w stu procentach po tej pierwszej stronie i sądzić, że Tusk zapędza Polskę w sidła niemiecko-rosyjskich wpływów. Wbrew pozorom mało kto nawet z wyborców PO wierzy bowiem w dobrą wolę Rosjan i w ich staranność przy prowadzeniu śledztwa - tylko dla większości nie jest to dowód ani na zamach, ani na współpracę Tuska z Rosjanami.

To oczywiście nie zraża naszej ulubionej opozycji wraz ze sprzyjającymi jej publicystami, którzy są święcie przekonani, że zbliża się chwila wielkiego, czarno-białego konfliktu i wystarczy, że rodacy "przejrzą na oczy", a sprawa stanie się jasna. To, że rodacy od przeszło trzech lat przejrzeć na oczy jakoś nie zamierzają, bynajmniej nie podpowiada im, że ich diagnozy mogą być spaczone politycznymi emocjami - wręcz przeciwnie, to dla nich tylko dowód na coraz to bardziej diaboliczną rolę mediów w manipulowaniu społecznymi nastrojami. To powoduje, że dyskusje na tematy merytoryczne tracą dla nich sens, że stawiają oni sprawy zerojedynkowo - albo wierzysz w Wielki Konflikt, albo jesteś żołnierzem strony przeciwnej tudzież zmanipulowanym lemingiem, z którym nie warto nawet dyskutować, dopóki nie "przejrzy na oczy". A przejrzeniu na oczy ma służyć bombardowanie ludzi "smoleńską prawdą", bo wszak to kwestia zasadnicza, przy której wszelkie długi publiczne są kompletnie nieistotne.

Platforma oczywiście zjawisko to cynicznie wykorzystuje - dla nich polaryzacja społeczeństwa w proporcjach 7:3 "anty-PiS" vs "PiS" jest bardzo wygodna. Ludzi, którzy w polityczny konflikt zaangażowali się emocjonalnie nie trzeba bowiem przekonywać - wystarczy podsycać emocje, a mechanizmy racjonalizacyjne zrobią resztę - w przypadku zwolenników PO usprawiedliwią podwyżki podatków, chaos budżetowy, brak reform czy też mocno niejasną politykę energetyczną, w przypadku zwolenników PiS - pozwolą przymnkąć oko na kolejne wpadki prezesa partii, na brak wizji reform i programu gospodarczego oraz nieumiejętność funkcjonowania w przestrzeni medialnej. 

Co gorsza, nie bardzo widzę jakieś sensowne wyjście z sytuacji - alternatywnych partii politycznych na scenie aktualnie brak, czasu do wyborów zostało zresztą za mało, żeby bawić się w budowanie nowej struktury od postaw. Do tego ludzie "kupują" politykę emocjonalną - na każdą akcję taką, jak zapoczątkowane tu w Salonie "czytanie obciachowych gazet", które mają szanse oswoić ludzi z przeciwnej strony barykady z osobami o odmiennych poglądach, mamy kilkadziesiąt incydentów, które mają na celu wyłącznie eskalowanie agresji. Nawet tu, na S24 ciężko ostatnimi czasy o dyskusję - z jednej strony mamy kółka wzajemnej adoracji, poklepujące się po plecach i wspierające nawzajem w budowanu spójnego obrazka pt. "jak teraz wygląda Polska", z drugiej strony - prowokatorów, którzy wpadają w owe grupki tylko po to, żeby obrażać i wykpiwać. Miejsca na dyskusję o rzeczach ważnych praktycznie nie ma.

A ja tylko czuję się jak człowiek, który siedzi na pokładzie samolotu mającego właśnie przywalić w skałę - a piloci, załoga i pasażerowie zajęci są kłótnią na temat tego, jaka drużyna piłkarska wygra następnego dnia mecz.

pwilkin
O mnie pwilkin

W pewnym momencie człowiek już nie wytrzymuje i musi te parę słow napisać... Dlaczego nudny? Bo postaram się, aby nie było płomiennych mów, wielkich słów i rzucania gromami, tylko chłodne, rzeczowe analizy.

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Polityka