Marek Mojsiewicz Marek Mojsiewicz
965
BLOG

Sondaż. Niemcy czekają na rządy nowego Hitlera

Marek Mojsiewicz Marek Mojsiewicz Polityka Obserwuj notkę 1

Niemcy chcą rządów silnej ręki?”...”Ponad 10% Niemców uważa, że ich kraj potrzebuje wodza, który będzie rządzić żelazną ręką - wynika z badań opublikowanych przez Uniwerystet w Lipsku.- Musimy mieć wodza, który będzie rządzić żelazną ręką dla wspólnego dobra - twierdzi 10,6% Niemców. 8% Niemców uważa, że narodowy socjalizm ma pozytywne strony, a 20% nie ma w tej materii zdecydowanej opinii”...(źródło )

Ustrój Niemiec w czasie dyktatury Hitlera oficjalnie nazywano „republiką o ustroju wodzowskim”, ( źródło )

Kandydat na prezydenta Niemiec Joachim Gauck powiedział, iż jako były mieszkaniec NRD jest bardzo wdzięczny Polakom za ich walkę z komunizmem. Dodał też, że u nas więcej ludzi kocha wolność, niż w jego ojczyźnie. „...”Gdyby tu (w Niemczech) zapanowała nowa dyktatura, pojechałbym do Polski, bo tam żyje więcej ludzi, którzy są gotowi zaryzykować coś dla wolności – stwierdził były działacz enerdowskiej opozycji podczas konferencji prasowej zorganizowanej dla zagranicznych dziennikarzy. - Należę do mniejszości Niemców, którzy kochają wolność. Mam wrażenie, że większość moich współobywateli nosi w sercu inną miłość - do bezpieczeństwa – dodał. „...(źródło )

ANDRZEJ FEDOROWICZ „KTO SPONSOROWAŁ LENINA I HITLERA?”...”Kiedy w Związku Radzieckim bolszewicy walczyli o utrzymanie się przy władzy, w Niemczech do jej przejęcia przygotowywał się nieznany bezpaństwowiec Adolf Hitler. On również nie odegrałby większej roli w dziejach świata i nie stworzył jednej z najbardziej krwawych dyktatur, gdyby nie pomoc możnych sponsorów „..”Na salonach Hitler poznał najbardziej wpływowych ludzi niemieckiej gospodarki, w tym szefa Banku Rzeszy oraz prezesów trzech wielkich niemieckich karteli przemysłowych: AEG, Vereinigte Stahlwerke oraz IG Farben. Dzięki ich pieniądzom niewielka partia DAP (późniejsza NSDAP), jedna z 73, jakie wówczas działały w Monachium, przekształciła się w potężną organizację, która w 1933 roku przejęła władzę w Niemczech. Jaki interes mieli prezesi wielkich koncernów we wspieraniu populisty Hitlera? Przygniatające reparacje wojenne, nałożone na Niemcy po przegranej I wojnie światowej, były przyczyną ogromnej frustracji społecznej. Przerażeni perspektywą powtórki wydarzeń z Rosji niemieccy przemysłowcy dążyli do redukcji długu i rozłożenia go na raty, a także uzyskania amerykańskich kredytów na rozwój niemieckiej gospodarki. „...”Do negocjacji na ten temat w ramach tzw. planu Dawesa i planu Younga zostały zaproszone trzy koncerny, w których największe udziały miały amerykańskie korporacje: AEG (General Electric), Vereinigte Stahlwerke (United Steelworks) oraz IG Farben (IG Chemical). W ciągu kilku lat otrzymały one z amerykańskich banków ponad 135 mln dolarów kredytów, a także uzyskały wiele amerykańskich patentów, umożliwiających rozwój nowoczesnej produkcji zbrojeniowej na niespotykaną dotąd skalę. Wszystkie te cele pokrywały się z programem politycznym Hitlera, na konto Rudolfa Hessa wpływały więc miliony marek od zaprzyjaźnionych firm, przeznaczone na kampanię wyborczą NSDAP. Kiedy naziści doszli do władzy, IG Farben, VS i AEG stały się trzonem grupy przemysłowej, na której oparli oni swój program gospodarczy i zbrojeniowy. „...”W przededniu II wojny światowej trzy koncerny wytwarzały 93 proc. materiałów wybuchowych dla niemieckiej armii. Dzięki amerykańskim technologiom wodorowania węgla oraz produkcji tetraetylu IG Farben stała się również monopolistą w dostarczaniu benzyny syntetycznej oraz paliw lotniczych, niezbędnych do prowadzenia nowoczesnej wojny – Niemcy nie posiadały własnych złóż ropy naftowej. Na dobre warunki do inwestowania mógł też liczyć osobisty przyjaciel Hitlera, amerykański przemysłowiec Henry Ford. Ten zajadły antysemita miał zwyczaj dawać führerowi w charakterze urodzinowych prezentów czeki na 100 tysięcy marek. Na rzecz niemieckiego koncernu zbrojeniowego Thyssena pracował również w czasie II wojny światowej Prescott Bush, ojciec i dziadek dwóch prezydentów USA. „...”Ani Ford, ani żaden z amerykańskich przemysłowców i finansistów nie ponieśli odpowiedzialności za wspieranie nazistów. Jak ustalił Antony C. Sutton, nawet w czasie wielkich nalotów bombowych na ośrodki przemysłowe III Rzeszy fabryki należące do koncernów sponsorujących Hitlera nie zostały zniszczone: po prostu ktoś w alianckich sztabach wykreślał je z listy celów. W ten sam sposób ocalała też fabryka Forda w Kolonii, chociaż samo miasto zostało zrównane z ziemią. „...”Historia lubi się powtarzać
Rządy różnych krajów (nierzadko demokratycznych) oraz wielkie korporacje nie wahają się finansować reżimów i dyktatur, jeżeli mogą na tym skorzystać.”.. (źródło )

Joe Chal – „Fundacja Rockefellera a Nazizm!...”Fundacja Rockefellera jest głównym sponsorem publicznych organizacji, które domagają się od ONZ stworzenia programu drastycznego zmniejszenia populacji naszej planety. Dokumenty które są w posiadaniu coraz większej liczby naukowców w Ameryce, Anglii i Niemiec potwierdzają, że Fundacja i korporacyjni współpracownicy z dziedzin medycznych i politycznych zorganizowali rasowy programu bazujący na doświadczeniach hitlerowskich Niemiec.
Okazuje się, ze program segregacji rasowej nie zatrzymał się wraz z zakończeniem II wojny światowej. Ten sojusz z ONZ - starego prawa nazistowskiego z nową lewicą, stwarza jeszcze poważniejsze zagrożenie dla współczesnego świata, niż to miało miejsce w 1941 roku.
Monopolista naftowy John D. Rockefeller stworzył rodzinną Fundację Rockefellera w 1909 roku. W 1929 roku miał ulokowane 300 milionów dolarów funduszy w tym rodzinnym interesie kontrolując Standard Oil Company z New Jersey (obecna nazywa - Exxon') jako dodatek do tej Fundacji.
Za fundacyjne pieniądze stworzył nową specjalizację lekarską zwaną - Psychiatric Genetics /Psychiatria Genetyczna/. Na nowym polu doświadczalnym Fundacja zreorganizowała medyczną naukę w Niemczech, tworząc i odtąd stale kierując nią pod nazwą Instytutu Psychiatrii Kaisera Wilhelma i Instytut Antropologii Kaisera Wilhelma– Eugenika, Ludzka dziedziczność. Szefem w tych instytucjach był szwajcarski faszysta psychiatra Ernst Rudin, wspierany przez swoich protegowanych Otmara Verschuera i Franza J. Kallmanna.
W 1932 roku rozpoczął się w Anglii „Ruch Rasowy”, który został wykorzystany przez Rockefellerów do utworzenia Światowej Federacji Eugeniki i wyznaczono Dr Rudina na prezesa tej organizacji. Ruch wzywał do zabijania lub sterylizacji osób, których choroba dziedziczna uczyniła ich ciężarem dla społeczeństwa.
Ustawa rasowa!
Kilka miesięcy później, Hitler przejął dla Niemiec wzorce Rockefeller-Rudin i ta idea stała się nieodłączną częścią hitlerowskiego Państwa. Faszyści wyznaczyli Rudina na szefa Towarzystwa Higieny Rasowej. Rudin i jego personel, w ramach Grupy Roboczej Ekspertów od dziedziczności pod przewodnictwem szefa SS Heinricha Himmlera, przygotowali ustawę „O sterylizacji”. Opisaną i porównaną jako wziętą z modelu prawa amerykańskiego, które to prawo zostało przyjęte w lipcu 1933 r. i dumnie drukowane od wrzesień 1933 roku w Aktualnościach Eugenicznych (USA) z podpisem Hitlera. Grupa Rockefellera sporządziła inne ustawy rasowe, również oparte na istniejących statutach z Virginii. Otmar Verschuer i jego pomocnik wraz z Josefem Mengele pisali raporty dla specjalnych sądów, które egzekwowały „Rudina Prawo Czystości Rasowej” przeciwko współżyciu Aryjczyków i nie-Aryjczyków.
Zespół T4 z kancelarii Hitlera, bazujący na psychiatrach Rudina i jego personelu współpracował w tworzeniu filmów propagandowych pokazujący jak bardzo schorowani ludzie modlą się i proszą aby udzielić im Miłosierdzia i uśmiercić ich (eutanazja) – film był wyświetlany i skierowany do obywateli niemieckich. Społeczeństwo zareagowało antagonistycznie: Hitler musiał wycofać ze łzami wściekłści w oczach „Prawo do umierania” z kin. Propaganda ta trafiła na niezbyt przygotowany grunt.
Pod kontrolą nazistów, niemiecki koncern chemiczny I.G. Farben i Standard Oil Rockefellera z New Jersey były jednym połączonym przedsiębiorstwem, powiązane setkami porozumień kartelowych. I.G. Farben prowadził działalność samodzielnie, aż do 1937 roku, kiedy rodzinna firma Warburga a partnera Rockefellera w bankowości oraz w projekcie niemieckiego nazistowskiego eugeniki dołączyła do nich. Po inwazji Niemiec na Polskę w 1939, Olej Standard Rockefellera zobowiązał się utrzymać wspólnotę z IG Farben nawet jeśli USA przystąpi do wojny z Niemcami. To zostało zdemaskowane w 1942 roku przez komisję śledczą senatora Harry'ego Trumana, a prezydent Roosevelt miał olbrzymie kłopoty prawne aby zatrzymać spółkę Standard Oil - IG Farben w napędzanie machiny wojennej wroga.
W latach 1940-41, I.G. Farben zbudował gigantyczną fabrykę w Monowicach w Polsce, później włączona do całego kompleksu obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu aby korzystać ze Standard Oil / IG Farben patentów w obozie pracy niewolniczej, /były prowadzone badania aby z węgla zrobić benzynę/. Produkowano tam równieżinsektycydy /granulowana mieszanka ziemi okrzemkowej nasyconej cyjanowodorem,która uwalniała cyjanowodór (HCN) po wyjęciu ze szczelnych pojemników – nazwana Cyklon B. Specjalny oddział SS został przydzielony do pilnowania więźniów żydowskich i innych narodowości do zabijania tych, którzy nie nadawali się do pracy w tej fabryce. Niemiecki prezydent Emil Helfferich zeznał po wojnie, że fundusze z firmy Rockefellera były przeznaczone jako wynagrodzenie dla strażników SS w Auschwitz.”..”W 1940 r., sześć miesięcy po słynnym spotkaniu Standard-IG, przedstawiciel Europejskiej Fundacji Rockefellera Daniel O'Brian napisał do głównego szefa Fundacji  odpowiedzialnego za sektor medyczny Alana Gregga, że „byłoby niedobrze, gdyby zdecydowano się zatrzymać badania, które prowadzą a które NIE MAJĄ ZWIĄZKU z kwestiami wojny'' - tak więc Fundacja kontynuowała finansowanie nazistów i ich  „psychiatryczne badania” w czasie wojny.
Wrócę do 1936 roku, kiedy dr Franz Kallmanna przerwał studia „dziedzicznej degeneracji” i wyemigrował do Ameryki, bo był pół-Żydem i w Nowym Jorku założył oddział genetyki medycznej - Instytut Psychiatryczny w stanie Nowy Jork. Scottish Rite Wolnomularze opublikowali studium Kallmanna w ponad 1.000 przypadkach schizofrenii, na podstawie których starał się on oprzeć i udowodnić swoją teorię o dziedziczeniu tej choroby. W książce Kallmann podziękował długoletniemu swojemu szefowi i wspomniał o Rudinie. Książka Kallmanna, opublikowana w 1938 roku w USA i nazistowskich Niemczech, była używana przez oddział T4 jako racjonalizacja rozpoczęta w 1939 roku mordowaniem pacjentów psychicznie chorych i innych nazwanych „Ludźmi z defektem” chociaż większość z nich to były małe dzieci. Tym programem objęto 250.000 ludzi używając do tego celu gazu i iniekcje z trucizną, W tym samym czasie szkolono personel pod względem uodparniania ich psychicznie aby z zimną krwią mordowali ludzi.
Dr Mengele!
W 1943 roku, Otmar Verschuer asystent Józefa Mengele został mianowanym medycznym komendantem w Oświęcimiu. W czasie wojny dyrektor Rockefellera Instytutu Antropologii Kaiser Wilhelm działu eugeniki i dziedziczności w Berlinie, Verschuer zabezpieczył fundusze na prowadzenie eksperymentów dla Mengele w Auschwitz z Niemieckiej Rady ds. Badań. Verschuer napisał raport z postępu prac do tej Rady: „Moim współpracownikiem, naukowcem, antropologiem i lekarzem w tych badaniach jest mój asystent Dr Mengele, który służy jako Hauptstuermfuehrer i lekarz obozowy w obozie koncentracyjnym w Auschwitz. Za pozwoleniem Reichsfuehrera SS Himmlera, antropologiczne badania są przeprowadzane na różnych grupach rasowych w obozach koncentracyjnych i próbki krwi zostaną przesłane do mojego laboratorium w celu dalszych badań.”
Mengele był przy każdym rozładunku transportu z ludźmi w Auschwitz szukając bliźniaków - ulubiony materiał genetyków psychiatryków. W dniu przyjazdu do stacji doświadczalnej Mengelego bliźnięta musiały wypełniać szczegółowy kwestionariusz wykonany przez naukowców z Instytutu Kaisera Wilhelma.'' Były codziennie pobierane próbki krwi dla Verschuera i prowadzone specyficzne doświadczenia na proteinach. Igły były wkuwane do oczu w celu badania i analizy koloru oczu. Prowadzono eksperymentalne transfuzje krwi i powodowano infekcje. Narządy i kończyny poddawane były amputacji często bez środków znieczulających. Zmiany płci były również często przeprowadzane. Kobiety były sterylizowane, mężczyźni byli kastrowani. Tysiące ludzi zostało zamordowanych, a ich narządy, gałki oczne, głowy i kończyny wysyłano do Verschuera i grupy Rockefellera w Instytucie Kaisera Wilhelma.
W 1946 roku Verschuer napisał do Biura Ludzkiej Genetyki w Londynie prosząc o pomoc w dalszych jego badaniach naukowych.
Stara głowa – Nowa twarz!
W 1947 roku Biuro eugeniki przeniesiono z Londynu do Kopenhagi. Nowy duński budynek został zbudowany za pieniądze Rockefellerów. Pierwszy Międzynarodowy Kongres Genetyki Człowieka po II wojnie światowej odbył się w tym duńskim instytucie w 1956 roku. Do tego czasu, Verschuer był członkiem Amerykańskiego Towarzystwa Eugenika a następnie w Radzie d/s Populacji Rockefellera.
Dr Kallmann pomógł uratować Verschuer składając zeznania o jego pracach i postępowaniu w sprawach denazyfikacji /praca nie mające nic wspólnego z nazizmem/. Dr Kallmanna stworzył Amerykańskie Towarzystwo Ludzkiej Genetyki, które zorganizowało „Projekt Ludzkiego Genome” /kodu, genu/ - kosztem 3 miliardów dolarów.Kallmanna był dyrektorem tego Towarzystwa do 65 roku.
W latach 1950, Rockefellerowie zreorganizowali w USA aktywność eugeniczną w swoich biurach rodzinnych prowadząc równolegle prace w grupach nad kontrolą populacji i aborcji. Towarzystwo Eugenika zmieniło nazwę na Towarzystwo Biologii i Badań Społecznych.
Fundacja Rockefellera dawniej finansowała ruch eugeniki w Anglii, najwyraźniej spłacano dług wdzięczności Anglii za to, że brytyjska stolica i Angielski-partner rozpoczęły wypychać John D. Rockefellera z jego naftowego biznesu. W latach 1960-tych Towarzystwo Eugenika w Anglii zmieniło nazwę na Krypto-eugenika, stwierdzając w oficjalnych raportach, że będą wytwarzali produkty eugeniki ale bez oznaczania ich jako swoje.
Dzięki wsparciu Rockefellerów Towarzystwo Eugenika (Anglia) ustanowiło podkomitet o nazwie Międzynarodowa Federacja Planowania Rodziny, który przez 12 lat miała ten sam adres co Towarzystwa eugenika. Wygląda na to, że prywatna firma postawiła świat przed niebezpieczeństwem globalnej zagłady - pod flagą ONZ.
Osobiście polecam publikacje o Planowaniu Rodziny i mackach Rockefellera w AIDS i kampanii dezinformacji a przeczytać to można w książce "Nowe wirusy, AIDS i Ebola - Natura, wypadek czy celowe działanie" autorstwa mojego kolegi i znajomego, którego poznałem kilkanaście lat temu dr Leonarda Horowitza – bardzo ciekawa choć kontrowersyjna postać.”...(źródło )

Ryzykowna inwestycja”: wybór Hitlera. (2)
24 listopada 1933 roku „New York Times” zamieścił artykuł na temat książki autorstwa Sidneya Warburga (3). Książka ta ukazała się tego roku w Holandii, jednak na półkach księgarskich spędziła tylko kilka dni, gdyż bardzo szybko została wycofana i zakazana. Kilka egzemplarzy szczęśliwie przetrwało i zostało przetłumaczonych na język angielski. Angielskojęzyczna wersja książki była wystawiona w British Museum. Później wprowadzono zakaz jej udostępniania opinii publicznej i badaczom. Mówiło się, że autor książki, Sidney Warburg, był pracownikiem jednej z największych rodzin bankierów świata, Warburgów. Wiarygodność treści książki została zdecydowanie zdementowana przez rodzinę Warburgów.
Owa książka ujawniała tajne kulisy działań bankierów z Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii dostarczających Adolfowi Hitlerowi kapitału jak i wsparcia w jego drodze do władzy. Autor książki twierdzi, że w okolicach 1929 roku Wall Street, poprzez plany Dawesa i Younga, udzielała Niemcom pomocy w spłacie reparacji wojennych. W latach 1924-1931, wykorzystując oba plany Wall Street udzieliła Niemcom kredytów na łączną sumę 138 miliardów marek, podczas gdy w tym samym czasie, tytułem reparacji wojennych, Niemcy wypłaciły 86 miliardów marek. W rzeczywistości, Niemcy uzyskały gigantyczną pomoc kapitałową ze Stanów Zjednoczonych, która umożliwiła im rozpoczęcie przygotowań wojennych.
Środki na pożyczki dla Niemiec zostały zgromadzone poprzez sprzedaż niemieckich papierów wartościowych na Wall Street, a ich źródłem był kapitał publiczny. Morgan i rodzina Warburgów, uczestniczący w tym procesie, zagarnęli kolosalne zyski. W trakcie całej tej operacji pojawił się jeden problem: była nim twarda polityka rządu francuskiego w kwestii spłaty reparacji wojennych przez Niemcy. Polityka ta doprowadziła do zamrożenia pewnej części amerykańskich kredytów na terenie Niemiec i Austrii, a Francja uzyskała najważniejszą część niemieckich reparacji wojennych. W ostatecznym rozrachunku, wszystkie te pieniądze pochodziły z Wall Street.Coraz niechętniej spoglądający na Francję bankierzy z Wall Street w czerwcu 1929 roku zorganizowali konferencję. Rodziny Morgana, Rockefellera oraz szefowie Rezerwy Federalnej zgromadzili się na spotkaniu, by zastanowić się nad tym, jak by tu „uwolnić” Niemcy spod francuskiej presji. Spotkanie zakończyło się osiągnięciem wspólnego stanowiska. Należało za pomocą narzędzia zwanego „rewolucją” obalić francuską kontrolę. Prawdopodobnym kandydatem na lidera ruchu rewolucyjnego był Adolf Hitler. Posługujący się amerykańskim paszportem dyplomatycznym i wyposażony w listy osobiście napisane przez prezydenta Hoovera oraz Rockefellera, Sidney Warburg otrzymał misję nawiązania prywatnych kontaktów z Adolfem Hitlerem.Kontakty Sidneya z nazistami nie należały do łatwych, a konsulat USA w Monachium nie pracował jak należy. Dopiero po dłuższym czasie, dzięki pomocy burmistrza Monachium, Sidney Warburg zdołał wreszcie spotkać się z Hitlerem. Na tym pierwszym spotkaniu poinformował go o wstępnym warunku bankierów: „prowadzenie ofensywnej dyplomacji, prowokowanie domagających się rewanżu, antyfrancuskich nastrojów”. Cena, której domagał się Hitler, nie była niska: za 100 milionów marek zgodził się mówić wszystko, co mu każą. Sidney przekazał odpowiedź Hitlera do Nowego Yorku.Bankierzy poczuli, że Hitler jest żarłoczny niczym lew. Zażądana przezń kwota, odpowiadająca 24 milionom dolarów znacznie odbiegała od tej, która wydawała im się właściwa. Zaoferowali 10 milionów dolarów. Ponieważ nastroje społeczne nie były jeszcze sprzyjające dla nazistów, Hitler zgodził się na to. Zgodnie z poleceniem Hitlera, pieniądze przelano do Mendelssohn & Co. Bank w Holandii, by następnie w postaci 10 czeków wysłać je do 10 niemieckich miast. Gdy Sidney powrócił do Nowego Yorku, by złożyć raport, Rockefeller był głęboko oczarowany programem nazistów. W rezultacie, dotąd niezwracający przesadnej uwagi na Hitlera „New York Times” nagle rozpoczął publikację materiałów i artykułów prezentujących jego sylwetkę, jego przemówienia i idee nazistowskie. W grudniu 1929 roku Uniwersytet Harvarda rozpoczął prace badawcze związane z ruchem narodowosocjałistycznym w Niemczech.Gdy w 1931 roku prezydent Hoover obiecał Francji, że każde rozwiązanie dotyczące kwestii reparacji wojennych będzie wpierw z nią skonsultowane i przez nią zaakceptowane, błyskawicznie utracił względy Wall Street. Wielu historyków utrzymuje, że klęska, którą poniósł Hoover w wyborach prezydenckich, była bezpośrednim wynikiem tej sytuacji.W październiku 1931 roku Hitler napisał do Sidneya Warburga list. Z tego powodu bankierzy z Wall Street zwołali kolejne posiedzenie, na którym tym razem pojawił się dodatkowo sir Norman z Banku Anglii. Podczas spotkania uczestnicy podzieli się na dwie grupy, pierwsza, pod przywódctwem Rockefellera, skłaniała się ku wspieraniu Hitlera, druga zaś reprezent owała słabo określone, neutralne stanowisko. Sir Norman uważał, że 10 milionów dolarów wydanych już na Adolfa Hitlera w zupełności wystarczy. Wątpił, czy Hitler zawsze będzie zdolny do działania. Na spotkaniu podjęto decyzję o podjęciu kolejnego kroku w celu wsparcia Hitlera.Warburg ponownie udał się w podróż do Niemiec, pojawiając się na spotkaniu sympatyków Hitlera. Jeden z jego uczestnikówporuszył kwestię uzbrojenia oddziałów SA i SS, którym brakowało karabinów, pistoletów, karabinów maszynowych. W tym czasie zaraz za granicą, w Belgii oraz w miastach Holandii i Austrii powstały wielkie magazyny z bronią. Wystarczyło, by naziści po prostu zapłacili gotówką, a towar zostałby błyskawicznie wysłany. Hitler poinformował Sidneya Warburga o swoich dwóch planach przejęcia władzy – albo przemocą, albo drogą legalną. Hitler zapytał: „zdobycie władzy przemocą wymaga 500 milionów marek, przejęcie władzy legalnymi metodami 200 milionów. Jaką wy, bankierzy, podejmiecie decyzję?”.Pięć dni później przyszedł telegram ze wskazówką: „te sumy są całkowicie nie do zaakceptowania. Transfer tak wielkich kapitałów do Europy z pewnością wstrząsnąłby całym rynkiem finansowym”. Sidney Warburg przygotował raport. Trzy dni później przyszedł kolejny telegram z Wall Street: „raport otrzymaliśmy, przygotować 10, góra 15 milionów. Proszę powiedzieć temu człowiekowi o konieczności prowadzenia ofensywnej polityki zagranicznej”.Przejęcie władzy legalnymi metodami za cenę 15 milionów dolarów zostało ostatecznie zaakceptowane przez bankierów z Wall Street. Sposób płatności musiał skutecznie ukryć prawdziwe źródło kapitału. Z powyższej sumy pięć milionów wpłacono do amsterdamskiego Mendelsohn & and Co. Bank, kolejne pięć milionów do Rotterdamsehe Bankvereinigung i ostatnie pięć do Banca d’ltalia.Wieczorem 27 lutego 1933 roku, gdy w Reichstagu wybuchł pożar, Sidney Warburg odbywał swoje trzecie spotkanie z Hitlerem. Hitler stwierdził, że potrzebuje kolejne 100 milionów marek, by za ich pomocą zakończyć proces przejmowania władzy. Wall Street zgodziło się na siedem milionów dolarów. Hitler domagał się dokonania przelewu pięciu milionów do rzymskiego Banca d’ltalia, a pozostałych dwóch milionów na konto Renania Joint Stock Company w Dusseldorfie.Zaraz po wykonaniu misji, targany emocjami Sidney Warburg odetchnął z ulgą: Ściśle wykonałem wszystkie postawione przede mną zadania, aż do ostatniego szczegółu. Hitler stał się największym dyktatorem w Europie. Świat obserwuje jego działania od ośmiu miesięcy. Jego zachowanie w ostatecznym rozrachunku pokaże, czy jest dobrym, czy złym człowiekiem. Osobiście sądzę, że tym drugim. Mówiąc do Niemców, naprawdę pragnę się mylić. Świat wciąż chce podporządkować się Hitlerowi – żałosny świat, żałosna ludzkość.(1) W 1899 roku J.P. Morgan przybył do Londynu na konferencję międzynarodowych bankierów, gdzie został wyznaczony na głównego przedstawiciela interesów Rothschildów w Ameryce. Rezultatem konferencji w Londynie było całkowite połączenie nowojorskiego J.P. Morgan, filadelfijskiego Drexler Company, londyńskiego Grenfell Comapny, paryskiego Morgan Harjes Cie i niemiecko-amerykańskiego M.M. Warburg Company z rodziną Rothschildów. (William Guy Carr, Pawns In The Gamę, Willowdale 1955.)
(2) Antony C. Sutton, Wall Street and the Rise of Hitler, Seal Beach 1976, rozdz. 10.
(3) Chodzi o książkę De Geldbbronnen van Het Nationaal Socialisme – Drie Gesprekkeri Met Hitler (Źródła finansowe narodowego socjalizmu – Trzy rozmowy z Hitlerem) opublikowaną przez wydawnictwo Van Hokelman und Warendor. Powszechnie uważa się, że nazwisko „Sidney Warburg” było pseudonimem autora znającego kulisy kontaktów między Wall Street a Hitlerem
materiał opracowano w oparciu o: Hongbing, Song – Wojna o pieniądz”..(źródło)

Narodowy socjalizmnazizm (skrót od niem. Nationalsozialismus), czasem określany również jako hitleryzm (od nazwiska Adolfa Hitlera) – rasistowskaantykomunistyczna,antydemokratyczna i antysemicka ideologia Niemieckiej Narodowosocjalistycznej Partii Robotników (NSDAP)Niemiecka skrajna odmiana faszyzmu[1], opierająca się na biologicznym rasizmie, w szczególności na antysemityzmie, czerpiąca z haseł zarówno nacjonalistycznych, jak i socjalnych, trudna do jednoznacznego uplasowania na klasycznej osi prawica-lewica[2][3][4][5]. Ideologia państwowa w czasie sprawowania władzy w totalitarnych Niemczech przez NSDAP w latach 1933–1945.
Szerzenie propagandy narodowo-socjalistycznej oraz używanie symboli narodowego socjalizmu jest w Niemczech (i Austrii) prawnie zakazane od 1945 roku[6]. Także w innych państwach, w tym w Polsce[7], istnieją podobne zakazy. W praktyce współcześnie istnieją marginalne grupki neonazistowskie, a z części założeń idei nazistowskiej czerpią niektóre grupy skrajnej prawicy. Najsilniejsze z nich są organizacje takie jak Narodowodemokratyczna Partia Niemiec czy Złoty Świt[8].
Ideologami narodowego socjalizmu byli: Adolf Hitler (Mein Kampf) oraz Alfred Rosenberg i Joseph Goebbels.”..”Sprawy społeczne[edytuj]
III Rzesza, której korzenie tkwią w niemieckim demokratycznym wyborze NSDAP, szybko stała się państwem totalitarnym, z dyktaturą narodowosocjalistycznej władzy nazistowskiej. Władzę w państwie sprawował A. Hitler pełniący funkcję zarówno wodza (niem. Führer), jak i kanclerza. Nieograniczoną władzę zapewniała mu ustawa o pełnomocnictwach rządu z 1933, wedle której Führer mógł wydawać ustawy sprzeczne z ustawą zasadniczą.
Wprowadzono zakaz prowadzenia działalności partiom i związkom zawodowym niezgadzającym się z ideologią NSDAP, a także likwidowano politycznych przeciwników Hitlera oraz ruch oporu (noc długich noży, działalność Geheime Staatspolizei,Kripo itp.).
Wraz z dojściem NSDAP do władzy rozpoczęto sukcesywne znoszenie podstawowych wolności obywatelskich, rozpoczęto nagonkę na wszelkich faktycznych bądź propagandowych przeciwników reżimu.”...”Polityka zdrowotna[edytuj]
Zgodnie z badaniami naukowymi Roberta Proctora opisanymi w książce The Nazi War on Cancer[2], III Rzesza miała najsilniejszy ruch antynikotynowy na świecie. Pod rządami nazistów rozkwitły badania nad paleniem tytoniu i jego wpływem na zdrowie[3], które były najbardziej znaczącymi badaniami tego typu w tym okresie[4].
Jako część kampanii mającej na celu poprawienie zdrowia ludności oczyszczono źródła wody, pozbyto się ołowiu i rtęci z produktów konsumenckich, a kobiety były nakłaniane do regularnego przechodzenia badań wykrywających raka piersi[5].
Ponadto społeczeństwo niemieckie uzyskiwało wsparcie socjalne na podstawie instytucji i programów jak Narodowosocjalistyczna Opieka Dla Potrzebujących (Nationalsozialistische Volksvohlfahrt, NSV), Dzieło Pomocy Zimowej (Winterhilfswerk), Dzieło Pomocy Matce i Dziecku (Hilfswerk Mutter und Kind).”...”Gleichschaltung[edytuj]
Oddziaływanie i wpływ na społeczeństwo odbywało się poprzez Gleichschaltung – pod tym znaczeniem powstałym w terminologii nazistowskiej rozumiano proces ujednolicania całego życia społecznego i politycznego – zarówno publicznego, jak i prywatnego. Sam termin wywodzi się z elektrotechniki i oznacza „połączenie szeregowe”.Istotną rolę odgrywało również motywowanie ludności poprzez wprowadzenie do życia publicznego odznaczeń orderów, przyznawanych za wzorową postawę obywatelską w myśl ideologii nazistowskiej. Były to np. Order KrwiKrzyż MatkiOrder Niemiecki.”...”Propaganda Z tym tematem związana jest kategoria: Propaganda nazistowska.Istotne znaczenie w rządach III Rzeszy stanowiła propaganda nazistowska, z jej głównym ideologiem Josephem Goebbelsem, który kierował nią od 1930. Przykładami oddziaływania na ludność przez propagandę był EintopfsonntagVolksempfänger. Bardzo ważną rolę odgrywały przy tym media: gazety Völkischer BeobachterDer StürmerDas Schwarze Korps, „Das Reich” oraz tworzone filmy propagandowe, np. Triumf woli. A także akcje niszczenia książek autorów niezgodnych z ideologią nazistowską. Wśród społeczeństwa była propagowana ponadto denuncjacja.”...”Z drugiej strony, już od początku rządów NSDAP nastąpiło wzmożone wydzielanie, separowanie, a także eliminacja osób i grup społecznych uznanych za małowartościowe (niem.minderwertig) – np. ludzi obciążonych chorobą dziedziczną, upośledzonych psychicznie i fizycznie, lecz także społecznie niezaradnych, homoseksualistów, prostytutki, jak również osoby niemile widziane pod względem politycznym. W tym zakresie swoje zadania wypełniała także służba zdrowiaopieka społeczna. Celem oddzielania od reszty społeczeństwa już od 1933 tworzono obozy koncentracyjne, w których osadzano osoby nieprzydatne lub wrogie Rzeszy. Umieszczenie w obozie lub zakładzie następowało na zasadzie aresztu ochronnego (niem. Schutzhaft). Tworzone były także „kolonie dla aspołecznych”, gdzie umieszczano osoby uznane za „sprzecznych wobec wspólnoty”. Oprócz separowania prowadzono także mordowanie osób uznanych za nieprzydatne i zbędne – działalność tę nazywano cynicznie mianem „eutanazji”. Szczególnym programem fizycznej eliminacji ludzi upośledzonych była Akcja T4.”...”Prywatyzacja[edytuj]
W okresie 1934-37 przeprowadzili szereg prywatyzacji, sprywatyzowali m.in. firmy kolejowe, stoczniowe, hutnicze, górnicze, banki czy municypalne zakłady użyteczności publicznej[16]. Chociaż naziści prywatyzowaliwłasność publiczną i usługi jednocześnie zwiększali kontrolę państwa nad gospodarką[17]. „...(źródło )

Trzecia Rzesza uznawała oficjalnie tylko seksualne czynności reprodukcyjne, ignorując natomiast przyjemność zmysłową. Więzy emocjonalne miały łączyć jednostkę z państwem, narodem i Führerem, a nie z drugim człowiekiem.
Według narodowego socjalizmu instytucja małżeństwa nie służyła do przeżywania indywidualnego szczęścia. Miłość nie była sprawą prywatną. W ideologii narodowo-socjalistycznej gloryfikowano ją jako "świątynię" wyższych wartości. W praktyce III Rzeszy miała ona do spełnienia określone cele. Ażeby wesprzeć seksualność w służbie ideologii rasowej i poprzedzającej wojnę "bitwy o rozrodczość", regulowano także życie płciowe, o którym decydowali sami partnerzy.
Rola ojców została ograniczona do funkcji prokreacyjnej, więc pod osłoną narodowosocjalistycznego państwa mogli wycofać się z życia rodzinnego. Dla nich małżeństwo było jedynie „zapleczem seksualnym”. W małżeńskiej wspólnocie życiowej mężczyźni znajdowali „to czego im potrzeba”: mieszkanie oraz nakryty stół.
W małżeńskim życiu erotycznym kobieta miała się podporządkować mężowi i umożliwić mu zaspokojenie żądzy cielesnej. Ciążęporód i połóg musiała znosić jako konsekwencję swoich małżeńskich obowiązków seksualnych.
Dopóki rodzina była porządna, płodna i wychowywała dzieci zgodnie z wolą reżimu, narodowosocjalistyczne państwo nie interesowało się moralnością małżonków. Wizyta ojca rodziny u prostytutki nie przynosiła ujmy dobrej reputacji jego rodziny.”..”Narodowosocjalistyczne państwo powołało też do życia poradnie małżeńskie, które udzielały narzeczonym rad w kwestiach „zdrowia dziedzicznego i rasowego”. Prawie nikt nie przychodził jednak dobrowolnie. Do1936 roku „sprawdzanie zdolności do małżeństwa” spoczywało wyłącznie w rękach urzędników stanu cywilnego. Później każda zapowiedź małżeństwa musiała być zgłoszona w urzędach zdrowia, które sprawdzały czy narzeczeni lub ich rodziny nie są negatywnie notowani w kartotekach genetycznych. Jeśli władze coś znalazły, narzeczeni wzywani byli na stosowne badania a w przypadku gdy się na nie zgłosili nie dostawali zezwolenia na zawarcie małżeństwa. „..”Sprawdzano zdolność do prokreacji i sprawność seksualną jako warunki wypełniania obowiązków małżeńskich, rodność, płodnośćimpotencję, ewentualne perwersje, ale również przewidywaną zdolność do wychowywania dzieci w wierności reżimowi. U mężczyzn zwracano dodatkowo uwagę na osiągnięcia w pracy zawodowej, u kobiet na predyspozycje do roli pani domu i matki. Jeśli opinia o zdolności do małżeństwa wypadła negatywnie, lekarz mógł poradzić zainteresowanej osobie, żeby poszukała sobie jednak innego partnera bądź partnerki. Ktoś, zdrowy według kryteriów „genetycznych”, wcale nie musiał być „godny prokreacji”, a tym samym „zdatny do małżeństwa”. Za nienadających się do małżeństwa uchodzili ludzie, którzy cierpieli na kamicę moczową lub nerkową. Przed zawarciem małżeństwa należało koniecznie usunąć żylaki.
W poradniach mężczyźni i kobiety poddawani byli ekspertyzie nie jako konkretne osoby, lecz w kontekście ich związków rodzinnych. Członków rodziny odnotowywano na „tablicy genealogicznej”. Żeby sprawdzić dane, zasięgano informacji u władz, w szpitalach, zakładach opiekuńczych i w miejscowościach organizacyjnych NSDAP. Ustaloną w ten sposób „wartość genetyczną” zapisywano w kartotece i pozostawiano reżimowi do oceny.”..”W październiku 1935 roku ogólnokrajowe kierownictwo NSDAP zachęcało przywódców Hitlerjugend i Bund Deutscher Mädel do popierania wolnej miłości w podległych ich grupach młodzieży. Zwłaszcza członkiniom BdM-u należało zachęcająco przedstawić jednorazowe, niezobowiązujące stosunki seksualne z chłopcami z HJ lub esesmanami jako „biologiczne małżeństwo”. Dla wielu dziewcząt „biologiczne małżeństwo” było pierwszym doświadczeniem seksualnym. Jesienią następnego roku około 1000 dziewcząt z BdM-u wróciło z norymberskiego zjazdu partii w ciąży. Rok później w Saksonii około 51 procent młodych ludzi miało za sobą przedmałżeńskie kontakty seksualne, a w katolickim Monachium aż 90 procent. „..”Wielożeństwo[edytuj]
W czasie rządów nazistowskich w Niemczech Martin Bormann i Heinrich Himmler podjęli wysiłki, które miały doprowadzić do wprowadzenia nowego prawa odnośnie małżeństw poligynicznych[1] Głównym argumentem przemawiającym za nowym prawem była liczba żołnierzy niemieckich poległa na froncie. Skutkiem tego, jak szacowano, 3 do 4 milionów kobiet będzie musiała pozostać niezamężna. Aby umożliwić tym kobietom urodzenie dzieci planowano wprowadzenie procedury aplikacyjnej, na drodze to której wybierano by odpowiednich mężczyzn (odznaczonych bohaterów wojennych) pozwalając im na zawarcie związku małżeńskiego z kolejną kobietą. Jednocześnie pierwsza z żon miała, w takim poligynicznym małżeństwie, pozostać uprzywilejowana. Adolf Hitler grzmiał: Najwięksi wojownicy zasługują na najpiękniejsze kobiety (...) Jeśli niemiecki mężczyzna jest w pełni gotowy by umrzeć jako żołnierz, musi też mieć swobodę do tego by kochać bezgranicznie, gdyż walka i miłość idą ze sobą w parze. Filister powinien być zadowolony jeśli cokolwiek dla niego pozostało.”..”Związki pozamałżeńskie[edytuj]
Reżim przyznał wspaniałomyślność również niezamężnym matkom, wzywając samotne kobiety do podarowania państwu dziecka. Naczelny stróż moralności nie przyznał jednak niezamężnym kobietom prawa do więcej niż jednego dziecka. Niezamężne matki, które miały więcej niż jedno dziecko podlegały procedurze sterylizacji jako mniej wartościowe pod względem obyczajowym, moralnym i intelektualnym i były napiętnowane jako „elementy aspołeczne”.
Nieślubne związki w narodowosocjalistycznym państwie nie były jednak pożądane. Gdy władze służby zdrowia zabroniły jednemu z partnerów małżeństwa, a ci nie zamierzali się rozstać, naziści uważali tego rodzaju wspólnotę życiową za sposób omijania polityki rasowej i nie zamierzali tego tolerować. Jeśli nie dochodziło do dobrowolnego rozstania, które państwo gotowe było także wymusić, przenosząc do innego miasta jedną z zainteresowanych osób. Stronie uznanej za winną groziło od 1941 roku wywiezienie do obozu koncentracyjnego. W razie wątpliwości co do winy gestapo zabierało mężczyznę.”..(źródło)

Autor: Gary North Źródło: lewrockwell.com Tłumaczenie: Arkadiusz Sobiech „Nadchodzi wielki międzynarodowy reset. Nadejdzie na Zachodzie. Socjalne obietnice rządów zostaną zanegowane przez nowe pokolenie polityków. Obecne deficyty budżetowe nie mogą zostać utrzymane przez dekadę lub dłużej.Martin van Creveld, izraelski historyk wojskowości, 12 lat temu napisał książkę, The Rise and Decline of the State (Powstanie i upadek państwa). W ostatnim rozdziale podzielił się prognozą”.Ludzie i organizacje, które zwykły polegać na pomocy państwa, będą musiały — a w istocie, już to robią — lepiej się bronić, np. poprzez zakup wszelkiego rodzaju specjalistycznego sprzętu; fortyfikowanie swoich posiadłości, w których żyją i pracują; zatrudnianie własnej ochrony, umundurowanej bądź nie; a może nawet tworzenie swoich własnych sił zbrojnych pod odpowiednim dowództwem […] (s. 419). „...”nnymi słowy, w miarę jak państwo się rozpada, regionalizm zastąpi nacjonalizm. „W porównaniu do tego, czego doświadczyliśmy w latach 1914-1945, większość omawianych konfliktów z pewnością będzie lokalna, sporadyczna, i raczej na małą skalę”. Uważa on, że Bośnia i Sri Lanka są dobrymi tego zwiastunami. „..”Dla grup tak różnorodnych jak pracownicy budżetówki i beneficjenci przymusowego systemu emerytur i rent (szczególnie ci, którzy spodziewają się zysków w przyszłości), sprawa jest jasna. Albo zaczną oni szukać źródeł swego utrzymania gdzie indziej, a w niektórych przypadkach nawet fizycznej ochrony, albo prawdopodobnie nie będzie dla nich przyszłości. Tak jak miało to miejsce poprzednio, w okresie rozpadu imperiów i powstania struktury feudalnej. Często poszukiwania te mogą zakończyć się utratą wolności i pozostaniem klientami silnych i bogatych, czy to jednostek, czy — co bardziej prawdopodobne w większości przypadków — różnego rodzaju korporacji (s. 419).„...”Medicare to piramida finansowa, tak samo jak system przymusowych ubezpieczeń emerytalnych. Oba programy splajtują. To jednak będzie uwolnieniem rynku, który służy produktywnym pracownikom, nie zaś beneficjentom politycznych obietnic bez pokrycia.Nasze wnuki będą żyć w świecie, w którym będą miały więcej możliwości wyboru niż my, tak jak my mamy więcej możliwości od naszych rodziców. Pytanie brzmi: Jak wielu wyborów będziesz mógł dokonać w okresie przejściowym?”..(źródło )

Prokurator generalny Jamajki skrytykował wywieszenie flagi tęczowej ruchu LGBT na gmachu ambasady USA w tym kraju.P. Malahoo Forte poinformował, że zdecydowanie potępia krwawy zamach w Orlando, w którym zginęło prawie 50 osób, ale jego zdaniem promowanie wartości nieakceptowalnych w społeczeństwie jest brakiem poszanowania dla jamajskiego prawa i obywateli.W Jamajce obowiązuje dość restrykcyjne prawo antyhomoseksualne, które nie toleruje promowania tej dewiacji, a także grup czy stowarzyszeń LGBT.”...(źródło )

Malezyjska policja chce wprowadzenia specjalnego zakazu „uwodzenia dzieci” (ang. grooming) przez pedofilów. „..(źródło)

Najwyższy w Kenii oddalił sprawę 2 homosiów, którzy rzekomo zostali zmuszani przez policję do przedstawienia dowodu na swoją orientację.Dwóch mężczyzn oskarżyło fukcjonariuszy policji o znęcanie się psychiczne, a także zmuszanie do badań odbytu w celu sprawdzenia, czy między zatrzymanymi doszło do seksu analnego. Zdaniem homosiów "testy te były równoznaczne z torturami".- Nie było innego wyjścia na zebranie istotnych dla sprawy dowodów - oznajmił sędzia Maciej Emukule, przypominając, że akty homoseksualne są nielegalne w Kenii i zagrożone karą do 14 lat pozbawienia wolności.”...(źródło )

Francja: Muzułmanin pociął nastolatkę “składając ją w ofierze” z okazji ramadanu”..”Muzułmanin ranił nożem trzy razy 19-letnią nastolatkę “składając ją w ofierze”. Wyjaśnił policji, że słyszał głosy, które kazały mu to zrobić z okazji ramadanu.Dziewczyna została raniona nożem dwa razy w nadgarstek i raz w brzuch. Nie podano informacji, na ile poważne są obrażenia, których doznała 19-latka. – informuje brytyjski „Daily Express”.
Atak miał miejsce po południu, w pobliżu liceum do którego uczęszczała nastolatka. Sprawę bada Francuska prokuratura.
32-letni napastnik tłumaczył się przed policją, że usłyszał głos, który nakazał mu złożyć ofiarę w tym dniu. Prokurator Nicolas Jacquet potwierdził to zeznanie.
– Sprawca został przewieziony do szpitala psychiatrycznego – mówią prawnicy z Rennes.
Funkcjonariusze policji poinformowali, że napastnik zanim oddał im nóż, powiedział “jestem muzułmaninem”.”..(źródło )

Aleksander Piński „zakaz uczenia dzieci w domu jako alternatywy dla publicznej edukacji wprowadził w 1937 r. Adolf Hitler „...”Adolf Hitler zaszczepiał niemieckie poczucie wyższości już uczniom szkół podstawowych. W NSDAP najliczniejszą grupą zawodową byli nauczyciele nauczania początkowego „.....”jak silnym narzędziem indoktrynacji jest publiczne szkolnictwo. Było nim od samego początku. Nie jest przypadkiem, że kraj, który pierwszy wprowadził obowiązkową publiczną edukację (zrobiły to w 1794 r. Prusy, część dzisiejszych Niemiec), to kraj, który wywołał dwie wojny światowe i którego władze, przy braku sprzeciwu ze strony narodu, dopuściły się zbrodni na niespotykaną wcześniej skalę. „.....”Bez państwowej oświaty nie byłoby dwóch wojen światowych i Holokaustu „....”Piętnastu policjantów weszło do domu państwa Busekros w Norymberdze i siłą zabrało 15-letnią Melissę spod opieki rodziców. Wykonywali wyrok sądu będący reakcją na to, że Melissy nie uczono w publicznej szkole, ale w domu. Nie zdarzyło się to w trakcie dyktatury nazistów w latach 30. XX w., ale zaledwie pięć lat temu. Wolfgang Drautz, konsul generalny Niemiec w USA, oświadczył wówczas, że niemiecki rząd ma „uzasadniony interes w przeciwdziałaniu powstawaniu grup społecznych opartych na poglądach innych od głównie obowiązujących". „....” Nie bez powodu w 1806 r., po klęsce Prus w bitwie pod Jeną, przebudowę państwa rozpoczęto od zacieśnienia kontroli nad tym, kto i czego uczy w szkołach publicznych. Wprowadzono państwowe certyfikowanie nauczycieli oraz sankcje odebrania dzieci rodzicom, jeżeli nie dopilnują, by chodziły one do szkoły (sankcja istniejąca do dzisiaj także w Polsce). Niemiecki filozof Johann Gottlieb Fichte (1762–1814), propagator pruskiego systemu edukacji publicznej, twierdził w „Odezwach do narodu niemieckiego" z 1807 r., że „nie wystarczy mówić do uczniów, trzeba kształtować ich charakter w taki sposób, by sami z własnej woli chcieli tego samego co my" „.....”Rolę publicznego, obowiązkowego szkolnictwa w niemieckich agresjach militarnych zauważył także Erich Maria Remarque, autor słynnej (zakazanej i palonej na stosach przez nazistów) powieści z 1929 r. „Na zachodzie bez zmian". Twierdził, że powodem I wojny światowej była indoktrynacja dzieci w publicznych niemieckich szkołach. TakżeDietrich Bonhoeffer, urodzony w 1906 r. luterański duchowny, znany z otwartego oporu wobec Hitlera (za co stracono go 9 kwietnia 1945 r.), uważał II wojnę światową za nieuniknioną konsekwencję niemieckiego szkolnictwa publicznego. „.....”W książce „Approaches to Auschwitz: The Holocaust and Its Legacy" (Podejścia do Auschwitz: Holokaust i jego spuścizna) historycy Richard L. Rubenstein i John King Roth piszą, że nauczyciele, zwłaszcza ze szkół podstawowych, byli największą grupą zawodową w NSDAP. Pochodziło z niej także 30 proc. kierownictwa partii (nauczycielami byli na przykład szef SS Heinrich Himmler i skazany na śmierć przez Trybunał w Norymberdze Julius Streicher, twórca antysemickiego tabloidu „Der Strumer"). Ich praca wśród młodzieży była wyjątkowo skuteczna. Do Narodowo-Socjalistycznej Organizacji Studentów, która m.in. wywołała antysemickie zamieszki w 1931 r. w Austrii i Niemczech, należało ok. 60 proc. wszystkich żaków, co świadczy o blisko dwukrotnie wyższym odsetku poparcia dla nazistów w tej grupie niż w całym społeczeństwie. „.....”skoro widzi się, jak silnym narzędziem indoktrynacji jest publiczna edukacja, powinno się jej konstytucyjnie zakazać „.....”publiczna edukacja prowadzona pod przymusem i przez państwowych nauczycieli równie skutecznie propagowała ideały III Rzeszy i Trzeciej Fali, co dzisiaj III RP „.....”Bez wieloletniego prania mózgu w szkołach politycy nigdy nie mieliby takiej władzy nad społeczeństwem. Nie bez powodu państwo przejęło pełną kontrolę nad szkołami w Prusach w 1794 r., gdy chłopi zbuntowali się przeciw panom feudalnym i trzeba było wybić im z głów nieposłuszeństwo. I dlatego, parafrazując Władysława Gomułkę, raz zdobytych szkół politycy nie oddadzą nigdy. „.....Matematyka nienawiściCzego uczyły państwowe szkoły w Niemczech w latach 30 XX. w. Przykładowe zadania z matematyki:Utrzymywanie chorej psychicznie osoby kosztuje ok. czterech marek dziennie. Obecnie jest 300 tys. chorych psychicznie pod opieką państwa. Ile kosztuje ich utrzymanie? Ile pożyczek dla nowożeńców o wartości 1000 marek każda można by udzielić za te pieniądze? „.. (http://naszeblogi.pl/38302-unia-forsuje-socjalistyczny-model-szkoly-hitlera )
--------
Ważne
http://naszeblogi.pl/38302-unia-forsuje-socjalistyczny-model-szkoly-hitlera

Prywatyzacja Hitlera [edytuj]

W okresie 1934-37 przeprowadzili szereg prywatyzacji, sprywatyzowali m.in. firmy kolejowe, stoczniowe, hutnicze, górnicze, banki czy municypalne zakłady użyteczności publicznej[16]. Chociaż naziści prywatyzowaliwłasność publiczną i usługi jednocześnie zwiększali kontrolę państwa nad gospodarką[17].
Oddziaływanie i wpływ na społeczeństwo odbywało się poprzez Gleichschaltung – pod tym znaczeniem powstałym w terminologii nazistowskiej rozumiano proces ujednolicania całego życia społecznego i politycznego – zarówno publicznego, jak i prywatnego. Sam termin wywodzi się z elektrotechniki i oznacza „połączenie szeregowe”

Zgodnie z badaniami naukowymi Roberta Proctora opisanymi w książce The Nazi War on Cancer[2], III Rzesza miała najsilniejszy ruch antynikotynowy na świecie. Pod rządami nazistów rozkwitły badania nad paleniem tytoniu i jego wpływem na zdrowie[3], które były najbardziej znaczącymi badaniami tego typu w tym okresie[4].
Jako część kampanii mającej na celu poprawienie zdrowia ludności oczyszczono źródła wody, pozbyto się ołowiu i rtęci z produktów konsumenckich, a kobiety były nakłaniane do regularnego przechodzenia badań wykrywających raka piersi[5].
Ponadto społeczeństwo niemieckie uzyskiwało wsparcie socjalne na podstawie instytucji i programów jak Narodowosocjalistyczna Opieka Dla Potrzebujących (Nationalsozialistische Volksvohlfahrt, NSV), Dzieło Pomocy Zimowej (Winterhilfswerk), Dzieło Pomocy Matce i Dziecku (Hilfswerk Mutter und Kind).”...”Gleichschaltung[edytuj]

Propaganda Z tym tematem związana jest kategoria: Propaganda nazistowska.Istotne znaczenie w rządach III Rzeszy stanowiła propaganda nazistowska, z jej głównym ideologiem Josephem Goebbelsem, który kierował nią od 1930. Przykładami oddziaływania na ludność przez propagandę był EintopfsonntagVolksempfänger. Bardzo ważną rolę odgrywały przy tym media: gazety Völkischer BeobachterDer StürmerDas Schwarze Korps, „Das Reich” oraz tworzone filmy propagandowe, np. Triumf woli. A także akcje niszczenia książek autorów niezgodnych z ideologią nazistowską. Wśród społeczeństwa była propagowana ponadto denuncjacja.”...”Z drugiej strony, już od początku rządów NSDAP nastąpiło wzmożone wydzielanie, separowanie, a także eliminacja osób i grup społecznych uznanych za małowartościowe (niem.minderwertig) – np. ludzi obciążonych chorobą dziedziczną, upośledzonych psychicznie i fizycznie, lecz także społecznie niezaradnych, homoseksualistów, prostytutki, jak również osoby niemile widziane pod względem politycznym. W tym zakresie swoje zadania wypełniała także służba zdrowiaopieka społeczna. Celem oddzielania od reszty społeczeństwa już od 1933 tworzono obozy koncentracyjne, w których osadzano osoby nieprzydatne lub wrogie Rzeszy. Umieszczenie w obozie lub zakładzie następowało na zasadzie aresztu ochronnego (niem. Schutzhaft). Tworzone były także „kolonie dla aspołecznych”, gdzie umieszczano osoby uznane za „sprzecznych wobec wspólnoty”. Oprócz separowania prowadzono także mordowanie osób uznanych za nieprzydatne i zbędne – działalność tę nazywano cynicznie mianem „eutanazji”. Szczególnym programem fizycznej eliminacji ludzi upośledzonych była Akcja T4.”
Rola ojców została ograniczona do funkcji prokreacyjnej, więc pod osłoną narodowosocjalistycznego państwa mogli wycofać się z życia rodzinnego. Dla nich małżeństwo było jedynie „zapleczem seksualnym”. ...”narodowosocjalistyczne państwo nie interesowało się moralnością małżonków. Wizyta ojca rodziny u prostytutki nie przynosiła ujmy dobrej reputacji jego rodziny. „..”Narodowosocjalistyczne państwo powołało też do życia poradnie małżeńskie, które udzielały narzeczonym rad w kwestiach „zdrowia dziedzicznego i rasowego”. Prawie nikt nie przychodził jednak dobrowolnie. Do1936 roku „sprawdzanie zdolności do małżeństwa” spoczywało wyłącznie w rękach urzędników stanu cywilnego. Później każda zapowiedź małżeństwa musiała być zgłoszona w urzędach zdrowia, które sprawdzały czy narzeczeni lub ich rodziny nie są negatywnie notowani w kartotekach genetycznych. Jeśli władze coś znalazły, narzeczeni wzywani byli na stosowne badania a w przypadku gdy się na nie zgłosili nie dostawali zezwolenia na zawarcie małżeństwa. „..” W październiku 1935 roku ogólnokrajowe kierownictwo NSDAP zachęcało przywódców Hitlerjugend i Bund Deutscher Mädel do popierania wolnej miłości w podległych ich grupach młodzieży. Zwłaszcza członkiniom BdM-u należało zachęcająco przedstawić jednorazowe, niezobowiązujące stosunki seksualne z chłopcami z HJ lub esesmanami jako „biologiczne małżeństwo”. Dla wielu dziewcząt „biologiczne małżeństwo” było pierwszym doświadczeniem seksualnym. Jesienią następnego roku około 1000 dziewcząt z BdM-u wróciło z norymberskiego zjazdu partii w ciąży. Rok później w Saksonii około 51 procent młodych ludzi miało za sobą przedmałżeńskie kontakty seksualne, a w katolickim Monachium aż 90 procent. „...”Wielożeństwo[edytuj]
W czasie rządów nazistowskich w Niemczech Martin Bormann i Heinrich Himmler podjęli wysiłki, które miały doprowadzić do wprowadzenia nowego prawa odnośnie małżeństw poligynicznych[1] Głównym argumentem przemawiającym za nowym prawem była liczba żołnierzy niemieckich poległa na froncie. Skutkiem tego, jak szacowano, 3 do 4 milionów kobiet będzie musiała pozostać niezamężna. Aby umożliwić tym kobietom urodzenie dzieci planowano wprowadzenie procedury aplikacyjnej, na drodze to której wybierano by odpowiednich mężczyzn (odznaczonych bohaterów wojennych) pozwalając im na zawarcie związku małżeńskiego z kolejną kobietą. Jednocześnie pierwsza z żon miała, w takim poligynicznym małżeństwie, pozostać uprzywilejowana. Adolf Hitler grzmiał: Najwięksi wojownicy zasługują na najpiękniejsze kobiety (...) Jeśli niemiecki mężczyzna jest w pełni gotowy by umrzeć jako żołnierz, musi też mieć swobodę do tego by kochać bezgranicznie, gdyż walka i miłość idą ze sobą w parze. Filister powinien być zadowolony jeśli cokolwiek dla niego pozostało.
-----------
Mój komentarz

A gdyby tak rody amerykańskich plutokratów dogadały się z rodami oligarchów niemieckich i pozwoli tym ostatnim na wyjęcie z jakiegoś lewackiego śmietnika nowego Hitlera i wprowadzenie w Niemczech lewackiej dyktatury. Pierwsze co zrobił socjalista Hitler po dojściu do władzy to wszystko sprywatyzował ,czyli oddał za darmo majątek państwowy rodom oligarchów .

Myślicie państwo ,że to niemożliwe .A niby dlaczego. Stary lichwiarski porządek świata wali się na naszych oczach w gruzy .Oparty na XIX wiecznym systemie finansowym stworzonym prze ród Rothschildów , XX wiecznym marksizmie kulturowym , gender i hitlerowskim totalitarnym państwie opiekuńczym.

A niby dlaczego nie wywołać wojny, aby próbować go obronić. A niby dlaczego nie wykorzystać jakiegoś nowego Hitlera i nie rozpętać rzezi w w Europie. Aby pozbyć się Kaczyńskiego,,Orbana i im podobnym, aby nie wziąć przy okazji za pysk muzułmanów i nie dokończyć lewackich rewolucji. Nie wymordować w całej Europie katolickiej, chrześcijańskiej klasy politycznej , Jak już to kiedyś zrobił Stalin na obszarze Rosji ,Polski i Europy Środkowej. Na wyraźne życzenie amerykańskich rodów plutokratów, którzy wydali te obszary w Jałcie na mordy Stalina.

Tak naprawdę to my nie wiemy co lichwiarstwu chodzi po głowie. Wojna z Rosją ,wojna z Chinami, postawienie na czele Niemiec nowego Hitlera, okupacja Polski. Wymordowani elit To już wszystko było. Więc dlaczego wszyscy są pewni ,że to się nie powtórzy. Racjonalnie myśląc ONI muszą coś szykować , bo chyba bez walki nie oddadzą władzy.

Przypomnę ,.że amerykańskie rodu plutokratów wsparły morderców i zbrodniarzy Lenina i Stalina i patrzyły jak mordują dziesiątki milionów . Jak Hitler mordował dziesiątki milionów. Rosja Lenina była tak słaba ,że interwencja zbroja USA czele koalicji, czy tylko wsparcie militarne Polski zakończyło by istnienie nieludzkiego systemu . Plutokraci przez kilka lat patrzyli jak Hitler morduje elity polskie i milionami morduje chasydów ,zanim USA przystąpiły do wojny.

Być może lichwiarstwo za chwilę dojdzie do wniosku ,że już najwyższy czas postawić na czele Niemiec nowego Hitlera., aby siłą zrobił porządek w Europie W tym z niesfornymi elitami polskimi i katolikiem Kaczyńskim. A naród niemiecki po wsparciu propagandowym jak już to było przyjmie nowego Hitlera z otwartymi ramionami

video Naziści Koncerny Farmaceutyczne IG Farben Bayer Basf Komisja Europejska
video IG Farben, The Rockefellers & The NWO
Marek Mojsiewicz
Osoby podzielające moje poglądy , lub po prostu chcące otrzymywać informację o nowych tekstach proszę o kliknięcie „lubię to „ na mojej stronie facebooka Marek Mojsiewicz i  na  Twitterze  
Zapraszam do przeczytania pierwszego rozdziału nowej powieści „ Pas Kuipera” 
Rozdział drugi Rozdział trzeci 
Zapraszam do przeczytania mojej powieści „ Klechda Krakowska „
rozdziały 1
„ Dobre złego początki „ Na końcu którego będzie o boginiKali„ Nienależynerwosolu pić na oko „ rzeźbie NiosącegoŚwiatło Impreza Starskiego „ Tych filmów już się oglądać nie da „ 7. „ Mutant „ „ Anne Vanderbilt „ „ Fenotyp rozszerzony.lamborghini„ 10. „ Spisek w służbach specjalnych „11. Marzenia ministra ołapówkach „ 12. „ Niemierz i kontakt z cybernetyką „  13„ Piękna kobieta zawsze należy do silniejszego „ 14 ” Z ogoloną głowa, przykuty do Jej rydwanu „
Powiadomienia o publikacji kolejnych części mojej powieści . Facebook „ Klechda Krakowska
Ci z Państwa , którzy chcieliby wesprzeć finansowo moją działalność blogerską mogą to zrobić wpłacając dowolną kwotę w formie darowizny na moje konto bankowe
Nazwa banku Kasa Stefczyka , Marek Mojsiewicz , numer konta 39 7999 9995 0651 6233 3003 000
1
Jestem zainteresowany współpracą z portalem informacyjnym w zakresie dokonania przeglądu prasy , w tym anglojęzycznej , ewentualnie tłumaczeń z tego języka., tworzenia serwisu informacyjnego Analiz programów i tym podobnych Zainteresowanych proszę o kontakt 

|<a Marek Mojsiewicz lubi Marek Mojsiewicz Utwórz swój znacznik „Lubię to” Reklama w internecie

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Polityka