Jeśli zamierzasz odwiedzić Kaifeng, stolicę starożytnych Chin, zbocz z głównej drogi i koniecznie zawitaj do miasteczka nieśmiertelnego cynobru, leżącego 23 km od Kaifeng.
Od dynastii Song, kraina Zhuxian tętniła życiem, handlem i pięknem.
Niektórzy mawiają, że 朱仙镇 Zhū xiān zhèn jest jednym z czterech antycznych miast. Inne trzy to Hankou, gdzie kwitł handel, Jingdezhen znane z wyrobu porcelany i Foshan rozsławiony przez jedwab.
To właśnie w mieście nieśmiertelnego cynobru od wieków wyrabia się ryciny za pomocą wygrawerowanych obrazów w drewnianych blokach. Jest to miejsce narodzin drzeworytu.
Gdy nadchodzi Święto Wiosny w Chinach tradycyjnie zawiesza się na drzwiach domów kolorowe ryciny na znak powitania nowego roku. Uroczyste o głębokich motywach treści rycin w większości opierają się na historycznych wydarzeniach, dramatach, powieściach, bajkach i folklorze. Inne mają za zadanie przynosić szczęście i dobrodziejstwo. Jest to wspaniałe dzieło sztuki ludowej, narodowe rzemiosło o bogatym stylu. Nadal używa się tradycyjnych technik do wyrobu rycin, które są powielane farbami z naturalnych surowców na ryżowym papierze.
Dla każdej ryciny rzeźbi się delikatnie serię drwenianych bloków, najczęściej od pięciu do siedmiu. Jeden z nich jest czarny i stanowi bazę powstałej później ryciny. Reszta z nich jest kolorowa. Zasadniczo, jeden kolor potrzebuje jednego drzeworytu.
Najtrudniejszym etapem jest grawerowanie drewnianych bloków. Rzeźbienie jednego bloku trwa zwykle 5 lub 6 dni.
Wykonany drzeworyt jest powielany kilkakrotnie. Grubym ręcznie zrobionym pędzlem nakłada się kolejno barwniki na drzeworyt i powiela ryżowy papier. Barwniki zazwyczaj czerwone, żółte, niebieskie, zielone, i czarne są wykonywane z naturalnych elementów. Są nimi rośliny i ziarna. Pigment na rysunku jest trwały i nigdy nie zanika.
Najpierw zabarwia się kontury rysunku:
Po powieleniu konturu, papier jest poddawany suszeniu na wolnym powietrzu przed pracownią, podobnie jak każdy kolejny kolor.
Dzisiaj jeszcze około 5 rodzin utrwala tę dawną tradycję.
Pracownia, którą poznaję istnieje od 7 pokoleń, położona jest niedaleko wjazdu do miasteczka przy głównej drodze. Na ścianach wiszą dzieła sztuki i zdjęcia pamiątkowe właściciela pana Yin.
Pan Yin (尹) jest artystą piątego pokolenia, którego rodzina uprawia tę tradycyjną sztukę od 200 lat. Jedynie odstąpiono od reguły przez 30 lat w okresie Rewolucji Kulturalnej.
Inne pracownie ciągną się wzdłuż kanału na krańcu miasteczka.
Włócząc się po miasteczku nieśmiertelnego cynobru napotykamy na swiątynię Yue Fei, zbudowaną podczas dynastii Ming, w 1476 roku.
Zaciekawieni jesteśmy okrągłym budynkiem położonym na krańcu ogrodu.
Gdy wchodzę do środka, taki oto zastaję widok o ciekawej architekturze i o "niezbędnym użyciu":
Południowa główna droga wiedzie do meczetu. Jak zwykle jego budowla jest wcieleniem typowej chińskiej świątyni i pochodzi z czasów północnej dynastii Song, za panowania cesarza Taizong. Cesarz ten jest uważany za bardzo pracowitego, zwracajacego szczególną uwagę na dobro swoich poddanych. Sprawiło to, że imperium za jego panowania stało się dostatnim.
Po drodze mijamy policjanta na rowerze. W dużych miastach taki obraz należy już do przeszłości, tutaj z pewnością jest jeszcze często spotykany:
Na głównej drodze poznajemy miłą panią kozę, nie zapominajmy, że jeszcze jesteśmy w roku kozy.
Dziś wiele osób kupuje na Nowy Rok ryciny drukowane fabrycznie, ale prawdziwi znawcy i kolekcjonerzy wolą kupować obrazy ręcznie drukowane.
A my zaszczycamy się ryciną, dla której za wzór posłużył stary 150 letni drzeworyt.
Komentarze