Pytanie jakie zadam w dzisiejszej notce, to: czy zarząd komisaryczny nad daną jednostką samorządowego niższego szczebla (powiaty i gminy) jest uzasadniony w przypadku chronicznego, dużego poziomu bezrobocia? I od razu odpowiadam: tak, jak najbardziej. Spore i wielomiesięczne, wieloletnie bezrobocie należy traktować na równi z ciągle powracającą klęską żywiołową z którą lokalne władze nie dają sobie rady.
Moja recepta: w miejsce samorządów w powiatach z krytycznym bezrobociem powyżej 20% (i w gminach takich powiatów z bezrobociem sięgającym także powyżej 20%), oraz w pojedyńczych gminach z bezrobociem powyżej 25% utworzenie zarządu komisarycznego złożonego ze specjalistów, 9-15 osób (w zależności od wielkości gminy/powiatu), z których aż 2/3 zespołu zajmowałoby się tylko i wyłącznie sprawami gospodarczymi skutkującymi w rychłym obniżeniu bezrobocia. Minimalny okres zarządu komisarycznego 2 lata, maksymalny okres zarządu 5 lat, lub do czasu obniżenia bezrobocia do połowy wyznacznika krytycznego (powiaty - 10%, gminy - 12,5%) - oczywiście w przypadku wcześniejszego uporania się zarządu z bezrobociem, jego członków czekałyby znaczne premie.
