Nie wierzą Państwo? Otóż jak dowiadujemy się zmodnego i opiniotwórczego portalunatemat.pl, tak właśnie jest [1]. O co chodzi? OtóżThe New Yorker, korzystając ze współczynnika Giniego ustalił, że nasz system socjalny najefektywniej zmniejsza różnice zamożności. Współczynnik ten gdy ma wartość 0% wskazuje idealną równość wszystkich, natomiast, gdy przyjmuje wartość 100% wszystko skupione jest w rękach nielicznych, czy wręcz jednej osoby (warto zauważyć, że taka sytuacja historycznie miała miejsce wyłącznie w systemach totalitarnych).
Autor artykułu, naktóry się powołujemy, red. Antoni Bohdanowicz dostał już za swoje w komentarzach zamieszczanych przez internautów. Teraz chcielibyśmy tylko wskazać na pewien fakt, którego zdaje się p. redaktor nie dostrzegł. Pisze on: Bez podatków ten współczynnik w Polsce wynosiłby aż 65 proc. Po uwzględnieniu wpływów zpodatków wskaźnik Giniego spada do 36 proc., co oznacza, że nierówności u nas są mniejsze niż chociażby w krajach skandynawskich. Pisze i nie wie co pisze. Z tego co tu przytoczyliśmy wynika bowiem, że gdy fiskus dobierze się już do przedsiębiorców, w pocie czoła wypracowany dystans dzielący ich od bezdomnych meneli-alkoholików, zmniejsza się radykalnie. Dlaczego? Ano dlatego, że przedsiębiorcy płacą podatki i przez to są ubożsi, ale owa grupa bezdomnych amatorów fioletowej wróżki (przez analogie z zieloną wróżką wiadomo o co chodzi) wcale nie staje się bogatsza. Jedyna grupa, która faktycznie na tym coś zyskuje to budżetówka (w której płace realne rosną już szybciej niż w sektorze prywatnym).
Ostatecznie, jeżeli wszystko będzie dalej podążać w tę stronę, współczynnik Giniego osiągnie upragnione przez red. Bohdanowicza zero, a my wszyscy pogrążymy się w fioletowej krainie magii, w której nikt nie ma więcej od nikogo innego.
[1]natemat.pl/83833,the-new-yorker-opublikowal-raport-polska-ma-najlepszy-socjal-na-swiecie
