zdjęcie archiwalne: z sieci navitour.pl/kosciol-sw-hieronima-w-sobowie,sobowo/
Akcja zdejmowania i ukrywania dzwonów była inicjatywą ogniw POW w terenie. Znam dwa przypadki z maja 1918 roku opisane, wskazane przez Edwarda Gryczewskiego w pamiętniku.
"[...] Ponieważ Niemcy rozpoczęli już zdejmowanie dzwonów, należy dzwony natychmiast ukryć, aby nie mogli Niemcy armat z nich robić. U nas zdejmowanie dzwonów w tym czasie było w całej pełni. Zdjęto i ukryto dzwony w Sobowie. Tam udało się to bardzo dobrze.".
strona 193.
zdjęcie archiwalne: z sieci antykwariat.tezeusz.pl/18826,rosner-andrzej-red-teraz-bedzie-polska.html
strona 194.
"[...] W Sobowie mieli łatwej (niż w Bądkowie - Andrzej Budzyk) czynność wykonać, bo tam wszystkie trzy SERCA były umocowane rzemieniami.".
zdjęcie archiwalne: z sieci www.ziemiadobrzynska.pl/upload/art_gal/2244_img1_ec1826077ca5e9881b354d585696a265.jpg
zdjęcie archiwalne: z sieci navitour.pl/kosciol-sw-hieronima-w-sobowie,sobowo/
commons.wikimedia.org/wiki/Category:Corpus_Christi_church_in_Sobowo
- Niesforne Dziecię Gutenberga.
P.S.
Budowę obecnego kościoła rozpoczęto w 1806 r. według projektu architekta Hilarego Szpilowskiego, wykorzystując dawne fundamenty i mury. Budowę finansował ówczesny właściciel Sobowa, Romuald Paprocki, pułkownik wojsk polskich, pod nadzorem ks. Szymona Gutkowskiego, kanonika płockiego. Świątynia była remontowana w 1843 r., kiedy to w głównym ołtarzu sprawiono nowy obraz, a ołtarze boczne odnowiono. Pożar, jaki zdarzył się w 1923 r., częściowo zniszczył świątynię, lecz wkrótce odbudował ją ks. Jan Zaręba. W 1938 r. polichromię wykonał Władysław Drapiewski, odnowiono ją w 1974 r. po kolejnym pożarze, który miał miejsce w 1973 r. Jest to budowla na planie prostokąta z wieżą wtopioną w korpus. Po wojnie restaurowali ją: ks. Jan Płaciszcwski, ks. Jan Degowski oraz ks. Tadeusz Kwaśniewski.
galeria.plock24.pl/displayimage-53-1721.html
zdjęcie archiwalne: z sieci mapa.nocowanie.pl/zakrzewo_7/zdjecia/18483145/
Komentarze