Co prawda mnie osobiście bardziej interesuje problem podwyżki VATu, zwiększonej akcyzy na paliwo oraz ogromnej dziury budżetowej ale nie mogę przejść obojętnie obok decyzji Sanepidu, która rzekomo daje podstawe do zamykania sklepów z "dopalaczami". Otóż niestety dla rządu i dla Sanepidu, decyzja ta podstaw takich nie daje, ponieważ obarczona jest poważnymi wadami prawnymi.
Skan decyzji Sanepidu
1. Podstawowym problemem decyzji GiS jest brak oznaczenia stron. Kodeks postępowania administracyjnego jednoznaczenie i bez wątpliwości określa, że w decyzji administracyjnej musi zostać określona strona - a więc konkretna firma, konkretny adres, konkretne dane. W aktualnie doręczanej decyzji czegoś takiego nie ma. I to jest podstawa - dowolny początkujący prawnik wykaże, na podstawie KPA oraz kilku dodatkowych aktów, że decyzja ta jest nieważna z mocy prawa. Na tym można by poprzestać, ale decyzja Sanepidu ma jeszcze kilka innych wad prawnych.
2. Możliwość zastosowania się do decyzji... Tutaj zacytuje komentarz do KPA: "Rozstrzygnięcie, określane mianem „osnowy” decyzji, stanowi o ustaleniu prawa, o usunięciu sporu co do niego lub o jego tworzeniu na rzecz określonych podmiotów albo też o zakończeniu postępowania w danej instancji bez orzekania w sprawie co do jej istoty. Rozstrzygnięcie musi być sformułowane w taki sposób, ażeby możliwe było następnie wykonanie decyzji dobrowolne lub z zastosowaniem środków egzekucji administracyjnej. Powinno ono być sformułowane w sposób jasny i precyzyjny, a nie pośrednio wynikać z uzasadnienia decyzji." .
3. Odnoszenie się do zagrożenia życia lub zdrowia: doniesienia medialne o rzekomych przypadkach zatrucia "dopalaczami" nie są materiałem dowodowym, są jedynie przyczynkiem do możliwości podjęcia działania przez Sanepid. Ten zapewne w pocie czoła tworzy teraz (ciekawe czy antydatowane) dokumenty na bazie analizy pobranych próbek... I znowu odwołam się do komentarza o KPA "ednym z elementów decyzji jest jej uzasadnienie faktyczne i prawne. Powinno ono zawierać wskazanie okoliczności faktycznych i prawnych, którymi organ kierował się przy podejmowaniu decyzji. Uzasadnienie stanowi integralną cześć decyzji i jego zdaniem jest wyjaśnienie rozstrzygnięcia, stanowiącego dyspozytywną część decyzji."
To nie koniec błędów i niedociągnięć decyzji Sanepidu, ale już tyle wystarczy, by poważnie zastanowić się nad kondycją polskiego prawa i fasadowego państwa... Niestety po raz kolejny rząd dał dowód na to, że jest rządem beznadziejnym. "Walka" z dopalaczami, która pojawiła się w ciągu 3 ostatnich dni to kolejna medialna zasłona i ściema, obliczona zapewne na wybory i na przykrycie tematu dziury budżetowej i podnoszenia podatków.
Przykre i smutne.
Dorzucam garść ciekawych paragrafów z Kodeksu Postępowania Administracyjnego:
Art. 10. [Zasada uczestnictwa stron w postępowaniu] § 1. Organy administracji publicznej obowiązane są zapewnić stronom czynny udział w każdym stadium postępowania, a przed wydaniem decyzji umożliwić im wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań.
Art. 11. [Zasada wyjaśniania przesłanek załatwienia sprawy] Organy administracji publicznej powinny wyjaśniać stronom zasadność przesłanek, którymi kierują się przy załatwieniu sprawy, aby w ten sposób w miarę możności doprowadzić do wykonania przez strony decyzji bez potrzeby stosowania środków przymusu.
Art. 107. [Składniki decyzji] § 1. Decyzja powinna zawierać: oznaczenie organu administracji publicznej, datę wydania, oznaczenie strony lub stron, powołanie podstawy prawnej, rozstrzygnięcie, uzasadnienie faktyczne i prawne, pouczenie, czy i w jakim trybie służy od niej odwołanie, podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji. Decyzja, w stosunku do której może być wniesione powództwo do sądu powszechnego lub skarga do sądu administracyjnego, powinna zawierać ponadto pouczenie o dopuszczalności wniesienia powództwa lub skargi.
Art. 108. [Natychmiastowa wykonalność decyzji] § 1. Decyzji, od której służy odwołanie, może być nadany rygor natychmiastowej wykonalności, gdy jest to niezbędne ze względu na ochronę zdrowia lub życia ludzkiego albo dla zabezpieczenia gospodarstwa narodowego przed ciężkimi stratami bądź też ze względu na inny interes społeczny lub wyjątkowo ważny interes strony. W tym ostatnim przypadku organ administracji publicznej może w drodze postanowienia zażądać od strony stosownego zabezpieczenia.
Art. 156. [Stwierdzenie nieważności decyzji] § 1. Organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji, która:
1) wydana została z naruszeniem przepisów o właściwości,
2) wydana została bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa,
3) dotyczy sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną,
4) została skierowana do osoby nie będącej stroną w sprawie,
5) była niewykonalna w dniu jej wydania i jej niewykonalność ma charakter trwały,
6) w razie jej wykonania wywołałaby czyn zagrożony karą,
7) zawiera wadę powodującą jej nieważność z mocy prawa.
Art. 160. [Roszczenie o odszkodowanie] § 1. Stronie, która poniosła szkodę na skutek wydania decyzji z naruszeniem przepisu art. 156 § 1 albo stwierdzenia nieważności takiej decyzji, służy roszczenie o odszkodowanie za poniesioną rzeczywistą szkodę, chyba że ponosi ona winę za powstanie okoliczności wymienionych w tym przepisie.
