Poznań, 09. 02. 2011r.
Akademicki Klub Obywatelski im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Poznaniu
Głos wsparcia w obronie prawdy
My, członkowie Akademickiego Klubu Obywatelskiego im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Poznaniu w pełni podzielamy poglądy naszych Kolegów, wyrażone w artykule Misja uniwersytetu – aspekt dzisiejszy, opublikowanym przez czasopismo „Uniwersytet Warszawski”, a udostępnionym szerszej publiczności przez „Rzeczpospolitą” 9 lutego pod znamiennym tytułem "W obronie prawdy".
Artykuł ten jest stonowaną, a zarazem druzgocącą polemiką z poglądami reprezentowanymi przez znaczną, wpływową część środowiska akademickiego, dla którego doraźne racje stały się istotniejsze niż wielowiekowa tradycja poszukiwania prawdy, solidnej argumentacji oraz otwartej dyskusji. Jednocześnie nasi warszawscy Koledzy nadzwyczaj trafnie ukazali, jak wiele jest manipulacji w debacie społeczno-politycznej w Polsce, jak mało w niej rzetelności i powagi, a jak wiele relatywizacji prawdy, jak bardzo naruszona została zasada reprezentatywności poglądów, a jak silnie daje o sobie znać mechanizm wykluczania niepożądanych stanowisk i osób.
Podobnie jak nasi koledzy z Uniwersytetu Warszawskiego doświadczamy uciążliwości tej sytuacji i tak jak oni obserwujemy, że zarówno w życiu wewnątrz uczelni, jak i w debacie publicznej coraz mniej niezależnego myślenia i wymiany należycie uargumentowanych poglądów, a coraz więcej piętnowania adwersarzy, etykietowania czy – co dodajemy od siebie – wyszydzania, naruszającego godność osoby ludzkiej.
Zgadzamy się także z opinią o zdziczeniu języka debaty, o nieusprawiedliwionej nigdzie, a zwłaszcza w takich miejscach, jak uczelnie, agresji werbalnej wobec inaczej myślących, najczęściej zresztą wobec zwolenników Prawa i Sprawiedliwości oraz tych wszystkich, którzy bezkompromisowo szukają prawdy o katastrofie smoleńskiej. Zgadzamy się z diagnozą, że to niechęć do prawdy bądź też strach przed nią eliminuje zarówno to centralne, jak i wiele innych ważnych zagadnień z przestrzeni otwartej dyskusji.
Wyrażamy najwyższe uznanie dla autorów głosu "W obronie prawdy" za jasne, spokojne i dobitne wyrażenie swojego sprzeciwu wobec tolerowania, a niekiedy wręcz wspierania takich praktyk przez członków wspólnoty akademickiej. Przyłączamy się do apelu o ich całkowite zaprzestanie. Podpisujemy się pod życzeniem, by więcej już o racjach w debacie publicznej nie decydowało:
„kto coś mówi, ilu ludzi tak mówi, jakich przyjaciół czy nieprzyjaciół ma mówiący, tylko bardzo prosta rzecz: jakie rzetelne argumenty można spokojnie i rzeczowo przedstawić na poparcie danej tezy. Tylko tyle. Jedynie takie podejście może być nazwane racjonalnym, tylko takie podejście może być drogą do uzdrowienia sytuacji. To jest nie tylko istota i misja Uniwersytetu, w przeszłości i teraz, ale także podstawa przyszłości każdego państwa.”
Poznań, 09. 02. 2011r.
Akademicki Klub Obywatelski im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Poznaniu
Głos wsparcia w obronie prawdy
My, członkowie Akademickiego Klubu Obywatelskiego im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Poznaniu w pełni podzielamy poglądy naszych Kolegów, wyrażone w artykule Misja uniwersytetu – aspekt dzisiejszy, opublikowanym przez czasopismo „Uniwersytet Warszawski”, a udostępnionym szerszej publiczności przez „Rzeczpospolitą” 9 lutego pod znamiennym tytułem "W obronie prawdy".
Artykuł ten jest stonowaną, a zarazem druzgocącą polemiką z poglądami reprezentowanymi przez znaczną, wpływową część środowiska akademickiego, dla którego doraźne racje stały się istotniejsze niż wielowiekowa tradycja poszukiwania prawdy, solidnej argumentacji oraz otwartej dyskusji. Jednocześnie nasi warszawscy Koledzy nadzwyczaj trafnie ukazali, jak wiele jest manipulacji w debacie społeczno-politycznej w Polsce, jak mało w niej rzetelności i powagi, a jak wiele relatywizacji prawdy, jak bardzo naruszona została zasada reprezentatywności poglądów, a jak silnie daje o sobie znać mechanizm wykluczania niepożądanych stanowisk i osób.
Podobnie jak nasi koledzy z Uniwersytetu Warszawskiego doświadczamy uciążliwości tej sytuacji i tak jak oni obserwujemy, że zarówno w życiu wewnątrz uczelni, jak i w debacie publicznej coraz mniej niezależnego myślenia i wymiany należycie uargumentowanych poglądów, a coraz więcej piętnowania adwersarzy, etykietowania czy – co dodajemy od siebie – wyszydzania, naruszającego godność osoby ludzkiej.
Zgadzamy się także z opinią o zdziczeniu języka debaty, o nieusprawiedliwionej nigdzie, a zwłaszcza w takich miejscach, jak uczelnie, agresji werbalnej wobec inaczej myślących, najczęściej zresztą wobec zwolenników Prawa i Sprawiedliwości oraz tych wszystkich, którzy bezkompromisowo szukają prawdy o katastrofie smoleńskiej. Zgadzamy się z diagnozą, że to niechęć do prawdy bądź też strach przed nią eliminuje zarówno to centralne, jak i wiele innych ważnych zagadnień z przestrzeni otwartej dyskusji.
Wyrażamy najwyższe uznanie dla autorów głosu "W obronie prawdy" za jasne, spokojne i dobitne wyrażenie swojego sprzeciwu wobec tolerowania, a niekiedy wręcz wspierania takich praktyk przez członków wspólnoty akademickiej. Przyłączamy się do apelu o ich całkowite zaprzestanie. Podpisujemy się pod życzeniem, by więcej już o racjach w debacie publicznej nie decydowało:
„kto coś mówi, ilu ludzi tak mówi, jakich przyjaciół czy nieprzyjaciół ma mówiący, tylko bardzo prosta rzecz: jakie rzetelne argumenty można spokojnie i rzeczowo przedstawić na poparcie danej tezy. Tylko tyle. Jedynie takie podejście może być nazwane racjonalnym, tylko takie podejście może być drogą do uzdrowienia sytuacji. To jest nie tylko istota i misja Uniwersytetu, w przeszłości i teraz, ale także podstawa przyszłości każdego państwa.”