W sporze o OFE i fundusze emerytalne musze przyznać, że podoba mi się propozycja, którą złożył niedawno PiS. Szkoda, że tak mało uwagi jej się poświęca. Propozycja przygotowana przez Instytut Sobieskiego sprowadza się do tego, by każdy mógł wybrać sobie, jaką część składki przekazuje do ZUS a jaką do OFE. I co dwa lata mógłby każdy swoją decyzje zweryfikować i zmienić proporcje.
Wczoraj miałem okazję wysłuchać argumentów Pawła Szałamachy, szefa Instytutu i Beaty Szydło, wiceszefowej PiS. Ich punkt widzenia mnie przekonuje. Po pierwsze, jeśli ktoś uzna że jednak OFE nie dają właściwie o jego pieniądze – może wrócić do ZUS. I odwrotnie. Zmusi to Fundusze do znacznie większych starań o nas. Dzisiaj – OFE mają pewność, że mają ciągle nowych klientów. I małe szanse na ich utratę. To sprawi, że OFE znalazłyby się w mniej komfortowej sytuacji, ale też miałyby dalej szanse na zgarnięcie bardzo dużej puli. Zwiększyłoby to konkurencyjność. A większa konkurencja powoduje zwykle, że firmy obniżają koszty a zyskują klienci.
Oczywiście w tym przypadku nie ma żadnej pewności, co na takiej operacji zyskałby by na bieżąco budżet państwa. To nie jest pomysł na ratowanie budżetu i opozycja o to się nie troszczy. Operacja przeprowadzana przez rząd ratuje trochę budżet krótkoterminowo, ale nie daje wcale gwarancji co będzie z naszymi emeryturami za ileś lat ani też nie poprawia sytuacji budżetowej w długiej perspektywie. Na propozycji PiS moglibyśmy zyskać my – obywatele państwa i klienci ZUS i OFE.
Co ciekawe i Paweł Szałamacha i Beata Szydło, pytanie przeze mnie nie byli wcale entuzjastami rewolucji w systemie emerytalnym, którą przeprowadza Viktor Orban. Ja też nie jestem. Muszę powiedzieć, że propozycja PiS wydaje się być dużo bardziej wolnorynkowa od tego co proponuje i Tusk i Orban.
Ciekaw jestem co Wy sądzicie o tej propozycji i co sądzi o nim pani Ewa Lewicka. Mam nadzieję, że więcej napisze o tym Paweł Szałamacha, który prowadzi w Salon24 blog.
