Majdan dał Polsce czas. Niewiele, ale dał. Wykorzystajmy go, zanim rosyjskie czołgi zamoczą gąsienice w Bugu....
1. Dziś w Kijowie rocznica zwycięstwa Majdanu, Będzie na niej prezydent Komorowski.
I dobrze, że będzie, nawet jeśli pojawią się obok niego banderowskiego flagi i okrzyki „Sława Ukrainie”.
Nie wiem, czy prezydent Komorowski wspomni w Kijowie – a powinien – że pierwszym polskim i pierwszym europejskim politykiem, który wsparł Majdan własną obecnością, był Jarosław Kaczyński.
Bardzo mu to potem wypominano, niektórzy, a niektórzy, głównie PSL, sugerowali wręcz, że Kaczyński swoją obecnością na Majdanie wywołał wojnę na Ukrainie, że Rosja, w obronie przed Kaczyńskim musiała wejść na Ukrainę. Ciekawe co powie PSL o Komorowskim na Majdanie.
2. Dziękujmy Bogu, że rok temu Majdan zwyciężył, a nie padł.
Co dał Majdan Ukrainie, niech ocenią sami Ukraińcy.
Z całą pewnością Polsce dał wiele. Dał zwłaszcza czas, niewiele, ale dał, bo gdyby Majdan nie zwyciężył, tylko padł, dziś wojna na Ukrainie też by była, tyle tylko, że nie w Doniecku, a we Lwowie.
I może jeszcze bardziej, niż w Doniecku okrutna i krwawa.
3. Zachodnia Ukraina nie zniosłaby dłużej władzy kremlowskiego namiestnika Janukowycza.
Zamiast secesji donieckiej, byłaby secesja lwowska. Wspierany przez Kreml Janukowycz próbowałby ten ruch spacyfikować, więc lałaby się krew, nie w Doniecku i Ługańsku, 800 kilometrów od naszych granic, ale kilometrów osiem, już w Rawie (Ruskiej). I mielibyśmy u naszych granic nie tylko rosyjskie czołgi, ale też i groźny, nacjonalistyczny ukraiński żywioł.
3. Zyskaliśmy czas, ale jak go wykorzystać?
Powiedział to Andrzej Duda. Wzmocnić i dozbroić armię, głównie siłami własnego przemysłu zbrojeniowego, żądać większej obecności NATO, włącznie z twardą infrastrukturą, tarczą antyrakietową i bazami wojskowymi. Wzmocnić siły obronne państwa na tyle, żeby się nie opłacało Polski atakować. Po prostu – musimy być silni, zwarci i gotowi.
4. Trzeba to zrobić, tylko kto ma to zrobić – śpiący Komorowski, który kiedyś ze „ślepego snajpera” rechotał, orły z czekolady lepił, a jeszcze niedawno zapewniał, że na nasze bezpieczeństwo nikt nie czyha?
Albo Ewa Kopacz, zbierająca z podwórka dzieci, zamykająca drzwi i siedząca cicho? Odważna przed Orbanem, ale drżąca przed Putinem?
A może Radosław Sikorski, który bronił Janukowycza przed Majdanem?
A może przewodniczący Komisji Obrony Niesiołowski, dla którego wrogiem jest PiS, a nie Putin?
5. Zmieńmy ich, zmieńmy jak najszybciej, zanim łuny znad Doniecka przeniosą się nad Wołyń i już z Zamościa będzie je widać.
Zmieńmy ich, zanim Rosjanie zamoczą gąsienice czołgów w Bugu...
