Z obozu Prawa i Sprawiedliwości dochodzą pomruki o możliwej debacie Jarosława Kaczyńskiego z Donaldem Tuskiem. Jeśli do tego dojdzie, to znowu będzie "co się polepszy, to się popieprzy". Bo Tusk tę debatę wygra wizerunkowo, chociaż przegrywa teraz w sondażach. Po prostu lepiej wygląda i lepiej mówi, co daje mu wielką przewagę w oczach i uszach telewidzów. Czy debata w roku 2007 niczego Prezesa nie nauczyła? Był merytorycznie od Tuska lepszy, a jednak w szerszym odbiorze przegrał. Albo nieszczęsna "debata" z Tomaszem Lisem przed ostatnimi wyborami. Kosztowała PiS przegraną w wyborach.
Niech Kaczyński pozwoli, żeby wyborcy rzutowali na niego swe nadzieje, ale nie wchodzi w bezpośrednie starcie z wyglancowanym przeciwnikiem, bo się do tego nie nadaje. Ma za mało glancu. Przeciwnik dysponuje przewagą w mediach a te rozdmuchają każde potknięcie Prezesa zaś będą chuchać i dmuchać na Premiera. Bo "Tusku musisz" nas ocalić przed rozliczeniem z morza naszych kłamstw. Więc niech Prezes nie rzuca się na podpałkę własnego stosu. Nie słuchać pochlebców, że Pan Prezes teraz taki piękny i mądry, że tego Tuska zaraz zabatoży. Nie prawda!
Nie jest wadą telewizji, że sprzyja stylowi kosztem substancji, ale po prostu językiem tego środka przekazu. Trzeba go używać na własną korzyść, a nie dawać fory przeciwnikowi. Niechaj debatuje zaplecze eksperckie, prof. Piotr Gliński, szef ekspertów PiS z Jarosławem Makowskim, szefem think tanku Platformy Obywatelskiej. Ale nie Kaczor z Donaldem! W żadnym razie! Nie ma mowy! No passaran! To nie przejdzie! Nie uda się! Nie wolno!
