Nie lubię tego święta, mówię od razu. Bo czy jest jakiś sensowny powód, żeby jedna połowa ludzkości składała życzenia tej drugiej połowie, tylko dlatego, że ta ostatnia ma hm…, co innego w majtkach (lub bardziej pesymistycznie: że czegoś nie ma)?
Historia wprowadzenia święta w życie też nie wydaje mi się zbyt emocjonująca (nawet jeśli już zdamy sobie sprawę, że zamieszane są w to sufrażystki a nie komuniści ze swoimi czerwonymi goździkami)
Dlatego zostawię dzisiaj w spokoju wszystkie rewolucjonistki, reakcjonistki, Matki-Polski, poetki i inne damskie wyroby…
Pokażę ci dziewczyny najpiękniejsze jakie widziałam, delikatne i pogodne. To dziewczyny z komedii slapstick’owych Macka Sonnetta - „Króla komedii” ( Mack Sennett miał talent nie tylko do komedii, ale również do wpadania w tarapaty finansowe. Oprócz długów karcianych, które stały się w końcu podwaliną pod powstanie wytwórni Keystone, Sennett wplątał się również w spekulacje ziemią w Hollywood. To on postawił na zakupionym przez siebie wzgórzu słynne litery „HOLLYWOODLAND”. Znak jednak przewrócił się. Postanowiono go jednak odbudować, tyle, że bez końcówki „LAND”. Do dziś stoi na swoim miejscu i jest najbardziej znanym symbolem Hollywood… ha,ha).
Ale wróćmy do dziewczyn:
Popatrz na nie: wdzięczne, śliczne i jakie współczesne! Pomimo tych swoich bladych buziek, ciemno uszminkowanych ust i podkolanówek do połowy łydki (dzisiaj nazywanych „antygwałtkami”). A może właśnie dlatego? Niektóre może mają troszkę za pultaśne nogi, ale te ich porcelanowe buzie rozbrajają mnie.
Lubię na nie patrzeć i czerpać radość z tego patrzenia. Lubię kiedy udają, że pływają, kiedy udają, że prowadzą samochody, kiedy udają, że właśnie przed chwilą tu przyszły. Nie sądzę by fotografie były do ostatniego szczegółu ustawione (jak opanować taki śliczny żywioł?), ale na pewno są starannie reżyserowane. Dziewczyny w ostatecznym makijażu, ubrane frymuśnie ale elegancko.
Oczywiste jest, że pragniemy w życiu tego najbardziej, czego nam w nim brakuje. Ja tęsknię najbardziej za dobrym wyreżyserowaniem… życia.
Monika Czechowicz z Sonnett’s girls na stronie FB w zakładce ALBUMY, edit Eternity
