Jedenaście imion sióstr - Część II - blog Zygmunt Jan Prusiński

ZYGMUNT JAN PRUSIŃSKA i EWA PRUSIŃSKA

JEDENAŚCIE IMION SIÓSTR - część druga

Zygmunt Jan Prusiński

MOJE ŻYCIE JEST POŚWIĘCONE TOBIE

Ewa przestała pisać wiersze
i chyba dobrze
po co ogłaszać manifesty
czy ujawniać uczucie.
Wystarczy to co napisała
dwadzieścia utworów -
niech zostaną pamiątką
na pobliskich drzewach.

Wczoraj podpisałem umowę
wydawca był miły
poczęstował kawą.
Książka "W ogrodzie Norwida"
nabrała rumieńców -
ożywiły się postaci w niej
- jest tyle jeszcze do napisania.

Moje życie jest poświęcone tobie
każda linijka to twój cień
zmierzający ku moim rękom.

17.12.2014 - Ustka
Środa 5:28

Zygmunt Jan Prusiński

KAMIENNY OGRÓD NAS MIŁOŚCIĄ ZBAWI

Motto: "nie pozwól umknąć chwili
posłuchaj świerszcza
co tęsknotę potrafi oszukać"
- Anna Karwowska -

To nic że pogody się zwalczają
egoistyczny zabieg - i ty daleko
na murze piszesz: "Kocham" -
wstępuję jakby do czyśćca
opłukać stopy w rzece
wybija godzina westchnień
drzewa rozpędzone wiatrem
wciąż pod wiatr karmię się
niedoskonałością pomiędzy
tym co nigdy nie istniało -
może usiądę na kamieniu
spojrzę w niebo by zrozumieć
co kaleczy człowieka w miłości
że nie może uspokoić
pustych poranków -
jakbym w szklanej kuli
został zamknięty na zawsze.

- Może kamienny ogród nas miłością zbawi ?

23.12.2014 - Ustka
Wtorek 1:35

Zygmunt Jan Prusiński

ZROZUMIEĆ KOBIETĘ

Czy iść do biblioteki i szukać
odpowiedzi w książkach
o kobiecie istniejącej
i jakby nieistniejącej -
czy jest w modlitwach
czy jej nie ma ?

Prędzej była u mnie w wierszach
kruszyłem nasiona
by w moim ogrodzie obok niej
wyrastało dobro
bez skaleczeń na rzeczywistość
bo poeta bez miłości
nie umie przejść
na drugą stronę...

Pokrzywy nie parzą
jak się kocha -
wołałem jastrzębie
by nowiny niosły wysoko
bym był kochany bez fałszu
zwiniętej partytury
gdzie nie zgadzają się nuty
gdzie słowo jest słowem
a czyn jest czynem.

Ostentacyjnie ukrywam się w książkach
jest mi tam ciepło -
wiem że wiosny w dolinie
mają przywilej
ważniejszy od człowieka
i potrafią w darze zgody
odwdzięczyć się twórcy
który zapisuje strony o miłości
bo tylko w nią wierzy.

29.12.2014 - Ustka
Poniedziałek 6:29

Zygmunt Jan Prusiński

NOCAMI PISZĘ LITERATURĘ KIEDY MIASTO ŚPI

Motto: "tu odłamano przestrzeni ręce
niebo nie zatrzymuje się wieczorem"
- Anna Karwowska -

W cyklicznej przestrzeni
gdzie jabłko zostało na stole
pająki budują nowe zasadzki -
w moim mieszkaniu są wolni.

Steruję światło przyszłości -
zakończony rozdział grudniowy
ludzie zdejmują maski na balu
gdzie nikt się nie śmieje szczerze.

Owczarnia bez pasterza -
dubluje się zachęta poniekąd
zbijam lustra na kawałki
na siedem lat chudych...

Jedynie w literaturę wierzę
że jest to sensem życia -
więc powstają moje dzieła
tylko dla dobrych ludzi.

29.12.2014 - Ustka
Poniedziałek 7:58

Zygmunt Jan Prusiński

WYKRZYCZEĆ

Wykrzyczeć to co nie wiem
co o czym nie wiem.

A co mogę wiedzieć
wiem że siódmy styczeń się zbliża.

Trzy lata temu napisałem do ciebie list
trzy lata temu napisałem pierwszy wiersz
tobie - był o tobie - to było zaproszenie
do życia by żyć !

I co żeśmy dokonali przez te lata ?

Lęk krążył jak niemy ptak po niebie
otwierałem okno twoimi oczami
kroiłem chleb twoją ręką -
na spacerach czułem ciebie
że idziesz taka rozkochana...

Dwojga ludzi - gdzieś odpoczywają
zdaje się że polubili nocne księżyce.

5.1.2015 - Ustka
Poniedziałek 6:51

Zygmunt Jan Prusiński

TRZECIA ROCZNICA POZNANIA

Motto: "Byłeś metafizycznie wstrząśnięty,
porażony jak piorunem jasnym z nieba.
Nie mogłeś się pozbierać to była więcej
niż elektryzacja kobiety do mężczyzny"
- Ewa Prusińska -

Pamiętasz jak napisałem do ciebie
nie byłem pewny że zgodzisz się poznać mnie.

Odpisałaś i od tej pory samoczynnie
wiązała się ta linia miłości w szeregu zaistnień
jakbyśmy malowali te dni.

Kto by przypuszczał że uczucie rozpali
w nas to żniwo od samych korzeni
wznosząc pozytywną wzajemność.

Pamiętamy ten dzień do dzisiaj
(7 Stycznia 2012 roku)
niewinność sama w sobie zasiewała ziarna
by iść razem aż dojść do brzegu -
dotknąć żywej fali morza.

Tam budził się temperament
swoisty romantyzm
pomiędzy nadawcą a odbiorcą.

Paliła w nas muzyczna zachęta a krwiobieg
pobudzał namiętność w niebieskich kolorach.

- Czy widzisz mnie na wzgórzu ?

Tam orłom czytam o tobie wiersze !

8.1.2015 - Ustka
Czwartek 17:43

Zygmunt Jan Prusiński

ZIMOWA JARZĘBINA

Odwiedzam ją często
zastępuje mi dziewczynę
która nie rani...

Troszczę się o moją jarzębinę
jest jedyna w tamtych okolicach
śród sosen i jodeł.

Okoliczności sprzyjają
rozweselam ją opowiastkami
gram jej na gitarze.

Kiedy odchodzę macha gałązkami
zawsze się pyta czy jutro przyjdę -
odpowiadam czule że tak.

Zimowa jarzębina -
już niedługo zmieni szaty...

9.2.2015 - Ustka
Poniedziałek 16:25

Zygmunt Jan Prusiński

DZIEWIĘĆ MIESIĘCY NIE BYŁEM CAŁOWANY

Kobieta mnie nie widzi
zasłaniają krzewy i drzewa
szczebiocę pokątnie
zrywam swoją samotność do czynu
krwawię razem z chmurami
nieodgadnięty rozsuwam mgłę spoczynku
urabiam szkielety pustki
w sam raz pasuję do ciszy za miastem -
nadaję imię by się z cementowało w kamieniu.

Przez dziewięć miesięcy nie byłem całowany -
żałoba ust kobiecych dawno umarła
spiętrza się pragnienie
zapada się wiara w miłosnych pieśniach
że tak musi być w tej epoce kruków
w suchej treści na znak
nieodwracalnej substancji
byle zamoczyć usta w strumieniu.

Jestem po drugiej stronie
wybrzusza się kąt fałszywych słów zdrady
boskie akcenty szybko znikają
nie chce się umierać za miłość
malowaną czarną kredką -
co najwyżej zakreślić anonimowe usta
że dojrzewają czerwienią
jak rajskie jabłuszko w piekle.

13.2.2015 - Ustka
Piątek 14:39

Zygmunt Jan Prusiński

WIERSZE KRAJOZNAWCZE

Jadę po złote runo do starostwa
- jest w mojej książce - i inne rzeczy
krajoznawcze, można próbować
poznawać gdzie bywałem - zapraszam.

Możecie odwiedzić Bydlino
i Wodnicę i Przewłokę i Ustkę -
jestem przyrodniczym słuchaczem,
mam dwie matki; matkę biologiczną
i tę matkę - Ziemię, a okoliczności
naprawcze naprawia Bóg -
nie znacie go bo i jak
może być w waszych duszach.

Jadę do starostwa autobusem
patrzę na lasy - one nie wiedzą,
że dzisiaj odbędzie się promocja
książki (W ogrodzie Norwida) -
że będę z niej czytał
wiersze krajoznawcze,
tam gdzie byłem - osamotniony
skrzydłami ptaka - cichy i
niespokojny...

Tam gdzie byłem
zatrzymywał się czas.

5.3.2015 - Ustka

Czwartek 14:35

Zygmunt Jan Prusiński

DZIEŃ KOBIET ZA NAMI

To są twoje słowa:
"Dzień Kobiet mam codziennie,
przez cały rok"...

Od dwóch lat otrzymujesz
ode mnie kwiaty - codziennie,
a kiedy się spóźnię
o kilka godzin, martwisz się,
gdzie jestem - bo miłość
ma to do siebie by być blisko.

Chodź ze mną
odszukamy skróty myślowe,
wejdziemy w zalesie brzęczących
owadów - każdy chce żyć.

Pozwijamy chmury nad lasem
a na kilku drzewach zawiesimy
twoje ostatnie wiersze napisane.

Niczym dzwoneczki nocą zadźwięczą
- może uratują tych co zgubili drogę...

9.3.2015 - Ustka
Poniedziałek 17:01

Zygmunt Jan Prusiński

PUSTYNIA I STUDNIA

Jesteśmy w tym samym miejscu
mamy tyle samo kroków
do studni na pustyni.

Urzeczywistniają się słowa księżyca
często tu przychodzi - może ta
studnia jest jego przyjaciółką ?

Nic nie szkodzi Ewo
posmakować jej wody -
jesteś spragniona miłości.

Granica pragnienia wobec nas
ma cienie dawnych kochanków -
węże ukryte w piasku.

Ale jest sposób poetycki
by wytrwać w temperaturze -
obudzić ciało nocnym ptakiem.

Połóż się na mnie liściem zwierzeń
powiedz sobą jak mnie kochasz...